Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Το Orgasmo δεν είναι το τυπικό τζάλο στο οποίο ένας μαυροφορεμένος άνδρας με γάντια δολοφονεί κατ εξακολούθηση, κυρίως, γυναίκες.

Κεντρίζει, όμως, διαφορετικά αλλά με εξυπνάδα ένα θέμα που υπάρχει τις περισσότερες φορές σε αυτό το είδος ταινιών: την παράνοια, την ψυχική ευαλωτότητα, τη χρήση ποτού ή βαρβιτουρικών.

Η Carroll Baker, γνωστή σεξοβόμβα του Χόλυγουντ, γίνεται μία από τις βασίλισσες των Ιταλικών ταινιών τρόμου, μετά από τη συνεργασία της με τον Umberto Lenzi.

Η ομορφιά της ιδανική, η θηλυκότητά της αυτό που χρειάζεται ένας μαιτρ του Ιταλικού τρόμου για να δημιουργήσει μία ταινία στην οποία η ακρότητα, η κατάχρηση, η ριψοκίνδυνη και τολμηρή σεξουαλική συμπεριφορά αποτελεί το κυρίως θέμα.

Η Παράνοια (διαφορετική ονομασία της ταινίας) δημιούργησε ένα υπόστρωμα ελευθεριότητας, πάνω στο οποίο κινήθηκαν πολλές Ευρωπαϊκές ταινίες στη δεκαετία των ’70’s οι οποίες περιείχαν έντονο σεξουαλικό περιεχόμενο.

Η Baker ως χήρα και πλούσια κληρονόμος θα βρεθεί στο στόχαστρο δύο αδελφών οι οποίοι δε θα διστάσουν να συνέρχονται μαζί της και να την παρασέρνουν σε ένα ολέθριο παιχνίδι καταστροφής.

Με μία μεταχείριση που θα περιλαμβάνει ομαδικές σεξουαλικές συνευρέσεις, ακούσια λήψη χαπιών ώστε εκείνη να αποδιοργανωθεί νοητικά, κακοποίηση και στέρηση ελευθερίας. Με εκείνη να καταλήγει σταδιακά σε μία γυναίκα διαλυμένη, ετοιμόρροπη και αδύναμη.

Σκληρό τζάλο, από τις πιο ακραίες ταινίες του είδους, με μία πρωταγωνίστρια σαγηνευτική που αναβαθμίζει όποια ταινία στην οποία έχει συμμετάσχει.