Ο παλιός φίλος και παραγωγός του Bowie, Tony Visconti, έγραψε: «Ο θάνατός του δεν ήταν διαφορετικός από τη ζωή του – ένα έργο τέχνης».
Τον Ιούλιο του 1967, ο David Bowie κυκλοφόρησε το single “Love You Till Tuesday” που δεν κατάφερε να φτάσει στα charts. Δεν προκαλεί έκπληξη, έχετε ακούσει ποτέ στο ραδιόφωνο “Love You Till Tuesday”; Όχι, ποτέ δεν το είχατε, γιατί είναι τόσο κακό, κανείς δεν θα το παίξει ποτέ! Ήταν η τελευταία κυκλοφορία για τον τραγουδιστή με φρέσκο πρόσωπο στην ετικέτα Deram – αποφάσισαν να τον αφήσουν να φύγει.
Ο Davy Jones είχε κυκλοφορήσει μια σειρά από single – ο πρώην τραγουδιστής με τους The Konrads και The King Bees είχε δει το ντεμπούτο του single, “Liza Jane”, που πιστώθηκε στους Davie Jones και το King Bees, να βυθίζεται χωρίς ίχνος. Στη συνέχεια ήρθε το “I Pity The Fool”, μετά ένα άλλο, το οποίο κανείς δεν μπορεί να θυμηθεί, και στη συνέχεια η πέμπτη αποτυχημένη single κυκλοφορία του, “Do Anything You Say”.
«Ίσως είναι το όνομά μου», σκέφτηκε, δυσαρεστημένος με το σκηνικό του όνομα ως Davy (και Davie) Jones, το οποίο στα μέσα της δεκαετίας του 1960 προκάλεσε σύγχυση με τον Davy Jones των The Monkees, ο Bowie στη συνέχεια μετονομάστηκε μετά τον Αμερικανό του 19ου αιώνα ο μεθοριακός Jim Bowie και το μαχαίρι που είχε διαδώσει.
Τότε ήρθε λοιπόν το σόλο του Απριλίου του 1967, “The Laughing Gnome”, χρησιμοποιώντας φωνητικά τύπου Chipmunk. Τώρα ο ίδιος ο Ντέιβιντ θα παραδεχτεί, αυτό ήταν πιθανώς λάθος. Ας αφήσουμε αυτό εκεί.
Λόγω της έλλειψης εμπορικής επιτυχίας του, ο Bowie αναγκάστηκε να προσπαθήσει να κερδίσει τα προς το ζην με διαφορετικούς τρόπους. Εμφανίστηκε σε μια διαφήμιση παγωτού Lyons Maid αλλά απορρίφθηκε για άλλη από τον Kit Kat. Έπειτα προοριζόταν ως όχημα για την προώθηση του τραγουδιστή, μια ταινία διάρκειας 30 λεπτών με παραστάσεις από το ρεπερτόριό του, “Love You Till Tuesday”.
Παρόλο που δεν κυκλοφόρησε μέχρι το 1984, οι κινηματογραφικές συνεδρίες τον Ιανουάριο του 1969 οδήγησαν σε απροσδόκητη επιτυχία όταν ο Bowie είπε στους παραγωγούς, “Αυτή η ταινία σας – έχω ένα νέο τραγούδι για αυτό.” Στη συνέχεια έδειξε το τραγούδι που θα παρείχε την εμπορική του ανακάλυψη.
Το “Space Oddity” κυκλοφόρησε στις 11 Ιουλίου 1969 πέντε ημέρες πριν από το λανσάρισμα του Apollo 11, και έγινε το top hit του Ηνωμένου Βασιλείου.
Τώρα αυτό είναι ένα υπέροχο τραγούδι – για την κυκλοφορία του Major Tom, ενός φανταστικού αστροναύτη, (ο Bowie θα επανεξετάσει αργότερα τον χαρακτήρα του Major Tom στα τραγούδια “Ashes to Ashes” και “Hallo Spaceboy”).
Το “Space Oddity” περιείχε τον μελλοντικό μάγο του πληκτρολογίου Yes Rick Wakeman στο Mellotron και το πιάνο, το session man Herbie Flowers στο μπάσο και τον Bowie με ωραία φωνή, κιθάρα και στιλόφωνο Ναι, το στιλόφωνο ένα μικροσκοπικό συνθεσάιζερ που λειτουργεί με γραφίδα – αν δεν το έχετε δει ποτέ, αποτελούταν από ένα μεταλλικό πληκτρολόγιο που παίζεται αγγίζοντας το με μια γραφίδα, ήταν πραγματικά παιδικό παιχνίδι. Ο Αυστραλός διασκεδαστής Rolf Harris το έκανε διάσημο, αλλά αφού ο Bowie το χρησιμοποίησε έξυπνα στο πρώτο του επιτυχημένο ρεκόρ, κατέληξε να διαφημίζει τα πράγματα. «Όπως χρησιμοποιείται από τον David Bowie».
Εν πάση περιπτώσει, το σημείο μου εδώ είναι ότι ένα από τα πιο επιτυχημένα μουσικά ταλέντα των τελευταίων πέντε δεκαετιών ξεκίνησε με μια κολλώδη αρχή. Οι περισσότεροι θα τα είχαν εγκαταλείψει, το έκαναν πολλά, αλλά όχι ο David μας. Ξαφνικά βγήκε με μια σειρά από λαμπρές μελωδίες. Το Hunky Dory του από το 1971 είναι κατά τη γνώμη μου – ένα αριστούργημα, που ακούγεται ακόμα τόσο καλό όσο και το 71. Το “Kooks” από το άλμπουμ που γράφτηκε για τον νεογέννητο γιο του, είναι ένα από τα αγαπημένα τραγούδια αυτού του συγγραφέα όλων των εποχών.
Τότε μας έδωσε το The Rise And Fall Of Ziggy Stardust And The Spiders From Mars – ντυμένος με ένα εντυπωσιακό κοστούμι, τα μαλλιά του βαμμένα κόκκινα, ο Bowie ξεκίνησε το Ziggy του με τις αράχνες από τον Άρη. “Five Years”, “Moonage Daydream”, “Starman”, “Suffragette City”, “Rock ‘n’ Roll Suicide” – όλοι είναι νικητές.
Ο Ντέιβι Τζόουνς ξεδιπλωνόταν, σε αυτό το σημείο στην καριέρα του κανείς, ειδικά ο Μπόουι δεν ήξερε πού πήγαινε.
Και είμαι τόσο χαρούμενος που δεν το έκανε. Είμαι τόσο χαρούμενος που ποτέ δεν τα παρατήρησε, γιατί, μετά από αυτό, μόλις έγινε καλύτερος και έκανε μερικούς από τους μεγαλύτερους δίσκους των τελευταίων 50 ετών.
Θα πρέπει να σταματήσω τώρα και να επιστρέψω σε αυτό ως μέρος II. Δεν μπορώ να ταιριάξω στην καριέρα του σπουδαίου άνδρα με μία κίνηση!
Ο παλιός φίλος και παραγωγός του Bowie, Tony Visconti, έγραψε στο Facebook: «Ο θάνατός του δεν ήταν διαφορετικός από τη ζωή του – ένα έργο τέχνης».
Ο David Bowie ήταν ο οριστικός ροκ σταρ. Είμαι έτοιμος να ακούσω το “Kooks”.
