Ο Γιάννης Ταυλάς κυκλοφορεί το “Αισιόδοξο τραγουδάκι”, και με αυτή την αφορμή, απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις που του θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας.
Μόλις κυκλοφόρησε το νέο σας τραγούδι με τίτλο “Αισιόδοξο τραγουδάκι”. Πώς θα το περιγράφατε;
Είναι ένα μικρό μονόπρακτο που μιλάει για το μοναδικό κοινό και βέβαιο που έχουμε όλοι, τον θάνατο αλλά τον εξετάζει από μια αισιόδοξη πλευρά. Καλλιτεχνικά πιστεύω ότι ανήκει στα έργα Memento Mori που άνθισαν των μεσαίωνα.
Λείπουν τα τραγούδια που με χιουμοριστική διάθεση καυτηριάζουν τα δρώμενα, όπως συνέβαινε σε παλαιότερες εποχές;
Δεν νομίζω ότι λείπουν, απλά υπάρχει τεράστια ποσότητα από σοβαροφανή, δήθεν και φθηνά τραγούδια με αποτέλεσμα τα υπόλοιπα να μη βρίσκουν τον δρόμο τους προς τα έξω.
Να θεωρήσουμε το συγκεκριμένο κομμάτι, προάγγελο για μια ολοκληρωμένη δουλειά αντίστοιχης λογικής;
Φυσικά και χαίρομαι πολύ για αυτό! Είναι το πρώτο single που έβγαλα από την επερχόμενη μου ολοκληρωμένη δουλειά που θα λέγεται «Τραγούδια μίας χρήσης». Σε λίγες εβδομάδες θα μπορούμε να πούμε περισσότερα.
Θωρείτε ότι σας ταιριάζει περισσότερο ένα μουσικό ύφος ή είστε ανοιχτός σε διαφορετικές επιρροές;
Το μόνο σίγουρο για εμένα είναι ότι ποτέ δεν θα κατασταλάξω σε ένα μουσικό ύφος. Όλη η πορεία μου μέχρι τώρα στη μουσική με έχει κάνει να το πιστεύω με αρκετά μεγάλη σιγουριά.
Τι δίνει μοναδικότητα σε μια ερμηνεία;
Το να καταλαβαίνεις στην ολότητα του τι είναι αυτό που λες αλλά κυρίως γιατί το λες. Όταν τα ξέρεις αυτά τα δύο μπορείς να τα μεταφέρεις και σε κάποιον άλλο και να σε πιστέψει. Τότε και μόνο τότε έχεις ερμηνεύσει πραγματικά ένα έργο.
Ποιο είναι το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;
Το να φτιάξω πράγματα που στην πράξη να δίνουν παρηγοριά και έμπνευση στους άλλους. Αυτό πιστεύω ότι είναι και το νόημα της τέχνης, να σου δίνει πάτημα προς την ολοκλήρωση.
Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις αυτές που καταξιώνουν έναν καλλιτέχνη στη συνείδηση του κοινού;
Στην εποχή μας σίγουρα γιατί κανένας πλέον δεν δίνει τόσο χρόνο σε ηχογραφήματα. Έχει μειωθεί κατά πολύ το πόσο ακούμε μόνοι μας μουσική.
Τι ρόλο έχει πλέον η μουσική, στην ψηφιακή εποχή μας, όπου σχεδόν όλα κινούνται μέσω YouTube;
Η ουσία της μουσικής δεν έχει αλλάξει. Σίγουρα έχει αλλάξει η πρωτοκαθεδρία, που είχε στην κοινωνία σε περασμένες δεκαετίες, της δισκογραφίας αλλά όποια μορφή και να έχει, πάντα θα την έχουμε ανάγκη.
Είναι μια βιοεπικοινωνία που είναι πολύ ισχυρή στους ανθρώπους σε όλες τις εποχές.
Ποια είναι η γνώμη σας για τα μουσικά reality shows και τι θα συμβουλεύατε, τα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τη μουσική;
Δεν έχω δοκιμάσει και δεν ξέρω και σίγουρα δεν είμαι ο καταλληλότερος να δίνω συμβουλές. Το μόνο γενικόλογο που μπορώ να πω είναι κάνε αυτό που εκφράζει εσένα και όχι αυτό που πιστεύεις ότι θα αρέσει.
Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
Μυθολογία – Χατζιδάκις / Γκάτσος
The Wall – Pink Floyd
Κιθάρα του σεληνόφωτος – Κώστας Κοτσιώλης
Αχαρνής – Σαββόπουλος
In absentia – Porcupine Tree
Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Θα προτιμούσα σίγουρα τους κοντινούς μου ανθρώπους, φίλους και οικογένεια. Οι καλλιτέχνες να ξέρετε συνήθως δεν είναι και οι καλύτεροι άνθρωποι.