Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας
Οι στιγμές της σιωπής. Εκείνες οι αντιδράσεις στον εντυπωσιασμό, τον φόβο, το βαθύ συναίσθημα που απαιτεί έναν χρόνο επώασης, ώστε να αποκτήσει την πληρότητα που του αρμόζει και να στρώσει το δρόμο για τη δράση.
“Τα λεπτά της σιωπής”, του Δημήτρη Μπαλτά από τις εκδόσεις Κάκτος, είναι μια ποιητική συλλογή γεμάτη με σκέψεις που απαιτούν τη σιωπή ως εφαλτήριο ενεργοποίησης.
Ο θαυμασμός για τον έρωτα αλλά και οι φόβος του αποχωρισμού. Η δημιουργικότητα του ποιητή αλλά και το κενό μπρος στο λογοτεχνικό τέλμα. Η δύναμη της εργατικής τάξης αλλά και η απογοήτευση για έναν κόσμο ανίκανο να διαχειριστεί τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδά του. Ο μοναχικός υπαρξιακός αγώνας αλλά και η αγωνία για την αποτυχία της συμβίωσης.
Η θεματολογία, όπως και η τεχνοτροπία, δεν περιορίζεται, δεν ακολουθεί μια και μόνη διαδρομή. Ο ποιητής δεν κρύβει τις επιρροές του και επιλέγει να αφιερώσει ποιήματα σε ορισμένους συναγωνιστές του αντισυμβατικού, όπως ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, ο Παύλος Σιδηρόπουλος, η Κατερίνα Γώγου. Παράλληλες διαδρομές στον ατέρμονο χρονικό επεξεργαστή της μνήμης και των προθέσεων.
Ο Δημήτρης Μπαλτάς δεν εκβιάζει τον συναισθηματισμό, δεν επιδιώκει να τον χωρέσει στα στενά όρια μιας ωραιοποιημένης αλήθειας.
Είναι ταυτόχρονα ωμός, ευθύς, ρεαλιστής αλλά και ιδεαλιστής, ρομαντικός, λυρικός. “Τα λεπτά της σιωπής” έρχονται να ρίξουν έναν σπόρο αγνότητας αλλά και δυναμισμού πάνω στην υποκριτική σίγαση μιας κοινωνίας που αρνείται να ψηλαφίσει τις πληγές της, πόσω μάλλον να τις περιποιηθεί.