Η ερμηνεύτρια Άννα Κατσούλη απαντά στις ερωτήσεις που τις θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, με αφορμή την επικείμενη παρουσία της στο Μπαράκι της Διδότου, τα νέα της τραγούδια και τη συμμετοχή της στη Eurovision!
Τετάρτη 27 Νοεμβρίου στο Μπαράκι της Διδότου – Νέα Μπουάτ, με ένα αφιέρωμα στη Τζένη Βάνου. Πόσο πρόκληση είναι να αναμετριέσαι με το ρεπερτόριο μιας κορυφαίας ερμηνεύτριας;
Είναι πραγματικά τόλμημα για μία νεαρή τραγουδίστρια, να αγγίζει αυτή την κορυφαία ερμηνεύτρια, όμως λόγω της απέραντης αγάπης και θαυμασμού που τρέφω από μικρή στη Τζένη Βάνου, θέλω πολύ να την τιμήσω, τραγουδώντας την.
Αυτή η συναυλία είναι ένα προσωπικό όνειρο που πραγματοποιείται!
Καθώς ετοιμάζομαι γι’αυτή τη βραδιά και κάνω πρόβες,νοερά επιστρέφω στην εφηβεία μου, με το μικρό mp3 στα ακουστικά κι εμένα να ακούω ασταμάτητα Τ.Βάνου και να ερωτεύομαι τη φωνή της, την ευαισθησία της, τη ρετρό εποχή.
Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις και η διάδραση με τον κόσμο, απαραίτητη συνθήκη για την καταξίωση ενός καλλιτέχνη;
Είναι αναμφίβολα απαραίτητη συνθήκη για να γεννηθεί τέχνη. Ένας/μία καλλιτέχνης, προκειμένου να λάβει αυτόν τον τίτλο, οφείλει να μοιραστεί το ταλέντο του, να δώσει αυτό που έχει και στους άλλους. Εξάλλου για τους περισσότερους από εμάς είναι και ανάγκη, έχουμε την ανάγκη να εξωτερικεύσουμε αυτο που νιώθουμε, μέσα από διάφορους καλλιτεχνικούς τρόπους, είναι κάτι έμφυτο.
Θεωρώ πως μόνο έτσι μπορεί και γεννιέται η Τέχνη, με το να τη μοιραστείς με τον κόσμο. Απο ‘κει και πέρα η μετέπειτα ανταπόκριση του κοινού και η καταξίωση του καλλιτέχνη, είναι άλλο ζήτημα.
Έχετε συνεργαστεί με μεγάλους συνθέτες. Πόσο έχουν διαμορφώσει την οπτική σας για το τραγούδι αυτές οι συνεργασίες;
Τραγουδώντας δίπλα σε καταξιωμένους καλλιτέχνες, όπως Χατζηνάσιος, Κατσαρός, Μαχαιρίτσας, ωφελήθηκα πάρα πολύ, ήταν ένα μεγάλο σχολείο. Τα λόγια τους κριτική, η στάση τους απέναντι στη δουλειά,οι συμβουλές, με βοήθησαν να καταλάβω σε βάθος τις απαιτήσεις και τις δυσκολίες του καλλιτεχνικού δρόμου , που είχα επιλέξει από πολύ νωρίς. Όλα τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα εμπεριέχουν και προωθούν κυρίως τη «λαμπερή» τους πλευρά, τα φώτα, τη δόξα, τα κουστούμια. Ωστόσο, για όλα αυτά ,σχεδόν πάντα υπάρχει ένα κρυμμένο και σκληρό τίμημα, στο οποίο κανείς δεν αναφέρεται και αναγκαστικά το μαθαίνεις μόνος σου καθοδόν.
Πότε να περιμένουμε νέο single ή άλμπουμ και ποια θα είναι η δική σας δημιουργική συμμετοχή σε αυτό;
Το τελευταίο τραγούδι μου κυκλοφόρησε το καλοκαίρι,είνια διασκευή ενός άγνωστου τραγουδιού της Τ.Βάνου και θέλησα να το «ξαναζωντανέψω» φέτος ,που κλείνουν 10 χρόνια από το θάνατό της. Αυτό θα είναι το δεύτερο τραγούδι του επερχόμενου 3ου δίσκου μου ,ο οποίος ετοιμάζεται σιγά σιγά και θα εμπεριέχει κατά πλειοψηφία τραγούδια σε μουσική του συνθέτη/ενορχηστρωτή και βιολονίστα αδερφού μου,του Βασίλη Κατσούλη και σε στίχους δικούς μου.
Πώς προέκυψε ως στίχος η συμμετοχή στη Eurovision και ποιο θα είναι το ύφος του προτεινόμενου τραγουδιού;
Η συμμετοχή στη Eurovision αποτελούσε όνειρο ζωής για εμένα. Το άνοιγμα ενός καλλιτέχνη προς όλον τον ευρωπαϊκό κόσμο,στα πλαίσια μιας μουσικής βραδιάς υψηλού επιπέδου,με ενθουσιάζει! Μαζί με τον αδερφό μου Βασίλη Κατσούλη, δημιουργήσαμε ένα τραγούδι,με ελληνικούς-αγγλικούς στίχους και έμπνευση από την Αρχαία Ελλάδα. Πρόκειται για μια ποπ δυναμική μπαλάντα με παραδοσιακά στοιχεία, που θεωρώ πως θα αναδείξει τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό ,για τον οποίο ως Έλληνες είμαστε ξακουστοί τοις πασι.
Ποια θέλετε να είναι η μουσική ταυτότητά σας και πόσο ανοιχτή είστε σε διαφορετικές επιρροές;
Ως ερμηνεύτρια τραγουδώ ό,τι με εκφράζει, ωστόσο δυσκολεύομαι να κατηγοριοποιήσω τη μουσική μου με μια λέξη. Κατά κύριο λόγο,η δισκογραφία μου έχει περισσότερες δυναμικές μπαλάντες, τραγούδια με έντονη ευαισθησία και λυρισμό. Ωστόσο,έχω γράψει και τραγούδια με λαϊκο-παραδοσιακά στοιχεία, τα οποία εξίσου εντάσσω στην προσωπική μου ταυτότητα.
Ξεκίνησα να τραγουδώ επαγγελματικά από την ηλικία των 12 ετών, επομένως έχω τραγουδήσει από ιταλικά τραγούδια μέχρι νησιώτικα. Έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να πειραματιστώ και να κατασταλάξω καλλιτεχνικά.
Πόσο δύσκολο είναι πλέον, στα πλαίσια του ψηφιακού μας κόσμου, για έναν καλλιτέχνη να του δοθούν οι ανάλογες ευκαιρίες να αναδείξει το ταλέντο του;
Η αλήθεια είναι πως η δική μου γενιά των 20+ ετών μεγαλώσαμε με την τεχνολογία και χρησιμοποιώντας τη πλέον ως εργαλείο δουλειάς, θεωρώ πως μας έχει ωφελήσει πολύ. Ωστόσο,αποτελεί και μαύρη τρύπα. Σκεφτείτε πόσα εκατομμύρια καλλιτέχνες , από διάφορα σημεία του πλανήτη,αναρτούμε ταυτόχρονα ,στις ίδιες κοινωνικές πλατφόρμες, τη δουλειά μας. Στο διαδίκτυο λοιπόν συσσωρεύεται υπέρογκη ποσότητα τραγουδιών, που φυσικά μοιάζει σαν σταγονα στον ωκεανό και για τον πρωτάρη καλλιτέχνη ,αλλά και για τον πολυπόθητο ακροατή. Το σίγουρο είναι πως ό,τι προβάλλεται από το διαδίκτυο, δε σημαίνει κι όλας ότι αξίζει την ακρόασή μας. Γι’αυτό επιβάλλεται να φιλτράρουμε οτιδήποτε και οποιονδήποτε ακούμε ή βλέπουμε στην οθόνη του κινητού, στην τηλεόραση ή στο ραδιόφωνο.
Ποιο είναι το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;
Μεγαλώνοντας συνειδητοποιώ ότι τα όνειρα «εξελίσσονται» αναλόγα με την περίοδο της ζωής σου. Για παράδειγμα αν με ρωτούσατε πριν 15 χρόνια ,θα σας έλεγα «να γίνω τραγουδίστρια,να κυκλοφορήσω δικά μου CD και να τραγουδώ επί σκηνής». Αυτό το όνειρο πραγματοποιήθηκε και νιώθω υπερήφανη που το κατάφερα. Επομένως θα σας εκμυστηρευτώ ένα από τα καλλιτεχνικά μου όνειρα ,που είναι να τραγουδήσω στο Ηρώδειο, πλαισιωμένη από συμφωνική ορχήστρα.Θα ήταν μια μαγική προσωπική στιγμή, που εύχομαι να αξιωθώ να τη ζήσω κάποτε!
Ποια είναι η άποψή σας για τα, νέα μουσικά ρεύματα, που είναι εξαιρετικά δημοφιλή στη νεολαία;
Η αλήθεια είναι ότι δεν ακούω καθόλου τα συγκεκριμένα είδη μουσικής,όμως από μια γενική εικόνα, που έχω σχετικά με αυτό, συνειδητοποιώ πως επηρεάζουν πολύ δραστικά και αρνητικά τα μικρά παιδιά από 10 ετών +άνω. Η καθημερινή ακρόαση αυτών των τραγουδιών, γαλουχεί τα παιδιά εν αγνοία τους,σε μια αρρωστημένη στάση ζωής ,με πρωταγωνιστές τα όπλα, τη βία, τα ναρκωτικά και την ψυχοσωματική εκπόρνευση. Προσωπικά κάνω έκκληση στους γονείς να έρθουν πιο κοντά στα παιδιά τους και να τα καθοδηγήσουν στο φιλτράρισμα όσων βλέπουν και ακούν εκεί έξω.
Ενας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
Επειδή με τους τίτλους δίσκων δεν τα πάω καλά,θα σας αναφέρω πέντα αγαπημένα τραγούδια, που θα διάλεγα σε μια τέτοια στιγμή: Εδώ τελειώνει ο ουρανός της Τ.Βάνου, Δως μου τ’αθάνατο νερό της Μαρινέλλας, I have nothing της Whitney Houston, ένα κρητικό πεντοζάλη γιατί είμαι λάτρης παραδοσιακών χορών και φυσικά τα τραγούδια του 2ου δίσκου μου!
