Η ηθοποιός Μιχαέλα Δάβιου πρωταγωνιστεί στην παράσταση “Το καλύτερο πράγμα είναι να πέφτεις για ύπνο τα ξημερώματα” που ξεκινά στις 2 Μαρτίου στο θέατρο Atera Pars. Με αυτή την αφορμή, απαντά στις ερωτήσεις που τις θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας.
Πρωταγωνιστείτε στην παράσταση “Το καλύτερο πράγμα είναι να πέφτεις για ύπνο τα ξημερώματα”, ένα κείμενο της Γεωργίας Δρακάκη σε σκηνοθεσία Αντώνη Morgan Κωνσταντουδάκη. Ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση όταν ήρθατε σε επαφή με το κείμενο;
Καταρχάς ενθουσιάστηκα! Είναι ένα κείμενο αρκετά δυνατό και σύγχρονο. Συνδυάζει μία ωμότητα που έχει η καθημερινότητα και η ζωή με ποιητικές λέξεις , είναι ταυτόχρονα άκρως ρεαλιστικό και άκρως ρομαντικό, ποιητικό. Ένας συνδυασμός που από μόνος του σε προκαλεί να μπεις μέσα σε αυτόν τον κόσμο που δημιουργεί. Είμαι πολύ χαρούμενη για αυτή τη συνεργασία, όλοι οι συντελεστές έχουμε αγαπήσει αυτή τη δουλειά και ευχαριστώ τον καθένα ξεχωριστά.
Πείτε κάποια παραπάνω στοιχεία για το ρόλο σας;
Είναι μια γυναίκα 30 χρονών γεμάτη ζωή, πάθος, έρωτα! Θέλει με όλο της το είναι να ζήσει τον έρωτά της , να ζήσει τη ζωή της όπως αυτή θέλει χωρίς να της χαλάει την ευτυχία της η κοινωνία και ο κόσμος. Πάει κόντρα στα καλούπια, τα σπάει και φυσικά αυτό ενοχλεί. Πάνω από όλα θέλει να ζήσει.
Ποιες είναι οι ερμηνευτικές προκλήσεις ενός μονολόγου;
Ο μονόλογος από μόνος του είναι μια πρόκληση. Είσαι μόνος σου πάνω στη σκηνή οπότε όλο το βάρος πέφτει πάνω σου. Είσαι εσύ και ο εαυτός σου. Αλλά αυτό είναι και το ωραίο του!
Τι πιστεύετε ότι θα αποκομίσει ο θεατής ως απόσταγμα από την παράσταση;
Αυτό που θα ήθελα εγώ να αποκομίσει είναι να γίνει ένα κλικ μέσα του. Και ίσως μια ανάγκη του να βγει στην επιφάνεια , κάτι ξεχασμένο μέσα του να βγει στο φως.
Η μοναξιά είναι επιλογή ή αδυναμία;
Αδυναμία θα ήταν να μην έχουμε την επιλογή της. Η μοναξιά είναι για μένα στοιχείο της φύσης μας και ας προσπαθούμε με κάθε τρόπο να την αφανίσουμε. Όλοι μας έχουμε περιόδους βαθιάς μοναξιάς και ας είμαστε ανάμεσα σε πολύ κόσμο η ακόμα και ανάμεσα σε αγαπημένα πρόσωπα. Όπως εξάλλου έχει γράψει και ο Ρίτσος « το ξέρω πως καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα, μονάχος στη δόξα και στο θάνατο».
Οφείλει ο καλλιτέχνης να αρθρώνει λόγο για τα κοινωνικά ζητήματα ή πρέπει να παραμένει απερίσπαστος στο έργο του;
Ναι, ο καλλιτέχνης οφείλει να παίρνει θέση στα κοινωνικά ζητήματα είτε με την προσωπική του στάση είτε μέσω του έργου του. Παρόλα αυτά δε σημαίνει ότι επειδή είναι καλλιτέχνης η άποψή του ή η κρίση του είναι άμεμπτη και ορθή.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό σας όνειρο;
Μέσα από τη δουλειά μου, θα ήθελα να μου δοθεί η ευκαιρία να δοκιμαστώ σε διάφορους ρόλους, διαφορετικούς μεταξύ τους, ώστε κάθε φορά για εμένα να είναι μια πρόκληση και κάτι καινούργιο.
Παραμένει το θέατρο προτεραιότητα για κάθε ηθοποιό, σε σχέση με τον κινηματογράφο και την τηλεόραση;
Το θέατρο ήταν και θα είναι η βάση του ηθοποιού, αλλά αγαπώ εξίσου τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Προτεραιότητα κάθε φορά μπορεί να είναι ένα καλό σενάριο ή μια πρόταση-πρόκληση από όπου και αν προέρχεται.
Το τραγούδι είναι η άλλη σας μεγάλη αγάπη. Μπορεί το μιούζικαλ να αποδειχτεί η φυσική κατάληξη της πορείας σας;
Θα το ήθελα πάρα πολύ! Το μιούζικαλ συνδυάζει κίνηση φωνή και υποκριτική. Και τα τρία τα αγαπώ πολύ. Μακάρι στο μέλλον να συμβεί!
Βιογραφικό:
Η Μιχαέλα Δάβιου είναι ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1995. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Αθηνών Θεοδοσιάδη και από το τμήμα τηςΦιλολογίας στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Δείγμα της δουλειάς της στο θέατρο είναι ο μονόλογος η «Ψεύτρα» του Jean Cocteau σε σκηνοθεσία Νίκου Τουλιάτου, η μουσικοθεατρική παράσταση «Καντάτα για τη Μακρόνησο» του Γιάννη Ρίτσου σε σκηνοθεσία Νίκου Τουλιάτου και μουσική διδασκαλία Θανάση Νικόπουλου, η «Μπάμπουσκα» της Ξένιας Καλογεροπούλου σε σκηνοθεσία Βάλιας Παπακωνσταντίνου και οι «Πόρνες» της Τασίας Χατζή σε σκηνοθεσία Γιάννη Διαμαντόπουλου στο θέατρο Broadway. Επίσης έχει συμμετάσχει σε ζωντανές εμφανίσεις ως τραγουδίστρια σε μουσικά σχήματα και δισκογραφία με φωνητικά. Της αρέσει πολύ το tango, ο σύγχρονος χορός και η yoga.
φωτογραφία: Παναγιώτης Γιαννούτσος (taph team)
