Γράφει η Βαρβάρα Ηλιοπούλου, Πολιτισμολόγος – Κοιν. Επιστήμονας
Ήρθε άραγε η κατάλληλη χρονική στιγμή που με χαρά και προσμονή θα αποχωριστούμε την πόλη που ζούμε και εργαζόμαστε για να εκδράμουμε μακριά από τη δύσκολη καθημερινότητα και τις αναγκαίες υποχρεώσεις. Η ιδέα της φύσης, του χωριού, της θάλασσας, του νησιού, η απόσταση από τη ρουτίνα και το αδιάκοπο τρέξιμο να τα προλάβουμε όλα φαίνονται σαν όαση και φαντάζουν σαν ένα όνειρο που μας δημιουργεί όμορφα και ανέμελα συναισθήματα.
Όμως πολλές φορές όταν φτάνουμε στον προορισμό μας και έχουμε έντονη την επιθυμία για χαλάρωση και ξεκούραση, αρχίζουμε να θυμόμαστε εκκρεμότητες και ανάγκες που σχετίζονται με την εργασία μας. Έτσι καταλαβαίνουμε ότι η αλλαγή τοπίου και εικόνων δεν συνεπάγεται πάντα με ψυχολογική ξεκούραση και χαλάρωση γιατί δεν είμαστε σε κατάλληλη ψυχολογική θέση να αποσυντονιστούμε από την τρέχουσα καθημερινότητα και ενώ μπορεί να περπατάμε στην ακροθαλασσιά, παράλληλα μπορεί να σκεφτόμαστε και εκκρεμείς υποθέσεις της καθημερινότητας που βιώνουμε στην πόλη.
Όμως παρόλα αυτά μπορούμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας τη μετάβαση αυτή,
δηλαδή από την εγρήγορση της καθημερινότητας στη χαλάρωση, τόσο στη ψυχική όσο και στη σωματική ξεκούραση που μπορούμε να απολαύσουμε κατά τη διάρκεια των διακοπών. Για αυτό θα ήταν χρήσιμο να συνειδητοποιήσουμε τις ανάγκες μας και να επιλέξουμε το στυλ των διακοπών που μας ταιριάζει.
Άλλοι αρέσκονται στη μείωση των ρυθμών και την ξεκούραση, άλλοι χρειάζονται ύπνο και ελάχιστες δραστηριότητες και άλλοι προτιμούν γνωριμίες, νέες εμπειρίες, αλλαγή παραστάσεων καθώς και πιο έντονες δραστηριότητες, ψυχαγωγία, μουσική, χορό κ.άλλα συναφή.
Φυσικά για την επίτευξη των παραπάνω χρειάζεται αποσύνδεση από ότι μας θυμίζει την εργασία, όπως διαθεσιμότητα στα εργασιακά τηλέφωνα και στα mail. Καλό είναι να διευκρινίσουμε στους γύρω αλλά κυρίως στον εαυτό μας ότι οι υποχρεώσεις θα παραμείνουν πίσω και εμείς θα τις διεκπεραιώσουμε όταν επιστρέψουμε από την άδεια. Είναι αναγκαίο η άδεια να είναι πραγματική και κατά τη διάρκεια της να αφεθούμε σε βόλτες, ξεκούραση, κολύμπι καθώς και αλληλεπίδραση με ανθρώπους που μας βοηθούν να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε τις διακοπές μας.
Πολλές φορές κατά τη διάρκεια των διακοπών μας γεννάται η επιθυμία να μοιραστούμε εμπειρίες και στιγμές με διαδικτυακούς φίλους.
Αυτή η διαδικασία όμως μπορεί να μας παρασύρει στη διακοπή απόλαυσης του τοπίου, της θάλασσας, της φύσης προκειμένου να γίνουμε αρεστοί στις διαδικτυακές μας συναναστροφές. Για αυτό θα ήταν σκόπιμο να οροθετηθούνε εκ μέρους μας τέτοιες ενέργειες προκειμένου να μη χαθεί η απόλαυση κάθε φυσικού τοπίου ή αλληλεπίδρασης με φίλους. Δηλαδή μερική αποσύνδεση από την εικονική ζωή.
Έτσι λοιπόν ας σκεφτούμε ότι αν είναι να φύγουμε από το σπίτι μας απλώς για να επαναλάβουμε την ίδια καθημερινότητα κάπου αλλού, τότε δεν είναι δυνατόν να γευτούμε την επιδιωκόμενη χαλάρωση και ξεκούραση που είναι το συστατικό των διακοπών που θα μας αναζωογονήσει και θα μας κάνει πιο ήρεμους και με φορτισμένες μπαταρίες για την επιστροφή και την επάνοδο στην αναγκαία καθημερινότητα.
Με αυτό τον τρόπο μπορεί να αποκτηθεί η σκέψη αλλά και η συνήθεια ότι κατά τη διάρκεια των διακοπών αποκοπήκαμε από εντάσεις και άγχη και έτσι αυτή την συνήθεια να τη μεταφέρουμε μαζί μας όταν τελειώσουν οι διακοπές και στην επιστροφή στην καθημερινότητα της πόλης.
