Η συγγραφέας Χρυσοξένη Προκοπάκη μάς μιλά για το νέο της βιβλίο “Ημιτελείς” από τις Εκδόσεις Στίξις.

Χρυσοξένη Προκοπάκη, γεννήθηκες: Στο Ρέθυμνο, το 1981. Ποια είναι η πρώτη ξεκάθαρη εικόνα που διατηρείς από την παιδική σου ηλικία;

Πολλές αναδύονται ταυτόχρονα και διεκδικούν την πρωτιά. Αυτή που επιμένει όμως είναι τα καλοκαίρια στη θάλασσα, τα παιχνίδια, η άγνοια τού τι είναι η ενηλικίωση.

Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διάβασες και δάκρυσες; 

Δεν ξέρω αν είναι το πρώτο που με έκανε να δακρύσω, αλλά σίγουρα το θυμάμαι με συγκίνηση. Της Αγγελικής Βαρελά το «Φιλενάδα φουντουκιά μου». Ήταν μάλιστα η πρώτη συγγραφέας που γνώρισα από κοντά στο Δημοτικό. 

Έριξες όλα σου τα χρήματα για τη δημιουργία ενός εκδοτικού οίκου; 

Δεν έχω ακόμα αυτοκτονικές τάσεις… Ευτυχώς, μέχρι τώρα κρεμάω το καλάθι μέχρι εκεί που φτάνει το χέρι μου. 

Ρέθυμνο-Αθήνα μια απόσταση που διανύεις συχνά μέσα στη χρονιά. Αν η μισή σου καρδιά βρίσκεται στο Ρέθυμνο, η άλλη μισή πού βρίσκεται; 

Και στα δύο μέρη βρίσκομαι ολόκληρη. Οι άνθρωποι που τα κατοικούν και υφαίνουν τις αναμνήσεις μου είναι αυτοί που κάνουν για μένα έναν τόπο να αξίζει πραγματικά. 

«Ημιτελείς», το νέο σου βιβλίο, από πού πήρε τον τίτλο; 

Ο τίτλος είναι έμμεση αναφορά στην Ημιτελή Συμφωνία του Σούμπερτ. Είχα διαβάσει κάπου ότι ο Σούμπερτ δεν πρόλαβε να την ολοκληρώσει, καθώς πέθανε νωρίς, στα τριάντα ένα του χρόνια. Αναρωτήθηκα πόσα πράγματα δεν κατάφερε να κάνει, πόσα πράγματα θα μπορούσε να είχε κάνει αν ζούσε περισσότερο. Κι ύστερα σκέφτηκα ότι το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με όλους μας. Πάντα θα μένει κάτι που θα αφήνουμε μισό: ένα έργο, μια κουβέντα, μια σχέση. Και, ίσως, τελικά δεν χρειάζεται να ολοκληρωθεί. Αξία και νόημα υπάρχει και στο ημιτελές. Ίσως ιδίως σ’ αυτό. 

Μπορείς να το περιγράψεις με πέντε μόνο λέξεις;

Υπαρξιακό, σουρεαλιστικό, ανθρώπινο, αληθινό, διεισδυτικό.

Ελληνίδα μητέρα: ένα πρόσωπο που είναι κεντρικό στους Ημιτελείς. Σχεδόν κυρίαρχο.

Κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ο γιος. Όμως, η μητέρα έχει τον βασικό ρόλο. Είναι μια αρχετυπική φιγούρα, που κινεί νήματα και επηρεάζει βαθιά όσους βρίσκονται κοντά της. Μπορεί να προσφέρει ασφάλεια και την ίδια στιγμή να προκαλέσει ρήγματα στις ζωές των άλλων. Έχει εκτόπισμα. Στο μυθιστόρημα αυτό φαίνεται η δύναμη που έχει η μητέρα στη διαμόρφωση των παιδιών της. 

Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος που διαβάζει τα δικά σου χειρόγραφα; 

Ο σύντροφός μου και δυο-τρεις φίλες μου.

Τι σε κάνει να «νιώσεις απέχθεια» στην πόλη; 

Ο θόρυβος, η έλλειψη σεβασμού στον άνθρωπο, η αδιαφορία, η αφροντισιά, η ασχήμια.