Η Νεκταρία Μαρκάκη, η συγγραφέας που κρατά χαμηλό προφίλ και αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού, συνομιλεί με την Ιωάννα Κανελλοπούλου, για το CulturePoint.gr

– Από που μας έρχεται η Νεκταρία και ποια είναι η πρώτη παιδική εικόνα που της έρχεται στο μυαλό;

Καταρχάς, ευχαριστώ θερμά για την συζήτηση μας και την ευκαιρία που μου δίνεις να με γνωρίσει λίγο καλύτερα το αναγνωστικό κοινό.

Αν κι έχω γεννηθεί στην Αθήνα και μένω εδώ πάνω από 35 χρόνια, δεν νιώθω καθόλου Αθηναία. Έρχομαι από το όμορφο νησί των Φούρνων Κορσεών, από πατέρα ναυτικό και μητέρα καθαρίστρια και παππούδες που μόχθησαν πολύ για όσα κατάφεραν να δημιουργήσουν.

Η πρώτη εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό μου σαν παιδί, είναι από το μέρος στο οποίο μεγάλωσα- την παραλία της Αγίας Τριάδας όπου εκεί βρίσκεται μόνο το κτήμα του παππού μου- να τρέχω από το σπίτι προς την μικρή σκάλα μόλις άκουγα από μακριά τη μηχανή του καϊκιού του παππού μου. Ήταν κάτι σαν ιεροτελεστία να αρπάζω την καραβάνα και να τρέχω να πάρω την πρωινή ψαριά του και μου έχει αποτυπωθεί βαθιά στο μυαλό και την καρδιά μου.

– Σε ποια ηλικία άρχισες να γράφεις και πως πήρες την απόφαση να το κάνεις πιο ενεργά;

Άρχισα να γράφω στην εφηβεία. Περνούσα άπειρο χρόνο να διαβάζω και κάποια στιγμή απλά μου γεννήθηκε η ανάγκη να πάρω ένα τετράδιο κι ένα στυλό και να αρχίσω να γράφω ιστορίες, κυρίως για να ξεφεύγω από την καθημερινότητά μου. Ήμουν ένα παιδί- και συνεχίζω να είμαι ως ενήλικη- που καταπίεζε τα συναισθήματά της και μέσα από τις ιστορίες μπορούσα να διοχετεύσω φοβίες και ελπίδες που δεν τολμούσα να μοιραστώ, κάτι που κάνω ακόμα.

Ενεργά αποφάσισα να ασχοληθώ με τη συγγραφή, μετά τα τριάντα μου, όταν ύστερα από ένα μεγάλο διάλλειμα ένιωσα πάλι την ανάγκη να γεννιέται μέσα μου. Ξεκίνησα να γράφω στα αγγλικά γιατί δεν πίστευα πως θα νοιαζόταν κάποιος εδώ στην Ελλάδα να διαβάσει τις ιστορίες μου, μετά ήρθε στη ζωή μου η εφαρμογή Wattpad κι αφού ανέβασα κάποιες ιστορίες στα αγγλικά, αποφάσισα να δοκιμάσω την τύχη μου και στα ελληνικά. Η ελληνική κοινότητα της εφαρμογής- που ομολογουμένως δεν ήξερα πως ήταν τόσο μεγάλη- με αγκάλιασε κι ήταν ο λόγος που αποφάσισα να ασχοληθώ πιο ενεργά, σε συνδυασμό με την αγάπη που είχα κι έχω για τη συγγραφή.

– Σήμερα μετράμε πέντε βιβλία σωστά;

Σωστά, έχουν εκδοθεί ως τώρα πέντε βιβλία μου.

Το «Χωρίς Χάρτη» εκδόθηκε το 2015 από τη Δυάς Εκδοτική αλλά η συνεργασία μας τελείωσε σύντομα και από το 2016 το βιβλίο κυκλοφορεί με επιτυχία μόνο μέσο της Αμαζον.

Το «Για να μην ξεχνάς» κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Αέναον αλλά δυστυχώς( ή ευτυχώς) είναι εκτός κυκλοφορίας και σύντομα θα περάσει πάλι στα χέρια μου, οπότε μπορεί να επανακυκλοφορήσει με κάποιες αλλαγές.

Το «Το κορίτσι με το ηλιοτρόπιο» κυκλοφόρησε αρχικά το 2016 στην Άμαζον με μεγάλη επιτυχία αλλά το 2018 επανακυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Maradel Books.

Το «Εκεί που ανήκω» κυκλοφόρησε το 2019 από Εκδόσεις Maradel Books, επίσης και τέλος το,

«Του έρωτα και του πολέμου» κυκλοφόρησε φέτος, στις 14 του Φλεβάρη από τις Εκδόσεις Γράφημα και που συνεχίζει δυναμικά την πορεία του.

– Πόσο καιρό σού παίρνει να ολοκληρώσεις ένα έργο σου;

Ανάλογα τη διάθεσή μου και πόσο με δυσκολεύει συναισθηματικά το θέμα με το οποίο καταπιάνομαι. Άλλες φορές μέσα σε έναν μήνα έχω τελειώσει κάποιο βιβλίο, άλλες φορές μπορεί να μου πάρει πάνω από έναν χρόνο, όπως στην περίπτωση του «Του έρωτα και του πολέμου» που έχει μέσα πολλά βιωματικά στοιχεία που μου ήταν φοβερά δύσκολο να μοιραστώ, γιατί έφερναν δυσάρεστα γεγονότα και συναισθήματα στην επιφάνεια.

– Αν σε έβαζα να διαλέξεις ανάμεσα στα πέντε βιβλία σου, το αγαπημένο σου είναι και γιατί;

Αυτή είναι η δυσκολότερη ερώτηση που μπορεί να κάνει κάποιος σε ένα συγγραφέα. Προσωπικά, δεν θα έμπαινα καν στη διαδικασία να το σκεφτώ γιατί απλά θα πονοκεφάλιαζα κι αν διάλεγα, θα είχα τρομερές τύψεις γιατί θα ήταν σαν να πρόδιδα τα άλλα. Κάθε βιβλίο μου έχει ένα μεγάλο κομμάτι από μένα μέσα του ενώ μου έχει προσφέρει κάτι διαφορετικό και μοναδικό. Θα ήταν άδικο να διαλέξω. Όλα είναι μέρος της καρδιάς μου.

– Ο λόγος που γράφεις είναι;

Για να ξεφεύγω από την καθημερινότητα, για να ταξιδεύω, να μαθαίνω μέσα από την έρευνα που κάνω για κάθε βιβλία, για να κάνω την δική μου ψυχοθεραπεία, για να ονειρεύομαι και να περνάω καλά, για να περνάω τα δικά μου μηνύματα στους αναγνώστες… η λίστα είναι ατέλειωτη πραγματικά γιατί η συγγραφή για μένα είναι έρωτας και η μεγαλύτερή μου ανάγκη.

– Υπάρχει η Νεκταρία ως ήρωας σε κάποιο απ’ τα βιβλία σου;

Φυσικά, σε όλα τα βιβλία μου υπάρχω, αλλά στο «Το κορίτσι με το ηλιοτρόπιο» και στο «Του έρωτα και του πολέμου» νομίζω ότι κατοικώ κανονικά μέσα στις σελίδες τους. Ειδικά στο «Του έρωτα και που πολέμου» επειδή έχει πολλά βιωματικά στοιχεία αλλά πολλά δικά μου συναισθήματα, θα έλεγε κανείς πως φτάνει στα όρια του αυτοβιογραφικού. Η Ερατώ, η πρωταγωνίστρια του βιβλίου, είναι στην εγώ.

– Τι θεωρείς έμπνευση;

Η ζωή η ίδια είναι έμπνευση. Η φύση, ο έρωτας, η μουσική. Ευτυχώς πηγές έμπνευσης υπάρχουν πολλές και φυσικά, υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι που αποτελούν έμπνευση και σε κάνουν να βρίσκεις πάλι την πίστη σου στην ανθρωπότητα.

– Αγαπημένος προορισμός και εποχή;

Δεν έχω ταξιδέψει πολύ στη ζωή μου κι είναι ένα από τα μεγαλύτερά μου παράπονα, για να είμαι ειλικρινής. Ωστόσο, έχω ερωτευτεί το Σορέντο στην Ιταλία κι έχω πάει δύο φορές πριν πολλά χρόνια. Όλη η ακτή Αμάλφι είναι ένας παράδεισος πραγματικός. Θα ήθελα να πάω Μαδρίτη και Βαρκελώνη, Νέα Υόρκη και Κούβα… θα ήθελα να δω τον κόσμο αλλά επειδή είναι δύσκολο, γράφω ταξιδιάρικες ιστορίες για να ξεφεύγω μαζί με τους πρωταγωνιστές.

Αγαπημένη μου εποχή είναι όλη η περίοδος από τέλη Οκτώβρη ως μέσα Μάη. Κοινώς, όποτε δεν έχει ζέστη. Λατρεύω την αίσθηση του Φθινοπώρου με τα φύλλα να παίρνουν απίθανες αποχρώσεις του κίτρινου και του κόκκινου και να χρωματίζουν τα πάντα γύρω τους, αγαπώ το χειμώνα πολύ γιατί μέσα στο κρύο βρίσκεις την θαλπωρή και με συναρπάζει η Άνοιξη που γεννάει την ελπίδα.

– Φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε μια δεκαετία…

… υγιή, κυρίως. Σωματικά και ψυχολογικά. Ευτυχισμένη, ελπίζω. Ίσως με ένα βιβλίο μπεστ σέλερ επιτέλους!

– Η Νεκταρία με τρεις λέξεις;

Παθιασμένη, μοναχική, πιστή.

– Τι σε εκνευρίζει και τι σε κερδίζει;

Αν εννοείς στους ανθρώπους, με εκνευρίζει η έλλειψη ενσυναίσθησης ειδικά στην εποχή μας. Με ενοχλεί που βγάζουν συμπεράσματα για τον άλλον βάση της εμφάνισης του κι όχι του χαρακτήρα του. Με θλίβει τρομερά που όλοι κολλάνε στο φαίνεσθε κι όχι στην ουσία, το πως οι σχέσεις δεν έχουν βάθος καθόλου. Με κερδίζει η ειλικρίνεια, το χιούμορ και η κατανόηση απέναντι στον άνθρωπο απέναντί τους.

– Επόμενο συγγραφικό έργο υπάρχει στα σκαριά;

Ναι, σιγά-σιγά προετοιμαζόμαστε με τον Εκδοτικό με τον οποίο συνεργάζομαι για ένα νέο βιβλίο. Είναι έτοιμο από μεριά μου και με αργά και σταθερά βήματα θα το ετοιμάσουμε για το νέο έτος, χωρίς βιασύνες, αφού το καλό πράγμα αργεί να γίνει. Λεπτομέρειες όταν πούμε με το καλό ότι κυκλοφορεί! Σίγουρα όμως πρόκειται για ένα παθιασμένο ταξίδι των ηρώων που αγάπησα πολύ.

– Μια ευχή;

Να βγούμε από την πανδημία σύντομα, να συνεχιστούν οι ζωές μας και να βρούμε τρόπο να ορθοποδήσουμε. Κυρίως, να βρούμε τη χαμένη ανθρωπιά μας γιατί η πανδημία έβγαλε προς τα έξω τον χειρότερο εαυτό πολλών ανθρώπων.

Προσωπική ευχή, να είμαι εγώ και όσοι αγαπώ καλά. Υγεία να έχουμε, δύο χρόνια τώρα νομίζω κατανοούμε πως είναι το πιο σημαντικό πράγμα.

– Σ ευχαριστώ πολύ για την υπέροχη συζήτηση Νεκταρία μου.

Εγώ ευχαριστώ εσένα προσωπικά και τη σελίδα φυσικά, για την υπέροχη κουβέντα μας. Ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου δώσατε να μιλήσω για τη δουλειά μου κι ελπίζω να δώσετε μία ευκαιρία στο «Του έρωτα και που πολέμου» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Γράφημα, σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

βιογραφικό:

Η Νεκταρία Μαρκάκη γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά πέρασε τα πρώταχρόνια της ζωής της στους Φούρνους. Η αγάπητης για τη λογοτεχνία ξεκίνησε στα εφηβικά της χρόνια όταν δοκίμασε να αποτυπώσει τις σκέψεις της σε χαρτί. Η πρώτη της απόπειρα ανάρτησης της δουλειάς της έγινε το 2013 στην εφαρμογή συγγραφέων Wattpad όπου ανέβαζε τα έργα της στα αγγλικά. Το 2014 ανέβασε το πρώτο κείμενό της στα ελληνικά κι ένα χρόνο αργότερα, κυκλοφόρησε το πρώτο έντυπο βιβλίο με τίτλο “Χωρίς χάρτη” που κυκλοφορεί πλέον μόνο στην Αμαζον. Ακολούθησαν τα βιβλία “Για να μην ξεχνάς” (εκδόσεις Αέναον) και τα “Το κορίτσι με το ηλιοτρόπιο” και “Εκεί που ανήκω” (Εκδόσεις Maradel Books). Το βιβλίο “Του έρωτα και του πολέμου” είναι το πρώτο που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Γράφημα.