Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Η Νίκη Γκίζη επανέρχεται στα λογοτεχνικά δρώμενα με ένα ακόμη εξαιρετικά ενδιαφέρον μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Γκοβόστη. “Οι εξόριστοι του Κιέβου” σε προϊδεάζουν από τον τίτλο τους για τη θεματολογία, όποιος όμως αφιερώσει το χρόνο να μελετήσει σε βάθος το βιβλίο θα εκπλαγεί από τη βαθύτητα της προσέγγισης και την ευρύτητα της λογοτεχνικής δεξιότητας.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία δίνει την αφορμή για μια ουσιαστικά κοινωνική και φιλοσοφική θεώρηση της εξουσίας, των εμμονών, των ανασφαλειών, της σκληρότητάς της.

Δύο μορφές δίνουν τον τόνο του σχολιασμού και με την ιστορία τους καθρεφτίζουν της δύο πλευρές του νομίσματος των πολιτικών και γεωπολιτικών αποφάσεων.

Από τη μια, ο “βασιλιάς” της Ρωσίας, ο σύγχρονος ηγεμόνας με όλα τα χαρακτηριστικά της μακιαβελικής προσωπικότητας κινείται με ευελιξία ανάμεσα στα εμπόδια και καθορίζει τις εξελίξεις με πυγμή και πίστη σε έναν υπέρτατο εθνικό σκοπό. Από την άλλη, η νεαρή Ουκρανή μάνα, στο πρόσωπο της οποίας αποτυπώνεται όλος ο πόνος, η αγωνία, η απογοήτευση, η προσμονή, που βιώνει αυτός που έρχεται να υποστεί τις συνέπειες της επίδειξης στρατιωτικής δύναμης.

Η συγγραφέας συνεπής στην τέχνη του λόγου, δεν φείδεται τεχνικών μέσων και αγγίζει τη σουρεαλιστική γραφη δίνοντας μια υπερβατική διάσταση στο λόγο της.

Σε συνδυασμό με τη χρήσιμη ανάκληση του ιστορικού πλαισίου, δημιουργείται ένα φρέσκο αμάγαλμα σύγχρονου καταγγελτικού μηνύματος για την αγριότητα του πολέμου που αξίζει απόλυτα την προσοχή μας