Γράφει η Πολυξένη Ζαρκαδούλα
Το νέο βιβλίο της Νατάσας Γκουτζικίδου «Άγγελοι» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάνοια θα σας καθηλώσει. Μια ιστορία εποχής που ο έρωτας, η αγάπη, η κοινωνία, η προδοσία, ο πόλεμος και όλα τα επακόλουθά του, σημαδεύουν τις ψυχές των ηρώων είναι κάποια από τα στοιχεία που συνθέτουν τον καμβά πάνω στον οποίο πραγματεύεται η Νατάσα Γκουτζικίδου.
Ένα βιβλίο με κοινωνικές προεκτάσεις, στιγματίζει την ψυχή του αναγνώστη που άλλοτε θα του φέρει μνήμες κι άλλοτε θα τον κάνει να αναλογιστεί, να αφουγκραστεί και να αναμετρηθεί εν τέλει με την ίδια τη ζωή.
Κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου είναι η Λυγερή, μία νέα κοπέλα νοσηλεύτρια στο επάγγελμα, με κοινωνικούς προβληματισμούς και ευαισθησίες. Δίπλα της βρίσκονται και άλλοι άνθρωποι που θα παίξουνε σημαντικούς ρόλους στη ζωή και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της. Η αδερφή της, η Ελένη, με την οποία δεν έχει μια στενή αδερφική σχέση ως αντίθετοι χαρακτήρες μεταξύ τους. Η μητέρα της, η Μαργαρίτα, ένας άνθρωπος σκληρός με πολλά ερωτηματικά, κρύβει ένα παρελθόν γεμάτο μυστήρια και στην αντιπέρα όχθη ο πατέρας της, ο Θάνος, που πάντα έστεκε δίπλα της, ένας άνθρωπος ξεχωριστός. Ο σμηναγός Τζόναθαν, ο φύλακας άγγελός της και μεγάλος έρωτάς της, πάντα εκεί σε κάθε δύσκολη στιγμή έτοιμος να την προστατεύσει. Ο γιατρός Φέργκισον, ένας άνθρωπος δοσμένος στην επιστήμη του, πάντα δίπλα σε όσους τον έχουν ανάγκη.
Αυτοί είναι κάποιοι από τους κεντρικούς ήρωες που η μοίρα έχει υφάνει τις ζωές τους και μέσα από καταστάσεις η ζωή άλλοτε τους φέρνει αντιμέτωπους κι άλλοτε συνοδοιπόρους. Οι ήρωές μας ερωτεύονται με πάθος, δίνουν όλο το είναι τους κι όταν αυτό δεν επιστρέφει στον βαθμό που επιθυμούν, ως άνθρωποι βλέπουν τη ματαιότητα του έρωτα και έρχονται αντιμέτωποι με το σκληρό του πρόσωπο. Εκεί καταλαβαίνουν την ολέθρια πλευρά του και μέσα από τον δικό τους αγώνα προσπαθούν να εξιλεωθούν. Όμως θα τα καταφέρουν; Θα πάρουν το συγχωροχάρτι που τόσο έχει ανάγκη η ψυχή του ανθρώπου ή μήπως τελικά είναι αργά; Ο Παράδεισος έχει πολλές μορφές και αυτό το μέρος για καθέναν τους συμβολίζει και κάτι άλλο.
Η Νατάσα Γκουτζικίδου μάς καλεί να βρούμε τις απαντήσεις στα ερωτήματα που βάζει η ζωή.
Άραγε, υπάρχουν άγγελοι; Και αν ναι, πόσους αγγέλους μπορεί να έχει ένας άνθρωπος δίπλα του; Πόσες φορές μπορεί ο άγγελός μας είτε να βγάλει τα φτερά του για να μας κάνει να νιώσουμε ελεύθεροι και να πετάξουμε είτε να μπει ο ίδιος μπροστά και να τα απλώσει για να μας προστατέψει; Η Νατάσα Γκουτζικίδου μέσα από τη λυρικότητα που τη διακρίνει και τον ευαίσθητο χαρακτήρα της μας δίνει τα όπλα για να τροφοδοτήσουμε τη φαρέτρα μας και να οπλιστούμε με χαμόγελο και υπομονή απέναντι στις αντιξοότητες της ζωής. Εμπνέεται από τα πιο απλά για να μας εμφυσήσει αρχές και αξίες ξεχασμένες στους δύσκολους καιρούς που ζούμε και με τους γρήγορους ρυθμούς που τρέχουμε. Η έννοια της ανδρείας, της φιλευσπλαχνίας, της συμπόνοιας, του ανθρωπισμού είναι κάποιες από τις έννοιες που μας βάζει η Νατάσα Γκουτζικίδου να νιώσουμε μέσα από τις σελίδες του μυθιστορήματός της «Άγγελοι». Ένα μυθιστόρημα αφιερωμένο στον άνθρωπο.
Με έναν απλό και συγχρόνως μαγικό τρόπο σε μεταφέρει στην εποχή του ’40 δίνοντάς σου όλο το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο της εποχής εκείνης.
Ξετυλίγει αργά και μεθοδικά τα ένοχα μυστικά και τα μοιραία πάθη των ηρώων με έναν δεξιοτεχνικό τρόπο και χωρίς να το έχεις καταλάβει μπαίνεις στη δική τους θέση και βλέπεις μέσα από τα δικά τους μάτια. Τα πρόσωπα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Η μοίρα με μαεστρία ξετυλίγει τις ιστορίες και σου ανοίγει τους ορίζοντες αναδεικνύοντας τα πιο βαθιά κίνητρα των ηρώων εισχωρώντας στο ψυχικό υπόβαθρο των πρωταγωνιστών. Η μοίρα σαν άλλος δικαστής τιμωρεί τους ανθρώπους για τις λάθος επιλογές μέσα από τον θάνατο είτε είναι δικός τους είτε ανθρώπων που έχουν πληγώσει. Οι ζωές των ηρώων μπλέκονται και δένονται, φωτίζονται οι σκοτεινές πτυχές τους και στο τέλος ο αναγνώστης νιώθει την κάθαρση να έρχεται. Τα πάθη δίνουν τη σκυτάλη στην ενοχή και εν τέλει στη λύτρωση.
Η Νατάσα Γκουτζικίδου είναι ο άνθρωπος που νοιάζεται τον συνάνθρωπό του, μετουσιώνει όσα θα θέλαμε να έχει η καλύτερη φίλη μας, όσα συμβολίζει το πρόσωπο της μητέρας και μέσα από αυτή την πλευρά της αγκαλιάζει τους ήρωές της, κάποιες φορές πονάει μαζί τους κι άλλες τους μαλώνει για να επέλθει η κάθαρση που έχει ανάγκη η ανθρώπινη ψυχή. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να προχωρήσει αν δεν κάνει την αυτοκριτική του και δεν ακουμπήσει τα μελανά σημεία της ψυχής του. Έτσι και το μυθιστόρημα «Άγγελοι» καθοδηγεί τον αναγνώστη σκαλί σκαλί να κάνει τη δική του ανάβαση και υπέρβαση για να αναδείξει το θείο στοιχείο που έχει κληροδοτήσει κάθε άνθρωπος μέσα του. Υπάρχουν στιγμές που αυτό γίνεται με ζοφερό και επίπονο τρόπο μέσα από την αποδοκιμασία και την οδύνη αλλά αυτός είναι ο μονόδρομος για το ανώτερο.
