Συνέντευξη: 10+1 Ερωτήσεις στον Μάνο Τρυπιά

Ο τραγουδοποιός Μάνος Τρυπιάς απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις που του θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου του άλμπουμ.

Κυκλοφόρησε το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ σας με τίτλο «Φράχτες & Σύνορα». Πώς θα το χαρακτηρίζατε;

Μια ολοκληρωμένη δουλειά, η οποία περιέχει διάφορες πλευρές του εαυτού μου, διαφορετικά τραγούδια σε προσέγγιση και ένα album το οποίο, όποιος το ψάξει, μπορεί να βρει από ερωτική μπαλάντα μέχρι κοινωνικό τραγούδι με αιχμηρό στίχο, καθώς και λόγια από μεγάλους λογοτέχνες, όπως στο τραγούδι Φερνάντο του Κώστα Μπέζα, που είναι εμπνευσμένο από τον Φερνάντο Πεσόα.

Στο τραγούδι «Παιδιά στην Πλατεία», συνεργάζεστε με τον καταξιωμένο καλλιτέχνη της κρητικής παράδοσης Γιώργο Στρατάκη. Αξιοποιούμε αρκετά τη μουσική μας παράδοση;

Είναι μεγάλη η χαρά μου και η τιμή για τη σύμπραξη αυτή με τον Γιώργο ο οποίος εκτός από ένας υπέροχος καλλιτέχνης, είναι επίσης και ένας υπέροχος άνθρωπος. Νομίζω πως κάθε εποχή ζητά να πατήσει γερά στις ρίζες και την παράδοση, θεωρώ ότι αυτή την στιγμή στο 2023 οι περισσότερες καλλιτεχνικές επιρροές και συνθέσεις γυρνάνε σε παραδοσιακά στοιχεία, κι είναι κάτι που αρέσει πολύ στο κοινό. Στην Κρήτη που ζω εγώ το παραδοσιακό στοιχείο και δη τα Κρητικά τραγούδια κι οι εμφανίσεις των Κρητικών μουσικών σχημάτων έχουν την μεγαλύτερη απήχηση στο κοινό. Η παράδοση είναι η παρακαταθήκη κι η κληρονομιά, νομίζω πως τα τελευταία χρόνια αξιοποιείται κατά πολύ, βάζοντας όμως μέσα και στοιχεία του σήμερα. Από εκεί και πέρα είναι θέμα αισθητικής και γούστου του κάθε ακροατή.

Σας εκφράζει περισσότερο ένα μουσικό είδος ή είστε ανοιχτός σε διαφορετικές μουσικές επιρροές;

Είμαι ανοιχτός σε μουσικές επιρροές. Προτιμήσεις πάντα υπάρχουν, αρκεί ότι γίνεται, να γίνεται με ποιότητα σεβασμό και αισθητική. Όταν περνάμε σε φτηνά μηνύματα και άθλιες συμπεριφορές μέσα από τραγούδια, εμένα προσωπικά με αφήνουν αδιάφορο, όσο γνωστά κι αν είναι.

Προηγείται ο στίχος ή η μελωδία, κατά τη διάρκεια της δημιουργίας ενός τραγουδιού;

Εν αρχή είναι ο λόγος, ο στίχος προηγείται, γιατί χαρακτηρίζει τη μουσική που έπεται και της δίνει άλλη έκφραση όταν είναι καλός.

Πώς κρίνετε τις εξελίξεις στη μουσική και την κυριαρχία νέων ρευμάτων τα τελευταία χρόνια;

Όλα τα πράγματα κάποια αιτία θα είχαν και πήραν αυτό το δρόμο. Έχει προχωρήσει σε άλλα στάδια η παραγωγική διαδικασία και η διανομή του αγαθού /προϊόντος έχει άλλους τρόπους. Η εξέλιξη είναι αναπόφευκτη με το πέρασμα των χρόνων, τώρα κακή, καλή, θα δείξει. Όποιο νέο ρεύμα ξεπηδά δηλώνει την ανάγκη του κόσμου, και τη στροφή προς κάποιο είδος και την κούραση για κάποιο άλλο που το αφήνει πίσω. Ο κόσμος κρίνει 100/100 κι ορίζει τι θα συμβεί.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό όνειρο σας;

Τα τραγούδια μου να τα τραγουδάει όλος ο κόσμος!

Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις αυτές που καθιερώνουν έναν καλλιτέχνη στη συνείδηση του κοινού;

Είναι ένας συνδυασμός, τραγουδιών και ζωντανών εμφανίσεων, άλλα ο μισός δρόμος θεωρώ πως είναι οι ζωντανές εμφανίσεις, γιατί εκείνη την ώρα η αλήθεια σου είναι ξεκάθαρη και γυμνή και επικοινωνείς με τα μάτια με τους ακροατές-θεατές σου.

Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει πλέον ο ψηφιακός κόσμος (πχ YouTube) στην προσέγγιση των ακροατών;

Τεράστιο εφόσον η διανομή του προϊόντος γίνεται ηλεκτρονικά. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με την σωστή χρήση τους, μπορούν κατά πολύ να βοηθήσουν στην αναγνωρισιμότητα ενός καλλιτέχνη. Η κακή τους χρήση όμως, κατάχρηση κ.λπ. μπορεί ,να μην βοηθήσει καθόλου. Ο κόσμος πια καθημερινά είναι σε αυτά τα μέσα, αλλά ταυτόχρονα, επειδή βομβαρδίζεται με πολλές πληροφορίες είναι πολύ αυστηρός. Άρα συνοψίζω, με την σωστή χρήση είναι πολύτιμος ο ψηφιακός κόσμος.

Οφείλει ο καλλιτέχνης να εκφράζει την άποψη του για τα κοινωνικά δρώμενα ή θα πρέπει να παραμένει αφοσιωμένος αποκλειστικά στη δημιουργική διαδικασία;

Οφείλει να εκφράζει άποψη μέσα από την τέχνη του και να δημιουργεί άποψη με τέχνη, στην ίδια κοινωνία ζούμε όλοι. Οτιδήποτε κάνουμε είναι πολιτική στάση, ακόμα και το να κάτσουμε στη γωνιά μας και να μη βγάλουμε άχνα. Θεωρώ λοιπόν ότι με τη δύναμη ενός μικροφώνου η ενός τραγουδιού, μπορούμε κατά πολύ να επηρεάσουμε καταστάσεις, αρκεί να τα χρησιμοποιούμε σωστά.

Πώς σχολιάζετε το φαινόμενο των τραγουδιστικών talent shows;.

Σέβομαι κι εκτιμώ οποιονδήποτε άνθρωπο προσπαθεί να κάνει το όνειρο του, η να το προσεγγίσει καταρχήν. Προσωπικά δεν μου ταιριάζουν, ούτε μου αρέσουν, παρόλο που οι διαγωνιζόμενοι είναι ενήλικοι και οι κριτές είναι άνθρωποι που αμείβονται όπως και οι υπόλοιποι συντελεστές, άρα σέβομαι ότι ζουν οικογένειες μέσα από τα σόου αυτά. Δίνουν όμως μια ευκολία στο πως κάποιος μπορεί να προσεγγίσει το όνειρο του, αν τα πάει καλά κερδίζει κάποια εφήμερη αναγνωρισιμότητα και μετά το ίδιο το σύστημα πρέπει να τον κάνει στην άκρη για να έρθει κάποιος άλλος και κάποιος άλλος, κι όλα αυτά σε ελάχιστους μήνες σε ημέρες, κι έτσι ο κάθε άνθρωπος απογοητεύεται και παρατάει αυτό που αγαπάει και κάποιος άλλος νομίζει ότι μπορεί να πετύχει το όνειρο του πιο γρήγορα μόνο μέσα από αυτή τη διαδικασία.