Σημερινή καλεσμένη του Γιώργου Δόλγυρα στο culturepoint.gr η συγγραφέας Αλεξάνδρα Τσότσου ώστε να γνωρίσουμε τόσο αυτήν όσο και το βιβλίο της: «Ξόρκι. Ο Εντοπισμός» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διάνοια.
-Αρχικά θα θέλαμε να σε γνωρίσουμε, ποια είναι η Αλεξάνδρα Τσότσου;
Η Αλεξάνδρα Τσότσου είναι ένα κορίτσι, γέννημα θρέμμα Πειραιώτισα, με ρίζες από την Κωνσταντινούπολη. Εργάζεται ως Product Manager σε μια εταιρεία με σχολικά και είναι μητέρα ενός αγοριού.
-Ποια είναι η αγαπημένη σου στιγμή της ημέρας;
Το πρωί όταν ξυπνάω. Έχω διαύγεια, επικρατεί ησυχία κι είναι η καλύτερη στιγμή να αποτυπώσω τις σκέψεις μου.
-Πώς αποφάσισες να ξεκινήσεις να γράφεις;
Ήταν ένα φαινόμενο, που μου παρουσιάστηκε αβίαστα. Εκείνη την περίοδο βίωνα την έννοια του «διαζυγίου» με αποτέλεσμα όλο το συναισθηματικό φορτίο να θέλω να το παραθέσω κάπου. Έτσι διοχέτευσα όλο αυτό που είχα μέσα μου, σε οτιδήποτε μπορούσε να αξιοποιηθεί. Είτε αυτό είναι κόλλα χαρτί, άρθρο κλπ κλπ
–Υπάρχουν κάποιοι λατρεμένοι συγγραφείς που ξεχωρίζεις;
Όχι, δεν έχω. Ο λόγος που δεν τους ξεχωρίζω είναι γιατί ο κάθε συγγραφέας είναι μοναδικός, όπως και η προσωπικότητα του καθενός μας, είναι μοναδική εξίσου!
-«Ξόρκι. Ο Εντοπισμός», τι θα διαβάσουμε; Θες να μας πεις δυο λόγια για την υπόθεση του βιβλίου και τις πρωταγωνίστριες σου;
Θα διαβάσετε ένα έργο κοινωνικό που ανθίζει μέσα από το μεταφυσικό του στοιχείο.
Η Αναστασία, η μία από τις δυο πρωταγωνίστριες είχε την εμπειρία να ζήσει το φαινόμενο της αστρικής προβολής σε νεαρή ηλικία. Ένα γεγονός που κανείς δεν της έλυσε τις όποιες απορίες της και έπειτα ως φοιτήτρια πλέον έρχεται αντιμέτωπή με την ίδια ξανά εμπειρία. Ανήσυχη πλέον αρχίζει να πιστεύει, πως μόνο τυχαίο δεν ήταν.
Παράλληλα γνωρίζει την Αντζέλικα, μια φοιτήτρια από την Ιταλία με Ελληνικές ρίζες που και εκείνη έχει μια άλλη μεταφυσική ιδιότητα. Το κοινό πανεπιστήμιο στην Μεγάλη Βρετανία τις φέρνει κοντά και μια νέα φιλία αναπτύσσεται. Το μεταφυσικό στοιχείο της δένει και κάπου εδώ ξεκινάει η περιπέτεια.
–Θες να μοιραστείς και λίγα πράγματα για το πρώτο σου βιβλίο: «Μάλλον Δεν Θα Έπρεπε»;
Το «Μάλλον δεν θα έπρεπε», είναι ένα βιωματικό βιβλίο, κάτι που δεν το είχα αναφέρει όταν είχε πρώτο εκδοθεί. Μιλάει για ένα πολύ σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Βέβαια, αυτό, όμως δεν αποτελεί κανόνα για το είδος γραφής που πρόκειται να ακολουθήσω.
-Νιώθεις να ταυτίζεσαι με τους ήρωές σου, είναι κομμάτι του εαυτού σου ή πέρα για πέρα δημιουργήματα της φαντασίας;
Στο Ξόρκι: Ο Εντοπισμός, ταυτίζομαι με την Αναστασία. Έχει πολλά στοιχεία δικά μου και επίσης το γεγονός ότι η αστρική προβολή που της συνέβη, είναι κάτι που είχε συμβεί σε μένα όταν ήμουν μαθήτρια του δημοτικού. Το υπόλοιπο, μπορώ να πω, πως είναι αποκύημα της φαντασίας μου. Καθαρά μυθοπλασία.
-1 βιβλίο αισθηματικής λογοτεχνίας και 1 φαντασίας, να υποθέσουμε ότι δεν θα είσαι από τους συγγραφείς που σκέφτονται να υπηρετήσουν κάποιο είδος αλλά γράφεις σύμφωνα με το τι σε εκφράζει κάθε φορά;
Δε θα θέσω ταμπέλες. Όπως ανέφερα το πρώτο «Μάλλον δεν θα έπρεπε» ήταν βιωματικό, αρά ουσιαστικά συστήνομαι με το Ξόρκι: Ο Εντοπισμός. Θα ακολουθήσω για την ώρα, αυτό που με εκφράζει και ανάλογα θα κινηθώ.
-Ποια τα μελλοντικά συγγραφικά σου σχέδια;
Μόλις ολοκλήρωσα το τρίτο μου βιβλίο. Αρκετά τολμηρό για τα δικά μου δεδομένα, Ψυχολογικό θρίλερ με έντονο το μεταφυσικό στοιχείο και συνεχίζω ακάθεκτη με μια νουβέλα με μεταφυσικό στοιχείο, που μόλις ξεκίνησε να με φλερτάρει (χαχαχα)
-Και τέλος, έχοντας πετύχει έκδοση ως μία σχετικά νέα συγγραφέας, τι θα συμβούλευες όσους και όσες έχουν ένα παρόμοιο όνειρο με εσένα;
Να έχουν πίστη στον εαυτό τους, να μην ανησυχούν για τις «λάσπες» που θα γευτούν. Εξάλλου φεύγουν γρήγορα όσο δε δίνουν σημασία και να μην σταματήσουν να οραματίζονται αυτά που θέλουν να πετύχουν.
