Η Εντίθ Πιάφ ήταν Γαλλίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός. Το πραγματικό της όνομα ήταν Εντίθ Τζοβάνα Γκασιόν. Τραγούδια όπως το «La vie en rose» (1946) και το «Non, je ne regrette rien» (1960) εκτόξευσαν τη φήμη της και την κατέστησαν την πιο δημοφιλή τραγουδίστρια της Γαλλίας.
Γεννήθηκε στο Παρίσι, σαν σήμερα, στις 19 Δεκεμβρίου του 1915 και σε ηλικία οκτώ ετών τυφλώθηκε από μηνιγγίτιδα, ωστόσο ξαναβρήκε το φως της τέσσερα χρόνια αργότερα. Στα εφηβικά της χρόνια, την πήρε κοντά του ο πατέρας της, που εργαζόταν ως ακροβάτης σε τσίρκο και την έβαζε να τραγουδάει για να συμπληρώνει το δικό του νούμερο. Εκεί την ανακάλυψε ένας ιδιοκτήτης καμπαρέ και της έδωσε την πρώτη της δουλειά σε νυχτερινό κέντρο. Ο ίδιος μάλιστα την παρότρυνε να αλλάξει το όνομά της σε Πιάφ, που σημαίνει «σπουργίτι» στην παρισινή αργκό.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1946 η Γαλλίδα ντίβα εμφανίστηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα για να δώσει συναυλία στο θέατρο «Μαρίκα Κοτοπούλη».
Κατά τη διάρκεια της παραμονής της, η 31χρονη τότε Γαλλίδα τραγουδίστρια γνωρίζει τον 25χρονο ηθοποιό Δημήτρη Χορν και τον ερωτεύεται παράφορα, χωρίς όμως ανταπόκριση.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 θα γνωρίσει τον Έλληνα κομμωτή και τραγουδιστή Θεοφάνη Λαμπούκα, είκοσι χρόνια μικρότερό της. Θα τον ερωτευτεί παθιασμένα και θα παντρευτούν το 1962. Η Εντίθ Πιάφ του έδωσε το παρατσούκλι Theo Sarapo (Τεό σ’ αγαπώ), μια παράφραση του «Σ’ αγαπώ» που της έλεγε στα ελληνικά.
Παρά την επιτυχία που γνώρισε στην καριέρα της, δεν κυριάρχησε το ίδιο ρόδινο χρώμα στη ζωή της. Το ιατρικό ιστορικό της περιλαμβάνει τραυματισμούς σε τροχαία, επτά εγχειρήσεις και μία απόπειρα αυτοκτονίας. Άρρωστη και καταβεβλημένη, η Εντίθ Πιάφ έφυγε από τη ζωή στις 10 Οκτωβρίου 1963, προτού προλάβει να συμπληρώσει τα 48 της χρόνια.
Η συντριπτική πλειοψηφία των βιογράφων της υποστηρίζει ότι ο θάνατός της επήλθε από καρκίνο, κατά πάσα πιθανότητα από το ήπαρ. Ωστόσο, ο Έλληνας σύζυγός της ήταν σχεδόν βέβαιος ότι πέθανε λόγω ενός εγκεφαλικού ανευρύσματος.
Δεν έγινε νεκροψία, οπότε δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αποκαλυφθεί η πραγματική αιτία. Ο αρχιεπίσκοπος του Παρισιού αρνήθηκε την ρωμαϊκή καθολική ιεροτελεστία της ταφής, λόγω της «αμετανόητης και αμαρτωλής ζωής της».
Τελικά, κηδεύτηκε στο νεκροταφείο Père Lachaise στο Παρίσι, δίπλα στην κόρη της που πέθανε σε ηλικία 2 ετών από μηνιγγίτιδα και στην κηδεία της παρευρέθηκαν πάνω από 100.000 άνθρωποι. Ο Θεοφάνης Λαμπούκας έφυγε από τη ζωή μία δεκαετία αργότερα, τον Αύγουστο του 1970, σε τροχαίο δυστύχημα και κηδεύτηκε δίπλα στην Εντίθ Πιάφ και την κόρη της. Στον τάφο τους υπάρχει η επιγραφή «Η αγάπη όλα τα νικά».
