Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Ενα ακόμη αστυνομικό μυθιστόρημα από τον σπεσιαλίστα του είδους, Sebastian Fitzek. Ενα, ουσιαστικά, ψυχολογικό θρίλερ, διαρκών ανατροπών, συναισθηματικών αλλαγών και κοινωνιολογικών αναφορών που θα λατρέψουν οι λάτρεις της συγκεκριμένης λογοτεχνικής σχολής αλλά μπορεί να ξενίσει κάποιους από τους συνηθισμένους σε καταιγισμό δράσης και αδρεναλίνης, αναγνώστες του.

Τα μάτια λένε πάντα την αλήθεια, ισχυριζόμαστε συχνά, δίνοντας στη γλώσσα του σώματος ίσως και μεγαλύτερη αξία από τα ίδια τα λόγια.

Εδώ η κεντρική ηρωίδα, ειδική σε αυτό το αντικείμενο, βρίσκεται αντιμέτωπη με τον ίδιο της το εαυτό, τις αδυναμίες και τα λάθη της, αναζητώντας απαντήσεις για ένα ενδοοικογενειακό έγκλημα που μοιάζει από τα στοιχεία να της χρεώνεται.

Με αντίπαλο αλλά κι απρόσμενο σύμμαχο έναν διαβόητο εγκληματία, επιδιώκει να βρει απαντήσεις σε μια σειρά μυστηρίων που ξεδιπλώνονται μπροστά της, αποκαλύπτοντας βήμα, βήμα μια πλεκτάνη που όμως ξεπερνιέται από το σοκ της ολολήρωσης της εικόνας που κρύβει τη μεγαλύτερη ανατροπή. Ο ρυθμός αρχικά πιο ράθυμος, θέτει τη βάση για την αποτύπωση των προσώπων που επηρεάζουν τις εξελίξεις.

Η οικογένεια, ο σύζυγος και τα παιδιά κι ο πατέρας της, η στενότερη φίλη, ο καλύτερος φίλος κι αστυνομικός με τη γυναίκα του, είναι μερικά από τα πιο σημαντικά πρόσωπα στο δρόμο προς τη λύτρωση.

Η ένταση σταδιακά ανεβαίνει, ο λόγος κινείται άλλοτε με πιο περίτεχνο τρόπο, άλλοτε με πιο ευθύ, ωμή παράθεση γεγονότων και περιγραφές στιγμών.

Ο Fitzek καταθέτει, με το ΜΙΜΙΚ από τις εκδόσεις Διόπτρα, ένα αξιόλογο έργο με πιο ψυχαναλυτική διάθεση. Και κλείνοντας την πλοκή, ανοίγει ένα εξαιρετικά ευαίσθητο κι αμφιλεγόμενο κοινωνικό ζήτημα που κάλλιστα θα μπορούσε να αποτελέσει την κεντρική ιδέα ενός επόμενου βιβλίου.