Γράφει η Διαμάντω Γιαλλελή, συγγραφέας – ψυχολόγος
Σαββάτο πρωί, αχνιστός ελληνικός καφές στο τραπέζι και κινητό ανά χείρας. Φωτογραφίες, ιστορίες και ποστ διαδέχονται το ένα το άλλο, αποφθέγματα, τσιτάτα και hastags να συμπληρώνουν το οπτικό υλικό, σε μια προσπάθεια να προσελκύσουν «likes» και να δώσουν την δική τους ερμηνεία.
Αποσπάσματα από προσωπικές στιγμές, στιγμιότυπα από καφέδες με φίλους, βίντεο από διασκέδαση σε νυχτερινά μαγαζιά και εικόνες από διάφορα ταξίδια. Δεν λείπουν όμως και η προβολή δεξιοτήτων, μαγειρικής, ονυχικοπλαστικής, μουσικής, κομμωτικής και τόσες άλλες ικανότητες που έχουν ή απλώς προβάλλουν οι πολυπληθείς χρήστες των σόσιαλ.
Το μάτι πέφτει πάνω σε μία «ιστορία», ένα ζευγάρι χέρια με περιποιημένα νύχια, φρέσκα και πολύχρωμα· από κάτω hastags το συνοδεύουν, όλα σχετικά με νύχια, #nails, #nailcare, και άλλα παρόμοια προτού διαβάσω και το τελευταίο #mysister_is_better_than_yours.
Κάτι με ενόχλησε διαβάζοντας το. Από περιέργεια έψαξα να βρω πόσο άλλα πράγματα ή πρόσωπα είναι καλύτερα από τα δικά σου και με έκπληξη είδα ότι είναι αρκετά, το σκυλί μου είναι καλύτερο από το δικό σου, ο αδερφός μου, η μακαρονάδα μου και φυσικά το αμάξι μου, το νύχι μου, το φρύδι μου, το δόντι μου!
Η πληθώρα όλων αυτών των hastags πραγματικά με ενόχλησε, με κλώτσησε, με ξίνισε και γενικά με έκανε να νιώσω άβολα!
Γιατί να παρουσιάζω κάτι ως καλύτερο από το δικό σου;
Θα μου απαντήσεις και γιατί όχι! Αφού στην καθημερινότητα μας αυτό συμβαίνει συνεχώς.
Ας σκεφτούμε λίγο την καθημερινότητα μας λοιπόν! Ο γείτονας δείχνει με καμάρι το καινούριο του αυτοκίνητο, το οποίο εννοείται είναι καλύτερο, γρηγορότερο και ακριβότερο από το δικό σου! Τα μαγαζιά στον δρόμο σου δείχνουν ότι τα προϊόντα τους είναι καλύτερα από του διπλανού, με καλύτερη ποιότητα και πιο μοντέρνα. Στην δουλειά σου ο εργοδότης άμεσα ή έμμεσα απαιτεί από τους άλλους να είναι οι καλύτεροι, οι πιο εργατικοί, οι πιο αποδοτικοί και (ένας διακαής πόθος) να είναι και όσο πιο φθηνοί γίνεται.
Αναρωτιέμαι λοιπόν γιατί το καλύτερο θεωρείται τόσο ποθητό; Από πότε το απλώς καλό δεν είναι αρκετά καλό;
Ποιον ή ποιους ωφελεί αυτός ο μαραθώνιος προσπάθειας για να γίνεις καλύτερος από όλους, αν είναι δυνατόν; Σίγουρα δεν ωφελεί εσένα, που γεμίζεις άγχος να γίνεις καλύτερος και ανασφάλεια να διατηρήσεις τον τίτλο σου, αν και όποτε τελικά τον κατακτήσεις.
Μήπως λοιπόν ωφελεί όλους εκείνους που βγάζουν σε πλειστηριασμό τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους για να κερδίσουν από σένα τον χρόνο σου και τα χρήματα σου;
Μήπως ωφελεί διάφορους εκπαιδευτικούς και μη οργανισμούς ωθώντας σε να αποκτήσεις όλα και περισσότερα προσόντα για να βρεις μια θέση στην αγορά εργασίας;
Μήπως ωφελεί τους εργοδότες σου που θέλουν όλο και καλύτερους υπαλλήλους, και με μία απλή επιβράβευση ότι «Είσαι ο καλύτερος» έχουν κερδίσει πολλά και εσύ μόνο το άγχος της υπερπροσπάθειας;
Μήπως ήρθε ο καιρός να ωριμάσουμε και να αλλάξουμε την κουλτούρα του better than yours και να την αντικαταστήσουμε με εκείνη as good as yours;