Η σκηνοθέτιδα Σταυρούλα Τσιάμη μιλά στον Κωνσταντίνο Μανίκα, με αφορμή την παράσταση “Μπλε Πυρετός”.

1. Σκηνοθετείτε την παράσταση “Μπλε Πυρετός”, από τις 5 Μαΐου στα Τζάμια Κρύσταλλα. Ποια είναι η δομή και το κεντρικό θέμα της παράστασης; 

Η παράσταση ξεκινάει σαν μια διάλεξη για το χρώμα μπλε και εξελίσσεται σε μια performance εξομολόγησης. Ο κεντρικός άξονας που οδηγεί την ηρωίδα μας είναι η θλίψη και ο πόνος ενός περασμένου έρωτα, και ενώ στην αρχή προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από παράθεση γεγονότων για το μπλε, σιγά σιγά αφήνεται σε αυτόν τον πόνο και αποκαλύπτει ολοκληρωτικά όλα όσα κρύβει μέσα της.

2. Τι σας εντυπωσίασε στο κείμενο της Μάγκι Νέλσον, ώστε να θελήσετε να το παρουσιάσετε θεατρικά;

Η γραφή της Μάγκι Νέλσον είναι βαθιά συγκινητική για εμένα. Ο τρόπος της με τις λέξεις αγγίξει μια χορδή μέσα μου, που δεν μπορώ ακριβώς να εξηγήσω αυτά που μου προκαλεί. Η χρήση των εγκυκλοπεδικών πληροφοριών που παραθέτει για το χρώμα μπλε, καθώς και οι εξομολογήσεις απ’ τη ζωή της, όλα μπλεγμένα μεταξύ τους, αλλά πάντα πολύ προσωπικά, μου δείχνουν έναν άνθρωπο που δεν φοβάται να εκτεθεί μέσα από την γραφή του και αυτό είναι τρομερά εμπνευστικό για οποιονδήποτε καλλιτέχνη.

3. Ποιες ήταν οι βασικές σκηνοθετικές κατευθύνσεις που δώσατε στην πρωταγωνίστρια Μαριαλένα Σκαρώνη;

Αυτό που κάνει η Μαριαλένα πάνω στη σκηνή είναι τρομερά δύσκολο και εξουθενωτικό. Όταν βρίσκεσαι όλη την ώρα πάνω στη σκηνή, σε έναν μονόλογο, πρέπει να είσαι σε εγρήγορση καθόλη τη διάρκεια της παράστασης, με τα αντανακλαστικά σου σε ετοιμότητα στο εκατό τοις εκατό. Αυτό που προσπαθώ να λέω συνέχεια στην Μαριαλένα είναι ότι έχει τον απόλυτο έλεγχο όλων όσων συμβαίνουν, να αφουγκράζεται τον ρυθμό της παράστασης και το κοινό μας κάθε βράδυ και να το πηγαίνει προς εκεί που πρέπει να πάει. Της έχω μεγάλη εμπιστοσύνη.

4. Τι πιστεύετε ότι θα αποκομίσει ως απόσταγμα ο θεατής ;

Θα ήθελα οι θεατές της παράστασης να νιώσουν ότι συνδέονται με την ηρωίδα μας, με αυτό που βιώνει, ή έστω και με μία μικρή φράση σε οποιοδήποτε σημείο του κειμένου. Αν έστω και για μια στιγμή, νιώσουν ότι η παράσταση αγγίζει κάτι μέσα τους, αυτό για εμένα είναι επιτυχία.

5. Λείπουν οι πρωτότυπες ιδέες στο σύγχρονο θέατρο; 

Θα έλεγα πως όχι. Βλέπουμε κάθε χρόνο τρομερές δουλειές, και ειδικά από νέους καλλιτέχνες, κάτι που με κάνει πολύ χαρούμενη. Παρά τις μεγάλες δυσκολίες και τα εμπόδια που υπάρχουν δυστυχώς, το θέατρο στην Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο.

6. Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας και ποιο το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό όνειρό σας; 

Τα επόμενα σχέδιά μου αφορούν μόνο τον Μπλε Πυρετό προς το πάρον. Και ελπίζω να υλοποιηθούν. Ένα μεγάλο μου καλλιτεχνικό όνειρο που έχω από παιδί είναι να σκηνοθετήσω μια ταινία.