Η συγγραφέας Δήμητρα Παπαδημητρίου απαντά στις ερωτήσεις που της θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της μυθιστορήματος “Χι και Βήτα”.

1. Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Memento το μυθιστόρημά σας «Χι και Βήτα». Πώς θα το περιγράφατε συνοπτικά; 

Είναι μια ιστορία που μιλάει για τους χαμένους έρωτες. Ένα συμβολικό ταξίδι για την αναζήτηση του έρωτα. Για τον δρόμο προς την αυτογνωσία. Για το που πάνε τελικά οι έρωτες όταν χάνονται. Παρ’όλα αυτά το «Χι και Βήτα» δεν είναι ξεκάθαρα μια ερωτική ιστορία, αλλά μια ιστορία για τις πληγές που κουβαλάμε από τους έρωτες που χάσαμε. Είναι ένα σύγχρονο  παραμύθι μαγικού ρεαλισμού για τον έρωτα και τις αναμνήσεις.

2. Σκιαγραφήστε μας τους κεντρικούς ήρωες. Ποιοι είναι οι στόχοι και τα κίνητρα τους;

Στο βιβλίο μου οι ήρωες δεν έχουν ονόματα, μόνο τα αρχικά τους. Ο Χι και η Βήτα. Ο Χι νιώθει ακόμη δεμένος με τη γυναίκα που τον άφησε πριν χρόνια· δεν μπορεί να απαλλαγεί από αυτό. Μια μέρα ξυπνάει και βρίσκει στα κλειδιά του ένα άγνωστο τέταρτο κλειδί. Δεν ξέρει ούτε τι ανοίγει ούτε πώς βρέθηκε ανάμεσά τους. Από εκεί θα ξεκινήσει μια σειρά περίεργων γεγονότων που θα αλλάξουν τη ζωή του. Η Βήτα από τότε που χώρισε νιώθει πως έμεινε μισή. Το μισό της κομμάτι χάθηκε κάπου στον χρόνο και τις αναμνήσεις. Ο Χι πρέπει να βρει τη Βήτα. Πρέπει να βρει την αγάπη. Πρέπει να βρει τον εαυτό του. Είναι ενα συμβολικό ταξίδι προς την αναζήτηση του έρωτα. Προς τον δρόμο για την αυτογνωσία.

Οι ήρωες του βιβλίου δεν είναι καθόλου ηρωικοί, είναι απλοί άνθρωποι του σήμερα, πληγωμένοι και απογοητευμένοι, που ψάχνουν την αγάπη. Ζουν μέσα στις αναμνήσεις.

3. Πώς καταγράφονται οι ανθρώπινες σχέσεις και η δυναμική τους; 

Στο βιβλίο υπάρχουν πολύ λίγα πρόσωπα. Τα δυο βασικά, ο Χι και η Βήτα και κάποια άλλα που περιστρέφονται γύρω τους. Η ιστορία αφορά αυτούς και είναι οι ίδιοι που θα παλέψουν να φέρουν τη λύση. Οι σχέσεις μέσα στην ιστορία είναι δύσκολες. Έρωτες που μένουν ανεκπλήρωτοι, αδέλφια που δεν επικοινωνούν παρά μόνο σε μια άλλη διάσταση. Μια μητρική φιγούρα που ξεπερνάει τα καθιερωμένα. Όλες οι σχέσεις μοιάζουν αδιέξοδες.

4. Τι πιστεύετε ότι θα αποκομίσει ως απόσταγμα ο αναγνώστης; 

Ο αναγνώστης σίγουρα θα ταξιδέψει. Ένα ταξίδι μαγικό σε μια παράξενη πόλη. Θα βρει ίσως στοιχεία δικά του, από κάποιον έρωτα που έχασε κι αναρωτιέται που πήγε όταν χάθηκε. Θα προβληματιστεί, θα ταυτιστεί. Γιατί όλοι έχουμε χάσει κάποτε κάτι….ολοι έχουμε πονέσει. Στόχος μου βεβαια είναι ο αναγνώστης να καταλάβει πως η δύναμη για να ξεπεραστεί οτιδήποτε βρίσκεται μέσα μας. Πώς ένας άνθρωπος πληγωμένος δεν μπορει να ερωτευτεί ξανά πρώτου γιατρέψει ο ίδιος τις πληγές του.

5. Ποιο ήταν το ερέθισμα για να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;

Το διάβασμα. Από μικρή ηλικία διάβαζα πολύ κι ήθελα να φτιάχνω τις δικές μου ιστορίες. Έγραφα ότι ερχόταν στο μυαλό μου. Ποιήματα, διηγήματα, μυθιστορήματα. Τα έβαζα στο συρτάρι. Μεγάλωσα, διάβασα ακόμα περισσότερο, και συνέχισα να γράφω. Κάποτε ήρθε η στιγμή να μοιραστώ κάτι από όλα αυτά. Η πρώτη μου συλλογή διηγημάτων κυκλοφόρησε το 2019 απο τις εκδόσεις Ιωλκός, και το 2024 το πρώτο μου μυθιστόρημα από εκδόσεις Memento. Έπίσης ερέθισμα για να αρχίζω να γράφω  σε μικρή ηλικία υπήρξε ο πατέρας μου, που έγραφε και ο ίδιος και τον είχα πρότυπο. Δυστυχώς δεν πρόλαβε να δει τα βιβλία μου να εκδίδονται. Του αφιερώνω ότι γράφω.

6. Ποιον ορισμό θα δίνατε στην έννοια της λογοτεχνίας; 

Η τέχνη του λόγου. Ο συγγραφέας καλείται με τον λόγο του και μια καλή ιστορία φυσικά να ταξιδέψει τον αναγνώστη. Η λέξη κλειδί είναι το ταξίδι. Εγώ κάθε φορά που διαβάζω ένα βιβλίο ταξιδεύω νοητά στον κόσμο που πλάθει ο συγγραφές. Ίσως για αυτό άλλωστε με γοητεύει η Ιαπωνική λογοτεχνία. Σαν είδος πάντως προτιμώ την πεζογραφία και ως αναγνώστης και ως συγγραφέας.

7. Γιατί οι Έλληνες διαβάζουν λογοτεχνία λιγότερο από τον μέσο Ευρωπαίο;

Αυτό είναι κάτι που με στενοχωρεί, σε μια χώρα με τόσο λογοτεχνικό πλούτο, να μην υπάρχει η ανάγκη για διάβασμα. Μακάρι να υπήρχε περισσότερη ώθηση στα νέα παιδιά. Δεν νομίζω ότι το σχολείο δίνει αυτό το ερέθισμα. Και φοβάμαι ότι με τα χρόνια ακόμα περισσότεροι απομακρύνονται από το βιβλίο ως μέσω διασκέδασης ή γνώσης.

8. Πιστεύετε στη μοίρα ή στην τύχη;

Πιστεύω σε έναν συνδυασμό. Τη μοίρα πιστεύω την φτιάχνουμε μόνοι μας, βέβαια χρειαζόμαστε και λίγο τύχη. Περισσότερο πιστεύω στον εαυτό μου. Κάποιες φορές είναι τυχερός κάποιες όχι.