Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Όταν μια ασθένεια όπως το Αλτσχάιμερ “χτυπά” την οικογένειά σου, οι αναμνήσεις κάθε στιγμής, πριν την αλλοίωση της καθημερινότητας και των εντυπώσεων για το προσφιλές σου πρόσωπο που προσβλήθηκε από το σβήσιμο της μνήμης, γίνονται πολύτιμες. Οι αναμνήσεις από όλα εκείνα τα στιγμιότυπα που σε δένουν με άρρηκτους δεσμούς με τον άνθρωπο σου και τώρα μένεις μόνος να προσπαθείς να αναπαράγεις το συναίσθημα τους, να τις κρατήσεις ζωντανές στη μνήμη, να τις αναδείξεις.

Αυτό ακριβώς έπραξε ο Γιώργος Χριστοφορίδης. Και το έκανε με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο στο βιβλίο του 25 (+1) Ιστορίες πριν το Αλτσχάιμερ από τις εκδόσεις IANOS.

Συνθέτοντας διηγήματα γραμμένα από τον ίδιο τον πατέρα του, με δικές του ιστορίες επικεντρωμένες κυρίως στην εποχή πριν την επέλαση της νόσου.

Τα λόγια του πατέρα Βαγγέλη, προσφέρουν ταυτόχρονα μια γλυκιά υπενθύμιση οικογενειακών στιγμών, με την αγάπη και την τρυφερότητα που τις περιβάλλουν αλλά και μια ιστορική αναδρομή σε γεγονότα, καταστάσεις, νοοτροπίες, αλλαγές.

Από την άλλη, τα διηγήματα του γιου δεν συμπληρώνουν απλώς το παζλ των κοινών εμπειριών. Ενώνουν τις τελείες μιας διαδρομής με αγωνίες και δυσκολίες, διεκδικούν ένα μερίδιο χαράς και ικανοποίησης για την προσωπική εξέλιξη και το ρόλο του πατέρα σε αυτό.

Ο Γιώργος Χριστοφορίδης ουσιαστικά μιλά για το Αλτσχάιμερ, χωρίς το Αλτσχάιμερ.

Καταχωρεί με μαεστρία, ζεστασιά και σεβασμό τα στιγμιότυπα ενός άξιου βίου. Κι αυτό είναι που κάνει το βιβλίο του εξαιρετικά ενδιαφέρον. Η ολοκλήρωση της ανάγνωσης είναι σίγουρο ότι θα σας αφήσει με ένα πετάρισμα στην καρδιά και την ανάγκη να πείτε στους δικούς σας ανθρώπους όσα δεν έχετε ακόμη προλάβει, πριν να είναι αργά.