Βιβλιοκριτική: Θέλω να κοιμόμαστε για πάντα αγκαλιά (Έφη Αργυροπούλου)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Τα παιδικά βιβλία δεν υπάρχουν αποκλειστικά για να λέμε παραμύθια, όμορφες και ενίοτε διδακτικές ιστορίες στα παιδιά. Τον τελευταίο καιρό εκδίδονται όλο και περισσότερα βιβλία που τυπικά απευθύνονται στους μικρούς μας φίλους αλλά επί της ουσίας είναι έργα που με παραστατικό τρόπο περιγράφει την καθημερινότητα των οικογενειών και τα προβλήματά της, επιχειρώντας να δώσει λειτουργικές λύσεις.

Αυτό πράττει με εξαιρετικά επιτυχημένο τρόπο και η Έφη Αργυροπούλου με το “Θέλω να κοιμόμαστε για πάντα αγκαλιά” από τις εκδόσεις Ιβίσκος. Παίρνει ένα ζήτημα που βασανίζει κάθε οικογένεια, την αδυναμία πολλών παιδιών να αποδεχτούν ότι πρέπει να κοιμούνται μόνα τους, και το μετατρέπει σε έναν οδηγό “επιβίωσης”, όπου βήμα βήμα ξεπερνιέται καθώς γίνεται συνειδητότητα ότι τα προσωπικά οφέλη για το παιδί και την οικογένεια συνολικά είναι σημαντικά.

Η σταδιακή αλλαγή στάσης προκύπτει μέσα από σταθερά μικρά βήματα που δημιουργούν στο παιδί την αίσθηση διατήρησης της ασφάλειας έως ότου ο όποιος θεωρητικός κίνδυνος πάψει επιτέλους να αποτελεί φόβητρο.

Το ιδιαίτερο σε αυτή την έκδοση είναι ότι δεν μένει μόνο στην ιστορία που μέσω της αναπαράστασης μιας ανάλογης περίπτωσης, εξηγεί το πρόβλημα και προβάλλει τη μέθοδο υπέρβασής του. Το καλαίσθητο βιβλίο συνοδεύεται από μια σειρά εξαιρετικά χρήσιμων συμπληρωματικών εργαλείων που θα βοηθήσουν περισσότερο στην κατανόηση του θέματος.