Γράφει ο Γιώργος Δόλγυρας, συγγραφέας – αρθρογράφος

Μία δύσκολη χρονιά για το χώρο του βιβλίου και όλη την ανθρωπότητα τελείωσε. Μία νέα χρονιά ας ελπίσουμε καλύτερη, ξεκινάει. «Οι φίλοι των συγγραφέων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παραμένουν εδώ για τους συγγραφείς. Σήμερα έχουμε κοντά μας σε μία προσωπική συνέντευξη, την Διονυσία Κίσκα (Bookstagramer).

1.Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την προβολή των βιβλίων και συγγραφέων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social media);

Αρθογραφώ στους “Θεματοφύλακες λόγω τεχνών” από το 2017. Οταν σιγά σιγά ξεκίνησαν

να μεταπηδούν στην δημιουργία social media αποφάσισα να φτιάξω το προφίλ που διατηρώ

και σήμερα ώστε να μοιράζομαι τα αγαπημένα μου βιβλία. Τότε ήταν απλά για να περνάω

τον χρόνο μου.

2.Πόσο καιρό ασχολείσαι και τί κερδίζεις σε προσωπικό επίπεδο, μιας και αμοιβή δεν

υπάρχει;

Ασχολούμαι από το 2017 όπως προανέφερα με τα τελευταία χρόνια όμως -απο το 2019- να

έχω περισσότερη συνοχή και engagement.

Σε προσωπικό επίπεδο έχω κερδίσει φίλους για μια ζωή, έχω γνωρίσει τους πιο υπέροχους

συγγραφείς καθως και εταιρίες που δραστηριοποιούνται στον χώρο του βιβλίου τις οποίες

απλά προσκυνώ.

3.Πόσο εύκολο ήταν να κερδίσεις την εμπιστοσύνη εκδοτικών, συγγραφέων και φυσικά το σημαντικότερο, του αναγνωστικού κοινού;

Πιστεύω πως εάν δεν είχα το site από πίσω δεν θα είχα καμία συνεργασία και μιλάω

απολύτως ειλικρινά. Η αρχισυντάκτρια μου είναι η πιο υπέροχη γυναίκα στον πλανήτη και

πάντα καταλαβαίνει ότι εγώ είμαι υπερβολικά ντροπαλή να στείλω email σε έναν εκδοτικό για συνεργασία και το κάνει εκείνη για εμένα. Οι συγγραφείς ωστόσο, μέσα από συναντήσεις, παρουσιάσεις και τις φίλες μου στο bookstagram, είναι πιο εύκολο να με πλησιάσουν μόνοι τους και να προχωρήσουμε σε μια

συνεργασία. Ακόμα δεν το πιστεύω όταν συμβαίνει. Όσο για το αναγνωστικό κοινό… Δεν ξέρω εάν πραγματικά το έχω κερδίσει. Έχω ωστόσο κάποια άτομα που μου στέλνουν μηνύματα “πήρα το τάδε επειδή δεν έχεις σταματήσει να μιλάς για αυτό”. Αυτό απλά με κάνει να φουσκώνω από αγάπη γιατί πραγματικά αγαπώ τον κόσμο του βιβλίου. Δεν θεωρώ ότι τα έχω καταφέρει και θαυμάζω αυτούς που το έχουν ήδη κάνει. Αλλά δεν νομίζω ακόμα ότι είναι εύκολο. Είναι μια μόνιμη προσπαθεια.

4.Έχει συμβεί κάτι παράξενο ή αξιοσημείωτο που θα θυμάσαι για πάντα;

Σαν beta reader, αρκετοί συγγραφείς μου έχουν εμπιστευτεί τα πρότυπα κείμενά τους για

αξιολόγηση. Πάντα βγάζω καρδούλες από τα μάτια όταν με αναφέρουν στις ευχαριστίες.

Αυτά τα δύο γεγονότα που δεν θα ξεχάσω ποτέ όμως είναι στο «Το δάσος που βρυχάται» της Λίλα Κίσσα-Φραγκομίχαλου το οποίο στα αυτιά έχει την δική μου άποψη για το βιβλίο και στο «Η εποχή των θρύλων: ο δρόμος της εξορίας» του Γρηγόρη Δημακοπούλου έχει ένα μικρό glimpse του αγαπημένου μου χαρακτήρα και έχει χρησιμοποιηθεί φράση που έχω γράψει κατά γράμμα στην κριτική μου. Fangirl κριτική και απλά έκλαιγα από χαρά.

5.Παραπονέθηκε ποτέ συγγραφέας ή εκδοτικός παρόλο που δεν αμείβεσαι και αν, γιατί;

Δύο εκδοτικοί έχουν σταματήσει συνεργασία μαζί μου γιατί είμαι υπερβολικά ειλικρινής. 

Ο πρώτος δεν ήταν δικό του σφάλμα αλλά η ποιότητα της εκτύπωσης ήταν κακή και το είπα στην κριτική μου και ο δεύτερος γιατί βιβλίο που εκδόθηκε από εκείνους ήταν απαράδεκτο

από άποψη επιμέλειας. Ο άνθρωπος που το είχε γράψει ήταν δυσλεκτικός και ο εκδοτικός

δεν είχε μεριμνήσει καθόλου στην σωστή απόδοση του κειμένου και πραγματικά ήταν κρίμα γιατί το βιβλίο ήταν μαγικό αλλά εάν δεν είχα προσωπική εμπειρία από κείμενα δυσλεκτικού ατόμου δεν θα κατάφερνα να το διαβάσω. Ήταν απαράδεκτο και τους επιτέθηκαν στην

άποψη μου.

6.Για το τέλος. Από την εμπειρία και πείρα σου, είναι εύκολο να ξεκινήσει κάποιος να

ασχολείται, τί θα τον/ην συμβούλευες;

Να βρει την φωνή του. Δεν είναι απαραίτητο να έχουμε όλοι κλινικές απόψεις, τα likes και τα follow είναι καλά αλλά πάνω από όλα να είναι αληθινός. Ακόμα και ένα άτομο να επηρεαστεί από την άποψη σου είναι νίκη για σένα γιατί μπορεί να προσεφερε σε κάποιον το αγαπημένο του βιβλίου. Το bookstagram δεν θα πρέπει να είναι αγγαρεία για εμένα. Με σεβασμό και ειλικρίνεια να πορευτεί αλλά να μην στερηθει την χαρά του αναγνώσματος.

Αυτό ήταν και το τελευταίο άρθρο μου σε σταθερή μέρα και ώρα για τη στήλη μου.

Ευχαριστώ θερμά τον κ. Κωνσταντίνο Μανίκα για τη φιλοξενία και υλοποίηση της ιδέας μου στο πάντα φιλόξενο σε όλες τις φωνές site του που προάγει τον πολιτισμό.

Καλή χρόνια, πάνω απ’ όλα με υγεία την οποία τόσο πολύ στερηθήκαμε τα 2 τελευταία αυτά χρόνια…