Γράφει ο Βαγγέλης Αντωνιάδης
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποίησαν τα γράμματα του αλφαβήτου για να παραστήσουν αριθμούς. Γι αυτό διαίρεσαν το αλφάβητο σε τρία ίσα τμήματα.
Με α έως θ παρίσταναν τις μονάδες (8 γράμματα) με ι ως ω τις δεκάδες ( 8 γράμματα) με ρ ως ω τις εκατοντάδες ( 8 γράμματα).
Όμως το αλφάβητο έχει 24 γράμματα και χρειάζονταν 27, δηλαδή 9 για κάθε σειρά, προσπάθησαν στην πρώτη τάξη το σύμβολο <<ς>> (στίγμα), στη δεύτερη το (κόπα) και στην Τρίτη το ( σαμπί).
Ακόμα, όταν τα γράμματα παρίσταναν αριθμούς έπαιρναν πάνω στα δεξιά, μία οξεία.
Έτσι λοιπόν η ελληνική αρίθμηση διαμορφώθηκε ως εξής.
ΜΟΝΑΔΕΣ
- 1=α’
- 2=β’
- 3=γ’
- 4=δ’
- 5=ε’
- 6=ς’
- 7-ζ’
- 8=η’
- 9=θ
ΔΕΚΑΔΕΣ
10=ι’
20=κ’
30=λ’
40=μ’
50=ν’
60=ξ’
70=ο’
80=π’
90=κόπα
ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ
100= ρ’
200=κ’
300=τ’
400=υ’
500=φ’
600=χ’
700=ψ’
800=ω’
900=π’
Με τα προηγούμενα 27 σύμβολα παρίσταναν όλους τους αριθμούς από το 1 ως το 999. Τα χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδων και εκατοντάδες χιλιάδων της παρίσταναν με τα ίδια σύμβολα, όπως τόσο κάτω αριστερά.
π.χ 7000=,ζ
900.000=,π
Ακόμη η λέξη μύριος σήμαινε το 1000
,α πκβ’= 1992
,α πιδ’=914
,α ψο’= 1770
ΤΟ ΡΩΜΑΪΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΡΑΦΗΣ
Οι Ρωμαίοι μεταχειρίστηκαν τα εξής γράμματα
Ι | V | X | L | C | D | M |
1 | 5 | 10 | 50 | 100 | 500 | 1000 |
και παρίσταναν τους αριθμούς με τους παρακάτω τέσσερις κανόνες
1. Κάθε ψηφίο γραμμένο προς τα δεξιά μεγαλύτερου ή ίσου με αυτό ψηφίου προστίθενται σε αυτή.
πχ
ΧΧ=20
LV=55
DL=550
III= 3
VI=6
XI=11
2. Κάθε ψηφίο γραμμένο προς τα αριστερά μεγαλύτερου του ψηφίου, αφαιρείται από αυτό.
π.χ
ΙΧ=9
VC=95
XC=90
LM=950
3. Κάθε ψηφίο γραμμένο μεταξύ δύο ψηφίων που οι μονάδες είναι ανώτερης τάξης, αφαιρείται προς το δεξιό ψηφίο.
πχ
ΧIX=19
CIX=109
LXC=140
4. Αριθμός με απλή επιγραμμή σημαίνει χιλιάδες, με διπλή εκατομμύρια, με τριπλή δισεκατομμύρια κ.ο.κ
πχ IV= 4000
XIX= 19000000