/Οι Απόντες – Η αλλοτριωτική επίδραση του χρόνου

Οι Απόντες – Η αλλοτριωτική επίδραση του χρόνου

Γράφει ο Γιώργος Σταφυλάς

Σήμερα ήρθε η ώρα για μια ακόμα ταινία του δευτερου αγαπημενου μου -μετα τον Νικολαϊδη- Έλληνα σκηνοθέτη. Οι Απόντες.

Ταινία του 1996 που μιλάει για την βαθιά αλλοτριωτική επίδραση του χρόνου όχι μόνο στα κορμιά μα κυρίως στις συνειδήσεις, στις ιδέες και στις σχέσεις.

Μια παρέα φιλων ηλικιακά κοντά συναντιουνται σε ενα καφενείο για να παρακολουθήσουν τον τελικό του ευρωμπάσκετ του 1987. Η ταινία ξεκινάει με αυτή την συνάντηση και ακολουθει την πορεία της ζωής των μελών την παρέας μεσα σε μια δεκαετία για να καταλήξει πάλι σε μια καφετέρια αλλα με μια καποια άλλη παρεα που συναντιέται για ενα άλλο παιχνίδι(ο αέναος κύκλος της ζωής).

Στο διάστημα των δέκα αυτών ετών άλλοι πεθαίνουν, άλλοι χανονται, άλλοι πατουν τους όρκους τους και καποιοι -κανα δυο οι πιο ”μυαλωμένοι”- παντρεύονται και κάνουν καριέρα. Κανείς όμως δεν μένει ίδιος. Κι αυτή ειναι μια μεγάλη αληθεια. Με τον χρόνο παίζουμε κατενάτσιο για να μη μας ξεφτιλίσει. Ποιος όμως άραγε ξεφτιλίζεται περισσότερο από τον χρόνο;

Ο Γραμματικός δινει την δική του απάντηση στοχοποιόντας -δίκαια κατα την γνωμη μου- τους δυο αριβίστες της παρέας, αναδεικνύοντας παραλληλα τον λουζερ Ανδρέα, ως τον αγνότερο όλων. Συμφωνω προσωπικά με την οπτική του.

Με τους συμβιβασμούς και τους άλλους ελιγμούς που κάνεις για να πετύχεις ίσως τελικά τα καταφέρεις μα θα ‘ρθει και στιγμή που θα κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και δεν θα τον αναγνωρίζεις.

Σε τελική ανάλυση τι μπορει να δώσει ο άνθρωπος σε αντάλλαγμα της ψυχής του; λέει το ευαγγέλιο. Αν την δεις πακέτο με τον Βασιλια μοιαζει ακόμα μια ταινία καταγγελία της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας που στον βωμό της ανάπτυξης έχασε την ψυχή της. Βαθιά ανθρώπινο φιλμ, ελεγεία για την αξία της φιλίας και των ομορφων στιγμών που δυστυχως κρατάνε τόσο λίγο(ή και για πάντα ανάλογα απο ποια άποψη το δεις). Όλο το καστ παίζει καλά. Χατζησάββας, Χειλάκης, Νούσιας. Εξαιρετικός όπως πάντα ο Μουρίκης.

Γυρισμένη εξ ολοκλήρου στην Σαλαμίνα αναδεικνύει το νησί που βρίσκεται μια ανάσα από την Αθήνα. Δείτε την υπάρχει και ον λαιν. Φυσικα μην περιμένετε να την παιξει η τηλεόραση. Καμια ΕΡΤ 2 ίσως και σπάνια. Τα ιδιωτικά θα προτιμήσουν την 358η επανάληψη του Ραντεβού στον αέρα, ξερω γω…