Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Ένα από τα βιβλία που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2021 αλλά κατόρθωσα να το διαβάσω τη φετινή χρονιά ήταν και αυτό της Ελένης Λαδιά “Επί της περιφερείας του κύκλου” από τις εκδόσεις Gema. Έστω και λίγο καθυστερημένα λοιπόν ήρθα σε επαφή με το κείμενο μιας έμπειρης λογοτεχνικής πένας που δεν ξοδεύεται σε άσκοπες περιστροφές.

Ξεκινώντας με στίγμα τη, σχετική με τον τίτλο του έργου της, φράση του Ηράκλειτου, δομεί ένα ρεαλιστικό “παραμύθι” ανάμεσα στο πραγματικό και το ιδεατό.

Με όχημα τη διαδρομή της πρωταγωνίστριας, καθώς ψάχνει μέσα από την αναδρομή στο παρελθόν το δικό της νήμα της αλήθειας, ξετυλίγεται ένα φιλοσοφικό γαϊτανάκι, υπαρξιακής αναζήτησης.

Η πίστη και η αγιότητα, η ζωή κι ο θάνατος, οι ανθρώπινες σχέσεις, τα όρια της ύπαρξης, τίθενται στη βάσανο της μελέτης της κ. Λαδά. Όλα όσα μας καθορίζουν αλλά τελικά και μας περιορίζουν, μετατρέποντας την περιφέρεια του κύκλου του βίου μας, της αντίληψής μας για τον κόσμο, σε περί κλειστή φυλακή που δεσμεύει τη δημιουργικότητα, την ψυχή, το πνεύμα μας, περνούν κινηματογραφικά μέσα από εσωτερικούς διαλόγους αλλά και συζητήσεις με υπαρκτούς και άυλους συνοδοιπόρους.

Ακόμη και η πηγή της έμπνευσης, ο σπόρος της δημιουργίας, περιγράφεται με δεξιοτεχνία, συμβολισμούς, αφαιρετική μεθοδικότητα. Οι απαντήσεις δεν είναι προφανείς, ο προβληματισμός όμως είναι γνήσιος.

Στη νουβέλα της κ. Λαδιά δεν θα βρούμε μασημένη τροφή.

Η γραφή της κράτα κάτι από τη μυσταγωγία εξεχόντων φιλοσόφων, χωρίς να στερείται αμεσότητας. Όποιος επιλέξει να σταθεί στην περιφέρεια του κύκλου της θα πρέπει να είναι έτοιμος για ένα ταξίδι με πολλά ερωτηματικά κι ακόμη περισσότερες απορίες. Ακριβώς όπως και η ίδια η ζωή.