Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Το είναι αυτό που μένει ανεκπλήρωτο στη ζωή μας; Είναι το νόημα που δεν της δώσαμε; Είναι οι στόχοι που δεν πετύχαμε; Είναι οι έρωτες που δεν ολοκληρώθηκαν;

Η ποιητική συλλογή “Ανεκπλήρωτη ζωή” του Αναστάσιου – Μάριου Μιχαηλίδη από τις εκδόσεις Παρέμβαση, επιχειρεί όχι να απαντήσει θεωρητικά σε αυτά τα ερωτήματα αλλά να αναδείξει τις αγωνίες, τις χαρές, τις απογοητεύσεις και το θαύμα της ζωής. Αυτή την ολότητα των εμπειριών που μέσα από την απλότητα τους δημιουργούν το μαγικό δίχτυ της αυτοεκπλήρωσης.

Με τεχνική που δεν μένει σε στεγανά. Αλλοτε μέτοχος της ομοιοκταληξίας κι άλλοτε δοσμένος στην ελεύθερη ποίηση. Άλλοτε σύντομος, σαφής και απολύτως εύστοχος. Άλλοτε πιο αφηγηματικός, επιχειρηματολογεί για την αιτία και το αιτιατό συναισθημάτων και πράξεων.

Στίχοι λυρικοί χωρίς να γίνονται μελιστάλαχτοι. Πνεύμα σκωπτικό, με ανησυχίες για το ατομικό και συλλογικό γίγνεσθαι. Το άτομο που ψάχνει το δικό του δρόμο προς την εκπλήρωση σε έναν κόσμο γεμάτο αντιθέσεις και αντιφάσεις, σε μια κοινωνία που απαξιώνει αντί να αξιώνει.

Ο Αναστάσιος – Μάριος Μιχαηλίδης στοχάζεται πάνω στο βίωμα καθενός μας και αναρωτιέται. Αξίζει να αφήνουμε τη ζωή μας Ανεκπλήρωτη ή οφείλουμε να παρέμβουμε συνειδησιακά και πρακτικά για να αποκτήσει πυξίδα και προορισμό;