Ο ζωγράφος και συγγραφέας Γιάννης Βακιρτζής υπόκειται τη “βάσανο” των 10+1 Ερωτήσεων του Κωνσταντίνου Μανίκα.
1. Μια νουβέλα με τίτλο “Η γέφυρα του κόσμου”. Τι πραγματεύεται;
Το έργο το έχω γράψει κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ακροβατεί ανάμεσα σε δύο πύρινες. Αφ’ενός το ευχάριστο μαζί με την επιθυμία να σωθούν ζωές και σαν μέσα από καθρέφτη την ανάποδη πλευρά , την μεγάλη απληστία που στην σκοτεινή της πλευρά αποσκοπεί μόνο στο συμφέρον. Αυτός είναι ο κύριος και ζωντανός κορμός του έργου και η ζωγραφική του απεικόνιση . Η ηρωίδα δεν έχει καμία υποχρέωση να σώσει τον κόσμο ως ψυχοκόρη κινείται εθελοντικά . Ενώ περιγράφεται ως ντελικάτη γυναίκα , κάνει με πολύ κόπο κατορθώματα και η μορφή της αξίζει να οχυρωθεί. Όσο για την γέφυρα που ενώνει δύο κόσμους είναι ένα ερώτημα.
2. Σκιαγραφήστε μας τους κεντρικούς χαρακτήρες του βιβλίου. Τι πρεσβεύουν και τι προσπαθούν να πετύχουν;
Μαρία ή Μάγια,
Ως όπλο επιβίωσης έχει το θάρρος. Χρησιμοποιεί τα ελκυστικά μέσα ως δόλο για να πετύχει τον τελικό σκοπό της αλλά παράλληλα εμπιστεύεται και εκμεταλλεύεται με ευστροφία τα τυχαία συμβάντα.
Βαγγέλης
Δραστήριος άνθρωπος χωρίς προκαταλήψεις . Επιδιώκει το σκοπό του με όπλο την επιμονή για να έχει σύντροφό του την ηρωίδα ; ή επιδιώκει τον πλούτο ;
Δημήτρης
Είναι τύπος αφελής που δεν είχε βάλει κάποιο συγκεκριμένο στόχο.
3. Τι θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης, διαβάζοντας το βιβλίο σας;
Δεν θα ήθελα να γράψω μια νουβέλα “σχολείο ” που στο τέλος της , ο αναγνώστης να πάρει το πτυχίο αποφοίτησης. Οι άνθρωποι είναι πολλοί και μοναδικός ο κάθε ένας , ας πάρει ότι νομίζει ή και τίποτα αν πάλι νομίζει ο αναγνώστης ανάλογα με τις απαιτήσεις του.
4. Το βιβλίο εμπλουτίζεται από 40 πρωτότυπα σχέδια. Πόσο ενισχύουν τη noir αισθητική του γραπτού;
Τα σχέδια είναι αρμονικά δεμένα με το γραπτό λόγο . Ένα συναπάντημα όρασης, της εικόνας με το κείμενο. Ως ζευγάρι διαπλέουν την έκφραση.
5. Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση από το βιβλίo σας;
Το ότι ήταν άνοιξη το θύμιζε μιά παπαρούνα που είχε ανθίσει, κάτω από το φανάρι της πλατείας, ανάμεσα σε λίγα αγριόχορτα, που φύτρωσαν απ’το ραγισμένο τσιμέντο.
6. Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;
Το ότι είναι το βιβλίο κάτι παλιό και απαρχαιωμένο, ας τολμήσει κάποιος να το πει και θα δει.
7. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;
Σε αυτή την ερώτηση μου έρχεται στο μυαλό: “Οι νέοι σ’ ατέλειωτα διαβάσματα ζητούνε το λησμοβότανο ” του Κ. Παλαμά. Εγώ δεν είμαι πια νέος.
8. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Θα προτιμούσα από εκείνους που το πνεύμα τους θα είχε ευνοϊκή επίδραση στην ζωογόνηση κατά την συναναστροφή.
9. Με ποιο τραγούδι ή άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά ένα έργο σας;
Δεν μπορούν οι διαδοχικές καταστάσεις της μουσικής σαφώς να συγχρονιστούν με το κείμενο ενός βιβλίου . Απαιτείται να συνυπάρχει με τα συναισθήματα που εκπέμπει το κείμενο την κατάλληλη χρονική στιγμή. Σε μια ένταση της πλοκής στην ιστορία πώς θα ακούγεται μια μελωδία σε ύφεση από κάποια προηγούμενη συναισθηματική εικόνα που δείνει το κείμενο ; Πιστεύω οτι θα γινόταν ένα ζευγάρι αταίριαστο . Εγώ γράφω μουσικές συνθέσεις αλλά δεν θα μπορούσα να έγραφα μια παραστατική μουσική για ένα βιβλίο μου , αλλά θα μπορούσα να έγραφα μια μουσική σύνθεση αφηρημένη, ειδικά για ένα λογοτεχνικό έργο μου, που να επικρατούσε το γενικό συναίσθημα χωρίς την ροή της ιστορίας. Νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα ήταν ταιριαστό.
10. Πιστεύετε στη μοίρα ή στη τύχη;
Τα έμφυτα χαρίσματα που έχει για προίκα του ο κάθε άνθρωπος είναι από την Μοίρα και διαλέγει ανάλογα με αυτά την πορεία που θα ακολουθήσει . Οι περιστάσεις που θα παρουσιαστούν στο δρόμο του δεν πιστεύω ότι έχουν σχέση με την Τύχη , ως οτι υπάρχουν κάποιες μυστηριώδεις δυνάμεις που υπερβολικά επεμβαίνουν στην πορεία του.
11. Χρειαζόμαστε περισσότερο ρομαντισμό ή ρεαλισμό στις ζωές μας;
Αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο στη ζωή μας είναι : Ο Θεός να μας φυλάει
