Ο Χρήστος Παπαγεωργόπουλος μιλά στον Κωνσταντίνο Μανίκα, με αφορμή την κυκλοφορία της ποιητικής συλλογής “Στα χνάρια του Θεού και του Ανθρώπου”.

1.Κυκλοφόρησε η νέα σας ποιητική συλλογή ποιημάτων “Στα χνάρια του Θεού και του Ανθρώπου” από τις εκδόσεις Όστρια. Πώς θα την περιγράφατε συνοπτικά;

Θα την περιέγραφα ως μία εσωτερική αναζήτηση για έναν καλύτερο άνθρωπο, ο οποίος θα βοηθήσει με τη σειρά του στη δημιουργία ενός κόσμου καλύτερου και μιας κοινωνίας κατά πολύ δικαιότερης από αυτή στην οποία ζούμε.

2. Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο; Τι συμβολίζει;

Συμβολίζει την προσπάθεια του ανθρώπου να προσεγγίσει τον Θεό και στη συνέχεια να μεταφέρει την καλοσύνη και τη δικαιοσύνη Του επί γης.

3. Χρειαζόμαστε περισσότερη πίστη; Και πώς αυτή μπορεί να οδηγήσει στην ατομική εξέλιξη και σε μια καλύτερη κοινωνία;

Η υγιής πίστη και θρησκευτικότητα δύναται να βοηθήσει σημαντικά τον άνθρωπο στην ανακάλυψη του καλύτερου εαυτού του, αρκεί να διέπεται από μια ειλικρινή προσπάθεια του ατόμου, προκειμένου να απεγκλωβιστεί από το «Εγώ» του και να ανοιχτεί προς το «Εμείς», καθώς και να μάθει να αγαπάει αληθινά.

4. Χρειαζόμαστε περισσότερο ρομαντισμό ή ρεαλισμό, στην εποχή μας;

Χρειαζόμαστε και τα δύο εξίσου, αλλά στον κατάλληλο βαθμό το καθένα. Είναι σημαντικό να ονειρευόμαστε και να έχουμε όραμα, αλλά προκειμένου να μπορούμε να υλοποιήσουμε το εν λόγω όραμα θα πρέπει να έχουμε επίγνωση της κοινωνικής πραγματικότητας μέσα στην οποία ζούμε, αντιλαμβανόμενοι τόσο τα θετικά της στοιχεία, όσο και τα κακώς κείμενά της.

5. Τι πιστεύετε ότι θα αποκομίσει ως απόσταγμα ο αναγνώστης;

Τροφή για σκέψη, ευκαιρία για στοχασμό και αναστοχασμό, καθώς και μια ειλικρινή προσπάθεια να οδηγηθεί ο άνθρωπος σε ένα καλύτερο αύριο. Το τελικό όμως συμπέρασμα για το περιεχόμενο και την ουσία του βιβλίου ας το διαμορφώσει ο κάθε αναγνώστης ξεχωριστά μέσα από την ιδιοσυγκρασία του και από τον τρόπο σκέψης του.

6. Ποιο ήταν το ερέθισμα για να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;

Γράφω ποίηση ήδη από τα μαθητικά μου χρόνια, διότι αποτελεί για μένα τρόπο έκφρασης και δημιουργίας. Δεν υπήρξε ποτέ ένα και μόνο ερέθισμα που με οδήγησε να ασχοληθώ με τη συγγραφή. Όλα όσα σκέφτομαι, αισθάνομαι και ζω μπορούν να αποτελέσουν για μένα λόγους έμπνευσης που θα με οδηγήσουν στη συγγραφή ποιημάτων.

7. Ποιον ορισμό θα δίνατε στην έννοια της λογοτεχνίας;

Λογοτεχνία είναι οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι εμπειρίες και τα όνειρα του λογοτέχνη αποτυπωμένα στο χαρτί.

8. Γιατί οι Έλληνες διαβάζουν λογοτεχνία λιγότερο από τον μέσο Ευρωπαίο;

Πιθανώς το γεγονός αυτό να οφείλεται στο ότι στην Ελλάδα βιώνουμε χρόνια τώρα μια μεγάλη κρίση όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και στον πολιτισμό και χρειάζεται ακόμη δρόμος πολύς και δύσκολος για να βγούμε από εκείνη.

9. Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;

Αυτό είναι κάτι που θα φανεί στο σχετικά άμεσο μέλλον και το οποίο δεν μπορώ να απαντήσω με απόλυτη βεβαιότητα. Εκείνο που ελπίζω είναι να μην εκλείψει σιγά σιγά η παραδοσιακή, έντυπη μορφή του βιβλίου με την ιδιαίτερη υφή και τη μαγική μυρωδιά που σε ταξιδεύσει, πριν ακόμη προλάβουν να σε ταξιδέψουν οι ίδιες οι λέξεις του βιβλίου.

10. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;

1)Οι Άθλιοι του Βίκτωρος Ουγκώ, 2)1984 του Τζωρτζ Όργουελ, 3)Φαρενάιτ του Ρέι Μπράντμπερι, 4)Ο μικρός Πρίγκιπας του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ και 5)Τα Άπαντα του Κωνσταντίνου Καβάφη.

11. Πιστεύετε στη μοίρα ή στην τύχη;

Πιστεύω λίγο και στα δύο. Πιθανώς αυτό που αποκαλούμε μοίρα να διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο στην πορεία που θα ακολουθήσουμε στη ζωή μας, αλλά από την άλλη πλευρά είναι εξίσου σημαντική τόσο η τύχη μας, όσο και η ικανότητά μας να αξιοποιούμε συγκεκριμένες ευκαιρίες σε δεδομένες χρονικές στιγμές.