Νικολέττα Λέκκα: Τα παιδιά θα νιώσουν ότι η ιστορία τα αφορά

Η Νικολέττα Λέκκα μιλά στον Κωνσταντίνο Μανίκα για την μεταφορά του παραμυθιού “Ι-δανικά Όνειρα” στη Θεατρική σκηνή

1. “Ι-δανικά Όνειρα” στο Θέατρο ΕΛ ΕΡ-Ελένη Ερήμου. Δώστε μας κάποια παραπάνω στοιχεία για τη δομή και τους συντελεστές της παράστασης;

Πρώτη παραγωγή με μεγάλες αξιώσεις που δικαιώνονται. Τα «Ι-δανικά Όνειρα» ένα παραμύθι που θα αγαπήσεις άλλα ίσως δεν έχεις ακούσει, σε ένα θέατρο πανέμορφο που πρώτη φορά ανεβάζει παιδικό έργο, με μια ομάδα απίστευτα ταλαντούχων αλλά νέων ηθοποιών τολμάει να πάει για ολόκληρη σαιζόν. Γιατί πιστέψανε σπουδαίοι άνθρωποι στην πιο όμορφη εκδοχή του παιδικού θεάτρου. Ο καταπληκτικός σκηνοθέτης Θοδωρής Γκόνης, ο μοναδικός Γιώργος Κωνσταντίνου, το αγαπημένο στέκι πολιτισμού Να Μου Γελλάς. Μια σπουδαία ομάδα μοιράστηκε πραγματικά ένα όνειρο.

2. Πώς θα χαρακτηρίζατε τους βασικούς ήρωες του παραμυθιού;

Θα τους αγαπήσεις και θα εύχεσαι κάποτε να κάνεις τέτοιους φίλους. Ένα κορίτσι δυνατό, γεμάτο ψυχή και καλοσύνη. Ένα κορίτσι που ξέρει να μοιράζεται διαλέγει να ονειρευτεί ένα σύννεφο. Ένα σύννεφο ταξιδιάρικο, τολμηρό, που μεγαλώνει μέσα από φιλίες, περιπέτειες, επιλογές. Μαζί μας κάνουν με τρόπο μοναδικό την πιο ονειρεμένη βόλτα στον κύκλο της ζωής. Και όλοι μας συναντάμε τον εαυτό μας. Εκεί μου είμαστε και εκεί που θέλουμε να πάμε.

3. Σκηνοθετικά, τι θέλατε να αναδειχθεί περισσότερο από τον Θοδωρή Γκόνη και με ποια τεχνικά και υποκριτικά μέσα;

Εμπιστεύτηκα απολύτως τον Θοδωρή Γκόνη και με δικαίωσε στο έπακρο. Δεν είχα και δε θα μπορούσα να έχω καμία γνώμη για τεχνικά και υποκριτικά μέσα. Αλλά ήθελα να σεβαστεί το κείμενο και ήλπιζα να το αγαπήσει. Και το έκανε. Σμίλεψε κάθε λέξη. Ανασήκωσε κάθε πρόταση για να αναδείξει όπως τόσο όμορφα λέει: «τα πολλά επίπεδα που κρύβει το κείμενο αυτό». Ήταν το πρώτο παιδικό έργο που διάλεξε να σκηνοθετήσει. Και το έζησε σαν μια απολαυστική δημιουργική εμπειρία. Θα τον ευγνωμονώ πάντα.

4. Ποιες περιμένετε να είναι οι αντιδράσεις του κοινού, ειδικά των παιδιών, στην προσέγγιση της παράστασης και στα ζητήματα που εκθέτει;

Τα παιδιά θα νιώσουν ότι η ιστορία τα αφορά, τα σέβεται, τα νοιάζει. Ότι μπορούν πάλι να πιστέψουν στα παραμύθια, γιατί είναι γεμάτα με τη δική τους αλήθεια. Χωρίς την ευκολία του βίντεο, ή των διάσημων ρόλων και αναμενόμενων συμβολισμών , θα δουν να φτιάχνεται μπροστά στα μάτια τους ένα έργο θεατρικής τέχνης που αγγίζει την ψυχή τους. Όποιος θεατής , μικρός ή μεγάλος, μπει στην αίθουσα με τη δυνατότητα ή την επιθυμία να νιώσει ηρεμία, θα ζήσει μια μοναδική εμπειρία μόνο δική του.

5. Πώς θα περιγράφατε το επιμύθιο της παράστασης σε σχέση με τη σύγχρονη εποχή;

«Να δίνεις αγάπη μου», σε μια εποχή που μόνο παίρνει. «Τα όνειρα γίνονται αληθινά μόνο όταν τα μοιραζόμαστε», σε μια εποχή που δεν ονειρεύεται και κυρίως δεν μοιράζεται. «Έχεις πάντα επιλογές καρδιά μου», σε μια εποχή που επιμένει να χτίζει τοίχους. Παράλληλα σύμπαντα το επιμύθιο και η εποχή μας. Ευτυχώς. Για να μην λερώσει η πραγματικότητα το παραμύθι. Έτσι αυτό θα μείνει αληθινό, όπως του αξίζει, όπως το χρειαζόμαστε.

6. Ποιο είναι το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;

Να πω ιστορίες που θα αφορούν τον περισσότερο κόσμο με τρόπο προσωπικό και αληθινό. Όταν ξεκίνησα το Να Μου Γελλάς έλεγα αστειευόμενη ότι αξίζει να μετρηθούμε … Γεμίζουμε γήπεδα ή κάνουμε κράτηση σε εστιατόριο όσοι νοιαζόμαστε με τον ίδιο τρόπο; Ας πούμε ότι τα γήπεδα είναι πολλές ιστορίες μακριά ακόμα.

7. Πόσο δύσκολο είναι στη σημερινή εποχή να δοθούν σε έναν καλλιτέχνη, οι ανάλογες ευκαιρίες ανάδειξης;

Απόλυτα δύσκολο. Θα πούμε για viral αναρτήσεις, για Influencers, για επιδοτήσεις, για εναλλακτικότητα. Αλλά οι τρόποι προώθησης και τα κριτήρια επιτυχίας παραμένουν πρωτόγονα. Κάποια γνωριμία, ένα κόλπο, η αιώνια επιθυμία να διαιωνίσουμε τον κύκλο μας και να αυτοσυντηρηθούμε με τον πιο ανούσιο τρόπο. Ευτυχώς υπάρχουν σε κάθε χώρο ακόμα κάποιοι γοητευτικοί ονειροπόλοι που παλεύουν για τόσα αξίζουν. Πείσμα θέλει. Και παρέα. Να ξορκίζουμε τις ήττες και να γλεντάμε τις νίκες.

8. Πώς κρίνετε την πορεία του θεατρικού χώρου στη χώρα μας, τα τελευταία χρόνια;

Δύσκολο να κρίνεις κάτι που προσεγγίζεις με αγάπη. Εγώ το θέατρο το ξέρω σαν θεατής. Τολμήσω την παραγωγή για να ικανοποιήσω την ανάγκη μου να δω παιδικά έργα που τιμάνε το κοινό τους και έχουν να πουν κάτι σπουδαίο με καινούργιο τρόπο. Σαν παθιασμένος θεατής και νέος παραγωγός, καταλαβαίνω ότι η δημιουργία σπουδαίων παραστάσεων είναι σταυρόλεξο για πολύ δυνατούς λύτες. Το θέατρο, το παράθυρο αυτό που έχουμε όλοι ανάγκη για να αναπνεύσουμε, χρειάζεται χώρο, στήριξη, όραμα, διαφάνεια. Υπάρχουν ταλέντα που δίνουν την ψυχή τους στο χώρο αυτό. Αλλά η απογοήτευση βαραίνει σε κάθε βήμα. Όμως ο ένας μπορεί και κάνει τη διαφορά πάντα.

9. Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;

Θα έλεγα ότι αγγίζουν δύο αντίθετα άκρα. Από τη μία θέλω να καταπιαστώ με τη θεατρική διασκευή των άλλων παραμυθιών μου και των ιστοριών που μοιράστηκα μέσα από το Να Μου Γελλάς. Να έχει συνέχεια η διαδρομή που ξεκίνησε με τα «Ι-δανικά Όνειρα». Από την άλλη ωριμάζει καιρό μέσα μου η συγγραφή ενός βιβλίου που θα μιλάει με οικουμενικό τρόπο για τον πυρήνα μας. Είναι τόσα που συγκλονίζουν τα χρόνια αυτά σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο. Και εκεί που λες ότι παντού ανεβάζουν τείχη ξανά, εκεί λες ότι όλοι οι μικρόκοσμοι τείνουν στον ίδιο παρονομαστή. Αυτή την πανανθρώπινη διαδρομή θέλω να αποδώσω. Το Να Μου Γελλάς, το στοίχημα αυτό για πολιτισμό θα είναι το πίσω από κάθε νέο σχέδιο.

Οι παραστάσεις σε σχολεία συνεχίζονται όλη τη σεζόν και με τη νέα σχολική χρονιά. Καλέστε στο 6973337738 για μοναδικές προσφορές και ιδέες.

Εισιτήρια: namougellas.com

Φωτό: Κ. Καμπίτη, © Να Μου Γελλάς

Βίντεο από το making of της παράστασης: youtube.com/watch?v=ObkOLblOi74

Συντελεστές:

Κείμενο: Νικολέττα Λέκκα

Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης

Στον ηχητικό ρόλο του Σοφού Σύννεφου: Γιώργος Κωνσταντίνου

Παίζουν: Ρωξάνη Καρφή, Χριστίνα Χαλκιά, Δανάη Τσιρώνη, Ελένη Τσιναρέλη

Μουσική: Χρίστος Θεοδώρου

Σκηνογραφία/Ενδυματολογία: Ματίνα Μέγκλα

Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Τσιναρέλη