/Βιβλιοκριτική: Ριζιμιό (Άννα Γαλανού)

Βιβλιοκριτική: Ριζιμιό (Άννα Γαλανού)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Και μόνο ο τίτλος του νέου μυθιστορήματος της Άννας Γαλανού από τις Εκδόσεις Διόπτρα αρκεί για να μας κατευθύνει προς την Κρήτη. Μόνο που το ηρωικό νησί δεν χρησιμεύει εδώ ως απλός φόντος μιας ακόμη ερωτικής ιστορίας.

Μέσα από την εξέλιξη της ιστορίας των δύο πρωταγωνιστών που έχασαν πολλά χρόνια από τη σχέση τους, μπλεγμένοι σε ένα γαϊτανάκι παρεξηγήσεων, παρακολουθούμε και μια παράλληλη αφήγηση – ταξίδι στον χρόνο και την ιστορία της Κρήτης. Μια αφήγηση που ταυτόχρονα αποτυπώνει τις διαφορετικές περιόδους με τις ιδιαιτερότητες τους αλλά χτίζει κι έναν μοναδικό μύθο που έρχεται, προς το τέλος του βιβλίου, να ολοκληρωθεί με έναν μαγικό, μεταφυσικό τρόπο.

Με βάση τον έρωτα δύο νέων παιδιών που συνθλίβεται από τη ζήλια και τον φθόνο, ακόμη και του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος, που στήνει μια θανατερή παγίδα και καταπίνει την ορμή και το πάθος τους, παρακολουθούμε τα ήθη και τη νοοτροπία των περασμένων δεκαετιών, ενώ την ίδια στιγμή, μας παρατίθενται στιγμιότυπα από το ιστορικό παρελθόν του νησιού με ηρωίδες που πονούν, παλεύουν και τελικά βρίσκουν ένα μεταφυσικό διέξοδο που τους ενώνει με το πριν και το μετά του νησιού, με μια αδιόριστη κλωστή.

Λόγος μεστός. Ο ρομαντισμός δεν καταλύει τη λογοτεχνική ποιότητα. Οι χαρακτήρες διανύουν μεγάλες διαδρομές ψυχολογικής πίεσης, αναρωτιούνται για τις πράξεις και τις αποφάσεις τους και αναμετρώνται με τους εφιάλτες τους. Το “Ριζιμιό” μοιάζει με έναν κύκλο αυτοπραγμάτωσης που βρίσκει τον προορισμό του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.