Ο ερμηνευτής Γιώργος Αθανασόπουλος μιλά στον Κωνσταντίνο Μανίκα, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του τραγουδιού “Η δικιά μου Ιθάκη”.
Νέο τραγούδι με τίτλο “Η δικιά μου Ιθάκη”. Πώς θα το χαρακτηρίζατε;
Μουσικό ταξίδι σε αναμνήσεις του παρελθόντος αλλά και του παρόντος….σε συναισθηματα που έχω νιώσει δυνατά και ο χρόνος δεν κατάφερε να τα σβήσει
Πόσο σημαντικό είναι για σας ότι υπάρχει σημαντική ανταπόκριση από το κοινό και ποια είναι τα πιο συνηθισμένα σχόλια που λαμβάνετε;
Σίγουρα απίστευτα χαρούνως αλλά πιο πολύ δικαιωμένος όχι μόνο για το τραγούδι επέλεξε αλλά και για τους ανθρωπους που μου έδειξαν την εμπιστοσύνη τους και εγώ την δική μου. Εννοω την Κωνσταντία Κατσιάμπα και τη Γιώτα Γερογιώργη!
Τα σχόλια είναι τις περισσότερες φορές πολύ όμορφα. Συνήθως σχολιάζουν και το κινηματοφικό στυλ που έχει το βίντεο κλιπ του τραγουδιού. Είναι πολύ σπουδαίο που το 90% των χολίων είναι πολύ θετικά!
Ποια θέλετε να είναι η μουσική ταυτότητά σας και πόσο ανοιχτός είστε σε διαφορετικές επιρροές;
Προσωπικά, πιστεύω πως η μουσική δεν έχει ταμπέλες. Για παράδειγμα, εγλω δουεύω πάνω στο έντεχνο, ποπ έντεχνο, σύγχρονο ποπ, σύγχρονο λαϊκό. Σίγουρα είμαι ανοιχτός σε διαφορετικές επιρροές μεταξύ τους. Επηρρεάζομαι από άκρως αντικρουόμενους μουσικούς χώρους. Ακούω τα πάντα.
Θεωρώ πως το γεγονός οτι μπορείς να υποστηρίζεις αξιοπεπώς ένα είδος μουσικής δεν πρέπει να αποκλείει την επιθυμία και προσπάθειά σου να δοκιμάζεις νέα είδη ούτε να κλείνει το δρόμο σε ευκαιρίες.
Με δουλειά μπορείς σε όλλά πράγματα να φτάσεις σε ένα καλούτσικο επίπεδο.
Άλωστε, λίγοι καλλιτέχνες που επέλεξαν ένα δρόμο, κατάφεραν να πετύχουν.
Αν δεν τσαλακωθεις, δεν δίνεις την ευκαιρία στον κόσμο να σε μάθει και να σε συγκρίνει για να σου δώσει το τελικό οκ για το πού είσαι για εκείνον καλός.
Αυτό κάνω και εγώ.
Τι καθιστά μοναδική μια ερμηνεία;
Σίγουρα το συναίσθημα. Στην ερμηνεία εκεί πρέπει να είναι το κέντρο βάρους. Το συναίσθημα που θα μεταφέρεις.
Από τη στιγμή που η φωνή σου πατάει στις νότες, τότε τεχνικά η ερμηνεία θα είναι σωστή με ή χωρίς λάθει τοποθέτησης. Το ζητούμενο είναι να μπορείς να δώσεις στ κοινό ου α καταλάβει τί τραγουδας.
Και το ακόμα πιο γοητευτικό αλλά δύσκολο είναι να μπορείς να μεταφέρεις τα μηνύματα που θελεις εσύ να μεταφέρεις.
Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις και η διάδραση με τον κόσμο, απαραίτητη συνθήκη για την καταξίωση ενός καλλιτέχνη;
Αναμφισβήτητα! Μα ποιος ο λόγος να εκτιθέμεθα ως καλλιτέχνες μέσα από τραγούδια, covers κλπ, εάν δεν ονειρευόμαστε να συναντηθούμε με τον κόσμο που μας ακούει και μας αγαπάει;
Δεν βγάζουμε τραγούδια για να χαθούν στο χρόνο.
Ζωντανές εφνανίσεις και ξερό ψωμί! (Χαχαχαχαα). Η διάδραση με τον κόσμο να σε κοιτάει, να σε συνοδεύει στα τραγούδια σου και τα κινητά που ανάβουν ως φώτα είναι η απόλυτη καταξιωση για έναν καλλτέχνη.
Και μόνο που έχει πληρώσει κάποιος έστω και ένα ευρώ για να σε δει από κοντά είνα άκρως συγκινητικό και τιμητικό!
Πόσο δύσκολο είναι πλέον, στα πλαίσια του ψηφιακού μας κόσμου, για έναν καλλιτέχνη να του δοθούν οι ανάλογες ευκαιρίες να αναδείξει το ταλέντο του;
Πολύ καλή η ερώτηση! Εδώ κάπου τα πράγματα είναι στη μέση. Ξεκινώντας από τα αρνητικά, δυστυχώς η έννοια της «ζωντανής» πώλησης τείνει να εξαφανισθεί. Αυτό που γινόταν με τον κόσμο να περιμένει έξω από τα δισκοπωλεία έχει πεθάνει. Και λυπάμαι γιατί ακόμα και εάν καταφέρω να ανέβω πολύ ψηλά και πάλι δεν θα μπορώ να το ζήσω. Τυχεροί όσοι το πρόλαβαν. Η ξεγνοιασιά που προσφέρει το διαδίκτυο έχει καταστρέψει τη δικσκογραφία. Κάποιος μπορεί να σε ακούει όπου και όποτε θέλει και μάλιστα μπορεί με «κολπάκια» να σε έχει στο αυτί του χωρίς να πληρώσει (χαχαχαχαα). Από την αλλη πλευρά, το διαδίκτυο είναι ένα απίστευτο εργαλείο για κάποιον καλλιτέχνη. Μπορεί να βγάλει ένα βίντεο από οποιον δήποτε χώρο βρίκεται, να το ανεβάσει και να γίνει χαμός μέσα σε λίγα λεπτά.
Το διαδίκτυο γενικά προσφέρειρει πολλές δυνατότητες και χρειάζεται τεχνογνωσία….. Απλώς μπερδεύει το γεγονός ότι έχει δύο αντίθετες ταχύτητες…ή θα σε οδηγήσει με φόρα στην κορυφή ή θα σε βυθίσει στον πάτο!
Ποιο είναι το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;
Συνεργασίες με καλλιτέχνες που εκτιμώ και μου αρέσουν και να έχω μια αυξανόμενη διάρκεια αι ποιότητα που δεν θα αλλοιωθεί μέσα από λάθος επιλογές ή αρνητική υπερέκθεση. Μου αρέσει που με ακούνε άνθρωποι που δεν ξέρω ότι με ακούνε ή δεν μπορώ να φανταστώ. Έχει τύχει να έχω φανς και να το μάθω μετά από δύο χρόνια. Χαχαχαχαχαα Άλλωστε αν τα ξέρεις όλα και έχεις σιγουριά για το πού, σε πόσους και ποιούς αρέσεις μπορεί εύκολα να καθησυχαστείς και να δουλεύεις λιγότερο και ποσοτικά και ποιοτικά, κάτι που δεν είναι καλό να συμβαίνει
Ποια είναι η άποψή σας για τα, νέα μουσικά ρεύματα, που είναι εξαιρετικά δημοφιλή στη νεολαία;
Εγώ εμπιστεύομαι τη νεολαία γιατί είναι η πυξίδα του μέλλοντος στη μουσική. Για να επιλέγει την τραπ, για παράδειγμα, σημαίνει πως κάτι βλέπει σε αυτό το είδος μουσικής. Αν και πιστέψτε με, υπάρχουν πολλοί νέοι που επιστρέφουν στις παλιές καλές κλασσικές εποχές της μουσικής. Ακούνε «ογκόλιθους» όπως, ο Χατζηδάκης, ο θεοδωράκης και ο Σπανός, καθως επίσης και πολλά τραγούδια που δεν προβάλλονται από το σύστημα.
Ενας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
Μην μου λέτε για καραντίνα γιατί την έχω έχω φάει με το κουτάλι και ξέρω ακριβώς τί θα πει χαχαχαααα. Για όσους δεν το ξέρουν, το πρώτο μου τραγούδι βγήκε λίγο πριν μπούμε στις περιπέτειες του 2020, αν θυμάστε, με τα κλεισίματα και τα lockdown. Δεν κατάφερα να κάνω ούτε ένα live! Ήμουν εξ ορισμού ο καλλιτέχνης της καραντινας χαχαχαααα…
Μμμμ.,…πέντε δισκοι που θα επέλεγα…..Κόιταξε είμαι από τους καλλιτέχνες που δεν έχω πολλά CD γιατί ανήκω στη νέα γενιά με την τεχνολογία και το Youtube. Θα σας πω όμως ονόματα που θα επέλεγα να έχω. Μποφίλιου, Πλούταρχος, Χατζηγιάννης αλλά σε πιο παλιούς του δίσκους, Νατάσα Θεοδωρίδου και Αντώνης Ρέμος σε πιο παλιούς του δίσκους.
