Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Πώς μπορεί ένα τόσο κλασικό έργο όπως η Ποντικοπαγίδα, της Αγκάθα Κρίστι, να διατηρεί τη φρεσκάδα και το ενδιαφέρον του, προσελκύοντας το κοινό επί δεκαετίες;

Έχει να κάνει με την ποιότητα του κειμένου; Με το γεγονός ότι καταβυθίζεται στα κρυφά συνειδησιακά ερμάρια των ενοχών μας, των απόκρυφων εγκληματικών ενστίκτων; Με τη διαρκή επικαιρότητα της θεματολογίας του;

Σίγουρα όλοι αυτοί οι παράγοντες συναινούν στην προσέλκυση νέων θεατών, όμως η μεγάλη επιτυχία του έργου έχει να κάνει με το ότι οι θεατές επανέρχονται ξανά και ξανά, για να απολαύσουν κάθε νέο ανέβασμα της παράστασης.

Κι αυτό επειδή όσοι επιλέγουν να καταπιαστούν καλλιτεχνικά με την Ποντικοπαγίδα, ίσως συναισθανόμενοι το δέος και τη γοητεία που εκπέμπει, πασχίζουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και ταυτόχρονα να δώσουν και τη δική τους οπτική.

Αυτό συμβαίνει, και μάλιστα σε εξαιρετικό βαθμό, στην παράσταση που σκηνοθετεί, στο θέατρο Νέος Ακάδημος, η Κίρκη Καραλή. Με ευχάριστα ευρήματα, όπως αυτό της χρήσης των πραγματικών ονομάτων των ηθοποιών στους ρόλους τους και τις πινελιές των ’90ς, στην οποία είναι τυπικά τοποθετημένη αυτή η εκδοχή, με αναφορές μέχρι και σε αγαπημένες σειρές της εποχής.

Η διανομή ιδιαίτερα επιτυχημένη. Καθένας τους αναγνωρίσιμος, από τη συνήθη υποκριτική του προσέγγιση, αλλά και τόσο διαφορετικός όσο απαιτεί το πλαίσιο και η εξέλιξη της ιστορίας.

Το σκηνικό σε κάνει να νιώθεις συμμέτοχος κι όχι αδιάφορος θεατής. Είτε νιώθεις ποντίκι έτοιμο να πιαστεί στη φάκα, είτε κυνηγός που διερευνά κι εξιχνιάζει ένα μυστήριο, το σίγουρο είναι ότι θα ανταμοιφθείς για τον χρόνο που θα αφιερώσεις. Θα ψυχαγωγηθείς, θα προβληματιστείς, θα απολαύσεις την πλοκή και τη συνολική ατμόσφαιρα.

…με τους Μάριο Αθανασίου, Πηνελόπη Αναστασοπούλου, Ράνια Οικονομίδου, Δημήτρη Πετρόπουλο, Νίκο Πολυδερόπουλο, Βαγγέλη Σαλευρή, Χάρη Τζωρτζάκη, Σάννυ Χατζηαργύρη