Η συγγραφέας Τζοάν Ζαχαριάδου μιλά στον Κωνσταντίνο Μανίκα, με αφορμή την κυκλοφορία του μυθιστορήμστος “Μέχρι Τέλους”.

1. Κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα σας “Μέχρι Τέλους” από τις εκδόσεις Bookstagram . Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο;

Δεν τον επέλεξα εγώ αλλά τα μέλη της ομάδας μου όπως κάνουν κάθε φορά σε όλα μου τα βιβλία (εκτός του πρώτου).

Εγώ βάζω ενδεικτικά κάποιους τίτλους που να ταιριάζουν με το περιεχόμενο του κάθε βιβλίου και αφήνω τα μέλη να ψηφίσουν αυτό που τους αρέσει περισσότερο.

2. Σκιαγραφήστε μας την κεντρική ηρωίδα, την Αμαλία Κοντομανώλη. Ποιοι είναι οι στόχοι και τα κίνητρα της;

Είναι μια ψυχικά διαταραγμένη προσωπικότητα, η οποία διδάχτηκε με λάθος τρόπο τα σωστά πράγματα.

Στόχος της είναι να επιβιώσει και αυτό μπορεί να το κάνει μόνο με την κόκκινη κορδέλα, μιας και νιώθει ασφάλεια μόνο όταν δένεται μαζί της.

Τα κίνητρά της αθώα, όμως με ολέθρια αποτελέσματα…

3. Τι πιστεύετε ότι θα αποκομίσει ως απόσταγμα ο αναγνώστης;

Υπάρχουν πολλά μηνύματα κρυμμένα στις σελίδες του βιβλίου. Αναλόγως τι είναι πρόθυμος να αποκομίσει ο καθένας.

4. Υπάρχει ταυτότητα στο ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα και κατά πόσο μιμούμαστε διεθνή επιτυχημένα πρότυπα;

Λίγο – πολύ, νομίζω πως όλοι μας παρασυρόμαστε από τα ξένα αστυνομικά πρότυπα. Ίσως επειδή μας βολεύουν.

5. Ποιο ήταν το ερέθισμα για να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;

Δεν υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο ερέθισμα. Από παιδί έγραφα συνέχεια μικρά διηγήματα, απλώς μια μέρα αποφάσισα ότι είχε φτάσει η ώρα για να γράψω ένα βιβλίο και αυτό έκανα.

6. Ποιον ορισμό θα δίνατε στην έννοια της λογοτεχνίας;

Τέχνη του λόγου.

7. Γιατί οι Έλληνες διαβάζουν λογοτεχνία λιγότερο από τον μέσο Έυρωπαίο;

Ίσως επειδή προτιμούν να ξοδεύουν τον χρόνο τους σε πράγματα που τα θεωρούν πιο σημαντικά.

8. Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;

Όχι τόσο σημαντικό όσο θα έπρεπε.

9. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;

Ένας μήνας;

Μάλλον θα χρειαστώ διψήφιο αριθμό βιβλίων.

Προτιμώ να μην πω τίτλους, γιατί είμαι σίγουρη ότι θα ξεχάσω κάποιους και μετά θα βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο.

10. Πιστεύετε στη μοίρα ή στην τύχη;

Χμμ… και στα δύο. Δεν νομίζω ότι το ένα αναιρεί το άλλο, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράξενο.