Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη
Η μάχη ανάμεσα στα δύο φύλα είναι αιώνια, διαδραματίζεται από την πρώτη στιγμή ύπαρξης του ανθρώπου επάνω στη Γη.
Το ασθενές φύλο αγωνίστηκε να κατακτήσει την πολυπόθητη ισότητα, αποτινάζοντας τοξικά στερεότυπα, τακτικές περιθωριοποίησης και υποτίμησης, ανυπόστατες προκαταλήψεις.
Ο φεμινισμός δεν υπάρχει ως ιδεολογία μόνο σε πιο σύγχρονες ταινίες, οι οποίες προσπαθούν να ενδυναμώσουν τις κατακτήσεις των δικαιωμάτων των γυναικών.
Από τις κλασικές δεκαετίες του Κινηματογράφου, σταρ μεγάλου βεληνεκούς πρωταγωνιστούν σε ταινίες που τοποθετούν την ισότητα των φύλων στο μικροσκόπιο, αναλύοντας το πώς ο νόμος, η κοινωνία και το Σύνταγμα αντιμετωπίζουν τα δύο φύλα.
Αν παίρνουν αποφάσεις επηρεασμένοι από το φύλο ή όχι.
Η σοφιστικέ κωμωδία του 1949 Απ’το πλευρό του Αδάμ (Adam’s Rib), σε σκηνοθεσία του μάστερ του είδους George Cukor, τοποθετεί στο κέντρο του κλασικού Χόλυγουντ την αιώνια διαμάχη των δύο φύλων.
Δανεισμένη από τη Βιβλική εξιστόρηση δημιουργίας της γυναίκας στο βιβλίο της Γένεσης, μία ταινία με πιασάρικο τίτλο που κερδίζει και για το γεγονός ότι πρωταγωνιστεί το αιώνια ερωτευμένο ζευγάρι Κάθριν Χέιμπορν και Σπένσερ Τρέισι, η οποία προβληματίζει για την ισότητα των δύο φύλων.
Η δυναμική δικηγόρος Αμάντα Μπόνερ (Κάθριν Χέιμπορν) αναλαμβάνει να υπερασπιστεί μία γυναίκα η οποία κατηγορείται για την απόπειρα δολοφονίας του συζύγου και της ερωμένης του. Στον αντίποδα, ο επίσης δικηγόρος και σύζυγός της Άντα Μπόνερ (Σπένσερ Τρέισι) βρίσκεται εναντίον, καθώς θεωρεί ότι ανεξαρτήτως φύλου όλοι οι άνθρωποι πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα από το Νόμο.
Η Αμάντα θα προσπαθήσει να στρέψει στο κέντρο της υπόθεσης τη διαφορετική στάση της κοινωνίας απέναντι στις γυναίκες.
Έρχεται το παϊδάκι από τα πλευρά του Αδάμ και διεκδικεί την ορατότητα και την ίση αντιμετώπιση.
Η αξία της κωμωδίας βρίσκεται μέσα από τα ωφέλιμα διδάγματα που περνάει μέσα από το χαμόγελο, πως βλέπει στην ευθυμία τον τρόπο ουσιαστικής αλλαγής των πραγμάτων.
Η Αμάντα έχει ως άξονα υπεράσπισης την κυρίαρχη ανισότητα που απολαμβάνουν οι γυναίκες εκείνης της εποχής. Η αντίληψή της αυτή γίνεται το όπλο της, ακόμα και αν προσπαθεί -ειρωνικά- να υποτιμήσει την ισότητα όλων ανθρώπων απέναντι στο Νόμο.
Άρα, όταν μία γυναίκα οπλοφορεί και σημαδεύει έναν άλλο άνθρωπο δεν παραβαίνει το αίσθημα της ασφάλειας κάποιου άλλου;
Η υπεράσπιση που προσπαθεί να αθωώσει τη γυναίκα θεωρώντας πως η ίδια προέβη σε αυτή την πράξη για να διατηρήσει την οικογενειακή της ασφάλεια, τελικά το καταφέρνει με την ίδια να αθωώνεται.
Ωστόσο, το ρήγμα ανάμεσα στη σχέση των δύο συζύγων φαίνεται πως κλονίζεται από τις φεμινιστικές κορώνες και τον διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης της υπόθεσης και από τους δύο.
Πόσο άραγε θα μπορέσει να διατηρηθεί η φλόγα του έρωτα όταν η σύζυγος δηλώνει πως οι γυναίκες πρεπει να να αντιμετωπίζονται σε όλα με τον ίδιο τρόπο όπως οι άνδρες;
Κωμωδία που τελικά μας αναλύει την ισότητα των δύο φύλων υπό πολλά πρίσματα, τόσο από το νομικό πλαίσιο όσο και τη μάτια των ενόρκων
οι οποίοι αποφασίζουν την αθώωση της κατηγορούμενης όταν τοποθετούν στη θέση της έναν άνδρα, σκεπτόμενοι αυτομάτως το ισχυρό φύλο θα τους έκανε να είναι περισσότεροι ελαστικοί.
Η κωμωδία σε σενάριο των Ruth Gordon και Garson Kanin είναι έξυπνη, αφού αναλύει την ισότητα των φύλων και μέσα από την επαγγελματική κόντρα των δύο πρωταγωνιστών. Η γυναίκα που κερδίζει την υπόθεση έναντι του συζύγου δικηγόρου, υψώνοντας το ανάστημα στη διαχρονική υποτίμηση που βιώνουν οι γυναίκες σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας.
Ο Άνταμ όμως δε θα καταπιεί εύκολα την ήττα. Μέσα από ένα έξυπνο κόλπο, θα καταφέρει να φέρει τελικά την Αμάντα στην παραδοχή ότι ούτε επειδή μία κατήγορος είναι γυναίκα πρέπει να ξεφεύγει των συνεπειών του νόμου.
Η ουσία είναι ότι παρά την κόντρα και τους διαξιφισμούς τους, αγαπιούνται και χώρια δεν μπορούν.
Μέσα από ένα φεμινιστικό μπλέντερ, προσπάθεια κοινωνικής ανάλυσης του γυναικείου ρόλου με χιούμορ και ανάλαφρη διάθεση, μία κωμωδία που εμβαθύνει όσο λίγες στον Κινηματογράφο για την αιώνια πάλη των δύο φύλων, την ισοτιμία και την αποτίναξη της καταδυνάστευσης.
