Ο τραγουδοποιός κι ερμηνευτής Δημήτρης Μπάκουλης απαντά στις ερωτήσεις που του θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, με αφορμή την επερχόμενη εμφάνιση στον Σταυρό του Νότου. 

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου και 12 Μαρτίου στον Σταυρό του Νότου, με καλεσμένους εκλεκτούς ερμηνευτές κι ένα πρόγραμμα που θα ηχογραφηθεί και θα κυκλοφορήσει σε LP. Τι θα ακούσουμε σε αυτή την εβδομάδα εμφάνιση και ποιες εκπλήξεις θα υπάρξουν; 

Θα ακούσετε κατά κύριο λόγο διαφορά αποσπάσματα από την νεαρή σε ηλικία τραγουδοποιία μου, κι οι εκπλήξεις θα είναι πολλές και έχουν να κάνουν με την διαλογή των τραγουδιών μου στις καλεσμένες και τους καλεσμένους!

2. Πώς επιλέγετε τους ερμηνευτές για τα τραγούδια σας; 

Μόλις θαυμάσω την εκφορά του λόγου και των μελωδιών σε έναν ή μία άνθρωπο, αμέσως ρίχνομαι να φτιάξω κάτι για τη φωνή τους! Προϋπόθεση είναι λοιπόν να ζηλεύω την ερμηνευτική τους δεινότητα, πάντοτε με την καλή έννοια!

3. Προηγείται ο στίχος ή η μελωδία, κατά τη δημιουργική διαδικασία; 

Στην αρχή είναι ο λόγος, έχει χιλιοειπωθεί αυτό το ρητό και δίκιο έχει. Στις περιπτώσεις που δεν είναι δικός μου ο στίχος, πάντα προηγείται ο λόγος. Στα δικά μου δείγματα γραφής, τα τελευταία χρόνια γράφονται όλα παράλληλα, μάλλον από την ανάγκη μου να υπάρχει απόλυτη συνάφεια μουσικής και στίχου.

4. Ποια θέλετε να είναι η μουσική ταυτότητά σας και πόσο ανοιχτός είστε σε διαφορετικές επιρροές; 

Έχω την εντύπωση πως ο ήχος μου επαφίεται στο έντεχνο τραγούδι, κι η φωνή μου στην ευγενική πλευρά του λαϊκού. Έντεχνο λαϊκό δηλαδή που έλεγαν κατά τη δεκαετία του ’90. Παρεμπιπτόντως επειδή υπάρχει μια έχθρα με τον όρο έντεχνο, εμένα καθόλου δε με ενοχλεί αυτή η λέξη, πάντα θα περιγράφει τραγούδια, δίσκους και ιστορίες, βαθιά χαραγμένες στην ψυχή μου, με έναν πολύ ρομαντικό τρόπο. Ωστόσο οι επιρροές μου μάλλον είναι πολλές και έρχονται από πολλά διαφορετικά μέτωπα. Σέβομαι κι εκτιμώ ότι με συγκινεί στη μουσική, χωρίς να δίνω πολύ σημασία που κατατάσσεται.

5. Πόσο δύσκολο είναι πλέον, στα πλαίσια του ψηφιακού μας κόσμου, για έναν καλλιτέχνη να του δοθούν οι ανάλογες ευκαιρίες να αναδείξει το ταλέντο του; 

Νομίζω ότι το καλό τραγούδι πάντα θα βρίσκει τον τρόπο να κερδίζει και να φτάνει στα αυτιά όσων το αγαπούν! Τα μέσα διαμοιρασμού και ακρόασης θα αλλάζουν συνεχώς, αυτό είναι λογικό.

6. Ποιο είναι το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο; 

Το ότι γράφω, μοιράζομαι και εν τέλει ζω από τη μουσική μου και τα λόγια μου, είναι ήδη ένα μεγάλο καλλιτεχνικό όνειρο. Δε νομίζω πως χρειάζεται τίποτα παραπάνω.

7. Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις και η διάδραση με τον κόσμο, απαραίτητη συνθήκη για την καταξίωση ενός καλλιτέχνη; 

Νομίζω πως ναι. Δυστυχώς η εποχή μας ζητά έντονα και την εικόνα και την περσόνα της εκάστοτε καλλιτεχνικής φιγούρας, οπότε αναπόφευκτα όσα παιδιά βγαίνουν μπροστά στη σκηνή, κερδίζουν έναντι όσων δημιουργούν στο σκοτάδι. Βέβαια, τις περισσότερες φορές οι δημιουργίες που μένουν στην αφάνεια, είναι σπουδαιότερες από αυτές που έρχονται στο φως λόγω της εικόνας.

8. Ποια είναι η άποψή σας για τα, νέα μουσικά ρεύματα, που είναι εξαιρετικά δημοφιλή στη νεολαία; 

Θα επιμείνω πως το καλό τραγούδι θα νικήσει. Σίγουρα δεν μπορώ να παρακολουθήσω στενά αυτήν την σκηνή, αλλά αν έχει κάτι αξιόλογο να αφήσει, θα το δείξει ο χρόνος. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για μένα και για όλους και όλες.

9. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας; 

1. Σαμποτάζ, Λένα Πλάτωνος

2. Μικρές αγγελίες, Μιχάλης Σιγανίδης

3. Ένα, Σωκράτης Μάλαμας

4. The heart of Saturday night, Tom Waits

5. An Armenian in America, Ara Dinkjian