Η συγγραφέας Βούλα Γκεμίση συνομιλεί με τον συνεργάτη μας Γιώργο Δόλγυρα με αφορμή το νέο της βιβλίο “Ο Διάβολος των Χριστουγέννων”.

Αυτοέκδοση λοιπόν, ποιες οι δυσκολίες έναντι της κλασσικής έκδοσης ,οι προσδοκίες σας και πώς το αποφασίσατε;

Ένας συγγραφέας αντιμετωπίζει έτσι και αλλιώς δυσκολίες. Είτε επιλέγει την κλασσική έκδοση είτε την αυτοέκδοση θα πρέπει να γνωρίζει εξαρχής ότι η δουλειά του δεν περιορίζεται μόνο στο δημιουργικό κομμάτι της συγγραφής. Θα συναντήσει παράπλευρα κομμάτια της συγγραφικής του προσπάθειας.

Μία από τις βασικές δυσκολίες που σε ένα μεγάλο βαθμό υπάρχει ανάμεσα στις δύο επιλογές είναι το στήσιμο αλλά και η προώθηση των βιβλίων. Δεδομένου ότι στην κλασσική έκδοση υπάρχει μία ομάδα ανθρώπων, η οποία μπορεί να επιμεληθεί το βιβλίο σε όλη την εμπορική δομή του, καταλαβαίνει κάποιος αυτόματα ότι στην αυτοέκδοση ένας συγγραφέας καθορίζει την πορεία του βιβλίου του. Εκείνος επιμελείται και έχει την ευθύνη όλων. Από την ορθογραφική – φιλολογική επιμέλεια, την εκτύπωση, το εξώφυλλο, τη συνεργασία με τα βιβλιοπωλεία αλλά και την όλη διαφημιστική προώθηση του.

Προσωπικά, η διαδικασία στο να στήνω το δημιούργημα μου από την αρχή ως το τέλος είναι μία διαδικασία που με ευχαριστεί, με γοητεύει. Επίσης, είμαι από τους ανθρώπους που επιθυμώ πάντα να έχω λόγο στο πως φαντάζομαι το στήσιμο αλλά και την προώθηση ενός βιβλίου μου, ακόμα και αν έχω συνεργασία με εκδοτικές. Σπούδασα και δούλεψα στο marketing οπότε σε ότι αφορά τουλάχιστον τις δικές μου ιστορίες, θα ήθελα να έχω λόγο και να συντελώ ουσιαστικά στην διαφημιστική τους προώθηση όπως και στο στήσιμο. Εμπιστεύομαι όμως ανθρώπους πιο έμπειρους γύρω μου. Ρωτάω, παίρνω γνώμη συχνά από το αναγνωστικό κοινό, ακούω πάντα προσεκτικά και δίνω ευκαιρίες σε συνεργασίες που θεωρώ αξιόλογες.

Ο λόγος που αποφάσισα να δραστηριοποιηθώ και μόνη μου ξεκινώντας παράλληλα την αυτοέκδοση είναι επειδή πιστεύω ότι η όλη διαδικασία μπορεί να με εξελίξει και να έχω ολοκληρωμένη άποψη για το βιβλίο γενικά. Μου αρέσει να μαθαίνω. Αγαπώ να καταπιάνομαι με διαφορετικά πράγματα που μπορεί να είναι πρόκληση.

Ο Διάβολος των Χριστουγέννων (μίας χριστιανικής εορτής), τί συμβολίζει;

Σαν δημιουργός του συγκεκριμένου βιβλίου “Ο διάβολος των Χριστουγέννων” θα έλεγα ότι είναι ένας απόλυτος συμβολισμός με κεντρική αναφορά την περίοδο της γέννησης του Χριστού. Το κακό μπορεί να γεννηθεί μέσα από το καλό, όπως και το αντίθετο. Είναι ένα βιβλίο που εστιάζει πιστεύω στις αντιφάσεις της ζωής και κυρίως της πίστης. Προσπάθησα να αναδείξω την επιβίωση της μίας πλευράς μέσα από την άλλη. Το να κρατήσεις επίσης ισορροπία πάνω στη θεματολογία που πραγματεύεται είναι αρκετά δύσκολο. Ελπίζω να κατάφερα να κρατήσω μία συγγραφική αρμονία. Ασχέτως τελικά με το ποια πλευρά είναι αυτή που θα αποδώσει κάπου στο τέλος την προσωπική λύτρωση, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η προσωπική λύτρωση για τον καθένα διαφοροποιείται μέσα από την επιλογή του και θα πρέπει να είναι πάντα σεβαστή.

Πόσο εύκολο είναι να χάσει κανείς την πίστη του και να την ξαναβρεi;

Δεδομένου ότι πλέον ζούμε σε μία απόλυτα διχαστική εποχή, θα παραδεχόμουν ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να χάσει κάποιος την πίστη του. Το αντιλαμβάνομαι συνεχώς γύρω μου. Τείνουμε να γινόμαστε σχεδόν προγραμματισμένα ορθολογιστές στα πάντα, ξεχνώντας ότι το πολυτιμότερο κομμάτι που κουβαλάμε όλοι είναι η ψυχή μας. Επικρατεί μία προσαρμοσμένη λογική πια στο ότι βαθιά μέσα μας πιστεύουμε ή πειστήκαμε τελικά στην πορεία της ζωής ότι και οι ίδιοι μπορούμε να τοποθετούμε τους εαυτούς μας σε αυτό που υποψιαζόμαστε κάποιοι ότι μπορεί να υπάρχει σαν κάτι ανώτερο από εμάς. Είναι εγωιστικό να προσεγγίζουμε το ανεξήγητο με αυτό το τρόπο. Φυσικά σε όλο αυτό βοηθάνε και τα μέσα πια σε μέγιστο βαθμό στο να τροφοδοτείται αυτή η αυτοκυριαρχία. Μία φαινομενική αυτοκυριαρχία που τις περισσότερες φορές πιστεύω ότι μας οδηγεί στην απόλυτη μοναξιά. Για να ξαναβρεί κάποιος την πίστη του θα πρέπει πάνω από όλα να έχει κάποια δείγματα ταπεινότητας μέσα του που θα τον βοηθήσουν στο να διακρίνει τα μικρά καθημερινά θαύματα. Αλλά πιστεύω ότι είναι ένας εύκολος και ασφαλής δρόμος πια στο να εθελοτυφλούμε σε ότι δεν μπορεί να εξηγήσει η λογική μας. Εγώ θεωρώ την ταπεινότητα αρετή. Είναι δείγμα ήρεμης δύναμης αν αναλογιστεί κανείς ότι είναι ένας συνεχής εσωτερικός αυτοπροσδιορισμός.

Σε αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς ( υγειονομική και οικονομική κρίση ) πώς μπορεί να μη χάσει κάποιος την πίστη του στον θεό όπως οι πρωταγωνιστές σας που έμειναν ακλόνητοι ως το τέλος;

Δεν ξέρω αν υπάρχει σωστή απάντηση σε αυτό. Αυτό που θα πω και βάση του βιβλίου μου αλλά και των δικών μου πιστεύω, είναι ότι υπάρχουν άπειροι λόγοι για να δοκιμαστεί κάποιος και να χάσει την πίστη του. Όχι απαραίτητα προς τον Θεό αλλά κυρίως στον ίδιο του τον εαυτό. Πιστεύω ότι βασικό στοιχείο και της ιστορίας αυτής αλλά και της ανθρώπινης ύπαρξης μας – ανεξάρτητα στον ποιον Θεό μπορεί να πιστεύει κάποιος – είναι η πίστη των αξιών. Οι αξίες που κουβαλάει ο καθένας μας στην πλάτη του είναι τα προσωπικά ιδανικά μας που μας δείχνουν πάντα το δρόμο. Όταν αυτά είναι ακλόνητα τότε όλα μπορούν να νικηθούν. Θέλει ψυχικό σθένος και συνεχή αγώνα για να μείνουν αναλλοίωτα. Η ιστορία του βιβλίου μου πραγματεύεται απόλυτα την αφοσίωση των πρωταγωνιστών σε αυτά. Κυρίως ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ένα άτομο που έχει κάνει τεράστιο εσωτερικό αγώνα. Παραδομένος στα σκοτάδια της ψυχής του ανακαλύπτει με μεγάλη δυσκολία και αφοσίωση το φως.

Στο τέλος όλοι θα πεθάνουμε, ποιο το νόημα λοιπόν κάθε είδους πίστης, είναι δυνατόν άραγε να υπάρχει ψυχή χωρίς σώμα;

Πριν πεθάνουμε όλοι, θα πρέπει να ζήσουμε και το πως θα επιλέξει ο καθένας να ζήσει είναι ένα κομμάτι που καθορίζει πιστεύω και την ποιότητα του θανάτου. Για εμένα ο θάνατος αν και έχει πολλές μορφές, κατά βάση είναι το τέλος μιας πράξης. Η πράξη αυτή αποτελείται από το στίγμα μιας ισχυρής ανάμνησης. Από τον καθένα μας λοιπόν, θα μείνει μία ανάμνηση. Οι αναμνήσεις έχουν ψυχή. Είναι άυλες, χωρίς σώμα. Αυτό τις κάνει ισχυρές και έχουν τη δυνατότητα να σε μεταφέρουν μέσα στο χρόνο. Η πίστη αποτελεί μεγάλο κομμάτι μιας ποιοτικής διαδρομής. Η πίστη κυρίως στις αξίες μας, όπως αναφέρω συχνά. Υπάρχουν επίσης πολλά σώματα χωρίς ψυχή. Και εκεί για εμένα κρύβεται η ανήθικη πλευρά του θανάτου και της ζωής. Ίσως εκεί να μην κατοικεί κανένα είδους πίστης.

Με δεδομένο ότι όλοι οι ήρωες στο έργο σας έχουν δύο πρόσωπα, του αγγέλου και του δαίμονα. Μήπως τελικά μετράει τι πιστεύει κανείς και όχι αν ισχύει αυτό που πιστεύει;

Οι ήρωες των βιβλίων μου αντιπροσωπεύουν μέσα από τα δύο πρόσωπα τους, τις δύο πλευρές της ζωής αλλά και τις δύο πλευρές των ανθρώπων. Κατά κάποιο τρόπο, όλοι μαχόμαστε μέσα μας με το καλό και το κακό. Μας διαφοροποιεί ο προσωπικός ηθικός κώδικας που φέρουμε μεμονωμένα. Πιστεύω ότι ο καθένας μέσα μας οφείλει να κουβαλάει τον δικό του Θεό. Το Θεό των αξιών της ζωής. Αυτός ο Θεός είναι κοινός και σου δίνει το σπουδαιότερο λόγο ύπαρξης. Σε αυτόν τον Θεό θα πρέπει κάποιος να πιστεύει πρώτα. Πως θα μπορούσε άλλωστε ένας Θεός να μην έχει καμία μορφή αξιών;

Aν γινόσασταν θεός για μία ημέρα, τί θα κάνατε;

Με προβλημάτισε σε μεγάλο βαθμό αυτή η ερώτηση και αυτό επειδή θεωρητικά είναι πολλά αυτά που θα ήθελα να κάνω. Είμαι από τα άτομα που έχω έντονα κοινωνικούς προβληματισμούς. Δεν μπορώ να μένω ανεπηρέαστη μπροστά στα τεράστια κοινωνικά θέματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Πολλές φορές η λογική δεν μπορεί να ερμηνεύσει πως ένας Θεός επιτρέπει να συμβαίνουν τόσα άσχημα πράγματα γύρω μας. Απλοϊκά και ανθρώπινα αναρωτιέμαι, άρα δεν είμαι και σε θέση καν να φανταστώ πως μπορεί να ήταν αν ήμουν έστω για μία μέρα Θεός. Νομίζω θα προσπαθούσα να εξαλείψω οποιαδήποτε μορφή ανθρώπινης αδικίας. Αν το καλοσκεφτούμε, όλες οι σκληρές πράξεις γύρω μας ξεκινάνε από πράξεις που προσδιορίζουν το άδικο.

Στο site σας έχετε κάθε βιβλίο και σε e-book προς αγορά και σε έντυπη μορφή, ωστόσο μερικά μόνο σε διαδικτυακή μορφή. Το ηλεκτρονικό βιβλίο θεωρείτε είναι το μέλλον ή τυχαία επιλογή;

Καθόλου τυχαία επιλογή. Αποδεδειγμένα οι επόμενες γενιές θα είναι εκπαιδευμένες λόγω της υψηλής τεχνολογικής τους αντίληψης να διαβάζουν τα πάντα σε ηλεκτρονική μορφή. Η διαφορά είναι ότι το Ελληνικό αναγνωστικό κοινό θεωρώ ότι είναι σε ένα πρώιμο μεταβατικό στάδιο μιας και δεν είναι απόλυτα προσαρμοσμένο. Δε σου κρύβω ότι μου αρέσει που αρκετοί αναγνώστες προτιμούν ακόμα φανατικά την αίσθηση της σελίδας και την μυρωδιά του βιβλίου στην κλασική μορφή του. Ανήκω σε αυτούς τους αναγνώστες και εγώ η ίδια. Κάποια βιβλία μου παραμένουν στην ηλεκτρονική τους μορφή γιατί ουσιαστικά δίνω χώρο στο να δοκιμαστούν αρχικά στον ηλεκτρονικό ανταγωνισμό και ταξιδεύουν παράλληλα και εκτός της χώρας μας. Βασικός παράγοντας είναι ότι το ηλεκτρονικό βιβλίο μπορεί να κάνει τον γύρω του κόσμου πλέον μέσα από το διαδίκτυο. Αυτή τη στιγμή πολλά από τα βιβλία μου υπάρχουν διαθέσιμα και σε παγκόσμιες πλατφόρμες.

Για το τέλος θα θέλαμε να μας πείτε αν σχεδιάζετε κάποιο άλλο συγγραφικό έργο και λίγα λόγια γι’ αυτό…

Τα επόμενα συγγραφικά μου έργα είναι «ο Θάνατος των Αστεριών», «ο Ξυλοκόπος της Σιωπής» και «το Κορίτσι του Instagram». Αυτές οι τρεις ιστορίες έχουν ήδη ξεκινήσει να γράφονται και θα είναι διαθέσιμες μετά την έκδοση τους μέσω του makestorytelling.com. Στην ιστοσελίδα μου μπορεί κάποιος να βρει φυσικά όλα τα συγγραφικά μου έργα σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή.

Επίσης, συνεχίζω και τη νέα χρονιά την ανάρτηση ιστοριών προς δωρεάν ανάγνωση στο προφίλ μου στο wattpad. Εκεί, κοινοποιώ συνήθως ιστορίες αισθηματικές, ρομαντικές, κοινωνικές.

Ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία!

Εύχομαι ολόψυχα Καλή Χρονιά με Υγεία!