Κώστας Μπουκουβάλας: Κολακεύομαι όταν ο κόσμος αναγνωρίζει ότι είναι δική μου μουσική που ακούει για πρώτη φορά

Ο τραγουδοποιός Κώστας Μπουκουβάλας απαντά στις ερωτήσεις που του θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου του ολοκληρννρνου άλμπουμ.

Πρώτο άλμπουμ με τίτλο “Τραγούδια της Νοσταλγίας”. Πώς θα το περιγράφατε συνοπτικά;

Ως μία ειλικρινή κατάθεση ψυχής, όπως θεωρώ ότι είναι όλες οι μουσικές δουλειές μου. Στιχουργικά κυριαρχεί η νοσταλγία «νοσταλγία για έναν κόσμο που δεν θα έρθει ποτέ όπως τον ζήσαμε στα παιδικά μας όνειρα…», μπολιασμένη με ποιητικές εικόνες και προσωπικές μου φιλοσοφικές-υπαρξιακές ανησυχίες. Μουσικά εμπεριέχει τις βασικές μου επιρροές (έντεχνο τραγούδι, μινιμαλισμός, ροκ, κλασσική μουσική) και τη φιλοδοξία να δημιουργήσει ένα πρωτότυπο, ελκυστικό και πλούσιο σε συναισθήματα μουσικό σύμπαν.

Στη δημιουργική διαδικασία, προηγείται η μουσική ή ο στίχος;

Στην πλειονότητα των τραγουδιών μου προηγείται η μουσική η οποία, αφού ολοκληρωθεί, μου υποδεικνύει το περιεχόμενο των στίχων. Τον τελευταίο καιρό όμως, δοκιμάζω και την αντίστροφη διαδικασία, καθώς έχουν έρθει στη ζωή μου εξαιρετικοί στιχουργοί-ποιητές. Διαδικασία που τη βρίσκω εξίσου συναρπαστική!

Ποια θέλετε να είναι η μουσική ταυτότητά σας και πόσο ανοιχτός είστε σε διαφορετικές επιρροές;

Θέλω να θεωρούμαι ως ένας συνθέτης-τραγουδοποιός με προσωπικό ύφος. Κολακεύομαι όταν ο κόσμος αναγνωρίζει ότι είναι δική μου μουσική που ακούει για πρώτη φορά.

Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι ιδιαίτερα ανοιχτός σε διαφορετικές επιρροές, καθώς έχω κατασταλάξει στο προσωπικό μου μουσικό ύφος, το οποίο θέλω να ακολουθώ και να εξελίσσω.

Πόσο δύσκολο είναι πλέον, στα πλαίσια του ψηφιακού μας κόσμου, για έναν καλλιτέχνη να του δοθούν οι ανάλογες ευκαιρίες να αναδείξει το ταλέντο του;

Ο ψηφιακός μας κόσμος φαινομενικά αυξάνει τις ευκαιρίες ενός καλλιτέχνη να αναδείξει το ταλέντο του, καθώς του παρέχει ένα πλήθος εργαλείων ώστε να μπορεί εύκολα και οικονομικά να δημιουργήσει και να παρουσιάσει τη δουλειά του σε ένα ευρύ κοινό. Η υπερπληθώρα όμως καλλιτεχνικών δημιουργιών, ως αποτέλεσμα της ευκολίας αυτής, καταδικάζει, αξιόλογες δουλειές στην αφάνεια. Την κατάσταση αυτή επιδεινώνουν τα ΜΜΕ που συχνά επιλέγουν με μη ποιοτικά κριτήρια τους καλλιτέχνες που προωθούν, ή ασχολούνται συνεχώς με τους ίδιους, ήδη γνωστούς (π.χ. οι ραδιοφωνικοί σταθμοί που μεταδίδουν συγκεκριμένες playlists).

Ποιο είναι το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;

Ως αθεράπευτα ρομαντικός και ονειροπόλος που είμαι, τα καλλιτεχνικά μου όνειρα δεν έχουν ταβάνι. Επιθυμώ να αγαπηθεί η μουσική μου από όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο και, όποια αναγνωρισιμότητα έρθει, ως αποτέλεσμα της αγάπης αυτής, θα είναι ευπρόσδεκτη, χωρίς όμως να αποτελεί αυτοσκοπό.

Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις και η διάδραση με τον κόσμο, απαραίτητη συνθήκη για την καταξίωση ενός καλλιτέχνη;

Ίσως και να μην είναι απαραίτητη. Γνωρίζω καλλιτέχνες διεθνούς εμβέλειας που καταξιώθηκαν μόνο μέσα από τις μουσικές κυκλοφορίες τους, χωρίς να κάνουν ζωντανές εμφανίσεις. Αναμφίβολα όμως μπορεί να βοηθήσει σημαντικά. Για μένα, οι ζωντανές εμφανίσεις και η διάδραση με τον κόσμο αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ενασχόλησής μου με τη μουσική και απαραίτητη συνθήκη ώστε να μεγιστοποιείται η ικανοποίηση και η απόλαυση από την ενασχόλησή μου αυτή. Και, παράλληλα, διαπιστώνω ότι συμβάλουν στην προώθηση της μουσικής μου.

Ποια είναι η άποψή σας για τα, νέα μουσικά ρεύματα, που είναι εξαιρετικά δημοφιλή στη νεολαία;

Νιώθω ότι διαχρονικά στη χώρα μας (και όχι μόνο) υπάρχει η τάση να προβάλλεται το ευτελές και κακό ποιοτικά. Σε παρέες εφήβων σε πλατείες, ή μετά από ψάξιμο στο YouTube, έχει τύχει να ακούσω trap που μου άρεσε ιδιαίτερα. Με αιχμηρό κοινωνικοπολιτικό και συνάμα ευαίσθητο στίχο και πολύ ενδιαφέρουσα και εμπνευσμένη μουσική. Την trap όμως που προωθείται από τα ΜΜΕ την βρίσκω κακόγουστη και, ίσως, επικίνδυνη επιρροή για άτομα με αδύναμες αισθητικές αντιστάσεις. Πιστεύω λοιπόν ότι, όπως σε κάθε μουσικό ρεύμα, έτσι και στα νέα ρεύματα υπάρχουν αξιόλογοι καλλιτέχνες, που αξίζουν την προσπάθειά μας να τους ανακαλύψουμε.