/Αντώνης Κωνσταντίνου – Λουίζα Τζάνου (Το ημερολόγιο μιας αντάρτικης ψυχής)

Αντώνης Κωνσταντίνου – Λουίζα Τζάνου (Το ημερολόγιο μιας αντάρτικης ψυχής)

Αντώνης Κωνσταντίνου

Λουίζα Τζάνου

Το ημερολόγιο μιας αντάρτικης ψυχής

Μυθιστόρημα

 

Νιώθοντας πως ο θάνατός της πλησιάζει, μια εξωστρεφής και παράτολμη Ελληνίδα, που στην καρδιά και στην ψυχή της έχει χαραχθεί η ιστορική πορεία της Ελλάδας των τελευταίων εκατό ετών, αποφασίζει να μιλήσει για τη νιότη και την καταγωγή της. Είναι η διαβόητη Λουίζα Τζάνου στην οποία αναφέρονται κάποια ιστορικά δοκίμια για την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης με καθόλου κολακευτικά λόγια. Η ίδια γνωρίζει όμως μια άλλη όψη των πραγμάτων.

Εν μέσω των συνεπειών του τρομερού λιμού και των γερμανικών αντιποίνων, μια τολμηρή και ριψοκίνδυνη νέα γυναίκα αγωνίζεται να σώσει τον αδελφό της από τα νύχια των μελανοχιτώνων. Ήδη ο μικρότερος αδελφός της σφαγιάστηκε από τους ταγματασφαλίτες στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και έγινε ίνδαλμα της Εαμικής νεολαίας. Όμως κάποιες ζηλόφθονες γυναίκες της Αντίστασης δεν μπορούν να ξεπεράσουν τις μικροπρέπειες της τοπικής κοινωνίας και την κατατρέχουν γιατί προέρχεται από ευκατάστατη οικογένεια, είναι όμορφη και μορφωμένη και δεν σκέφτεται όπως εκείνες.

 Όταν το ΕΑΜ της αναθέτει να ηγηθεί των γυναικών, να τις οργανώσει, να τις εμπνεύσει και να τις ενθαρρύνει να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, η Λουίζα κινδυνεύει πραγματικά. 

Καθώς οι Γερμανοί σκορπούν παντού τον θάνατο, μετατρέποντας την περιοχή των Καλαβρύτων σε κρανίου τόπο, η Λουίζα αναλαμβάνει μια επική απόδραση. Θα τα καταφέρει να ξεφύγει από τη μοίρα της;

Στο νέο του βιβλίο «Λουίζα Τζάνου, το ημερολόγιο μιας αντάρτικης ψυχής», ο
συγγραφέας Αντώνης Κωνσταντίνου ιχνηλατεί τα βήματα και τη ζωή μιας
εκατονταετούς Αθηναίας κυρίας που τον ξαφνιάζει με τη διαύγεια, την εξωστρέφεια και το σπινθηροβόλο βλέμμα της. Αλήθεια, πόσα μυστικά και πόσα βάρη μπορεί να κουβαλάει στη ράχη της μια γυναίκα της διπλανής πόρτας, άσημη κατά τα άλλα, που όμως έζησε στο πετσί της το δράμα ενός ολόκληρου λαού;

Αυτή που μιλά στον συγγραφέα δεν είναι όμως η Λουίζα Τζάνου, η αειθαλής και
χαμογελαστή κυρία των βορείων προαστείων που παρά την ηλικία της παραμένει
ακόμα σύγχρονη και κοκέτα σαν να θέλει να αρπάξει τη ζωή από τα μαλλιά και να
κηρύξει το χάρο παρείσακτο. Αυτή που μιλά είναι μια άλλη γυναίκα, ένα ζωντανό
μνημείο του παρελθόντος και ένα αυθεντικό ιστορικό αρχείο που περιέχει
πολύτιμα στοιχεία και πληροφορίες για μερικές από τις πιο ένδοξες και
εμβληματικές σελίδες της Ελληνικής ιστορίας.

Και αυτή που ξεναγεί τον αναγνώστη στα γεγονότα της Κατοχής και της Αντίστασης
είναι η διαβόητη Λουίζα Τζάνου που αναφέρεται σε κάποια ιστορικά δοκίμια ωςπου καταδικάστηκε από το Ανταρτοδικείο του ΕΑΜ για μη «ελληνοπρεπή»
συμπεριφορά. Πίνει από τότε το χάπι το πικρό και κρύβεται γιατί δεν βρέθηκε
κανείς από τους τότε πρωταγωνιστές για να προσθέσει ότι, όταν ο στρατιωτικός
διοικητής του ΕΑΜ, ο θρυλικός εκείνος γέρο-Μίχου, έφτασε επί τόπου λίγες μέρες
αργότερα, την αποκατέστησε και της ζήτησε συγγνώμη. Ο Μίχου μόλις είχε
καταλάβει την Καραμπινιερία των Καλαβρύτων με τη συνεργασία των Ιταλών
αξιωματικών της, των ίδιων δηλαδή ανθρώπων που είχαν βοηθήσει τη Λουίζα να
«αμαρτήσει» σώζοντας από τους Μελανοχίτωνες τον άρρωστο αδελφό της και τους δυο συντρόφους του.

Τα απωθημένα και οι πικρίες της Λουίζας δεν έχουν τελειωμό. Για μισό σχεδόν
αιώνα δεν τολμούσε να βγει και να βροντοφωνάξει ότι εκείνος ο άλκιμος νέος
φοιτητής της Νομικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, που το 1943 έβγαζε πύρινους
λόγους για την ελευθερία της Ελλάδας και πλήρωσε με το αίμα του από χέρι
Ελληνικό, ήταν ο αγαπημένος αδελφός της.
Όλο εκπλήξεις αυτή η γυναίκα της διπλανής πόρτας, που ενσαρκώνει τη σύγχρονη Ελληνίδα και μας περιγράφει παραστατικά την πορεία της από την οπισθοδρομική κοινωνία του μεσοπολέμου μέχρι τη σημερινή χειραφέτηση.

Στη «Λουίζα Τζάνου» ο Αντώνης Κωνσταντίνου παραθέτει κατά τρόπο γλαφυρό και ευανάγνωστο μια αυθεντική και καθόλα πειστική μαρτυρία για μια εποχή που στα μάτια πολλών Ελλήνων παραμένει ακόμη συναισθηματικά φορτισμένη. Η ανάγνωση αυτού του βιβλίου ισοδυναμεί με άσκηση ιστορικής αυτογνωσίας.

Βιογραφικό

O Αντώνης Κωνσταντίνου γεννήθηκε στη Σιλίκου της Κύπρου το 1947. Σπούδασε γεωπονία, ζωοτεχνία, γενετική και διεύθυνση του δημόσιου τομέα στη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Κύπρο. Είναι διδάκτορας των γεωπονικών επιστημών. Υπηρέτησε για 46 χρόνια στην κυπριακή και ευρωπαϊκή δημόσια διοίκηση. Για 9 χρόνια ήταν Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας Κύπρου και για 7 χρόνια Διευθυντής Αγροτικής Ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Κατά τις διαπραγματεύσεις ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση είχε την ευθύνη για τα γεωργικά θέματα. Χειρίστηκε επίσης τις διαπραγματεύσεις για το γεωργικό εμπόριο στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Υπεύθυνος για την εποπτεία των προγραμμάτων 13 κρατών-μελών της ΕΕ και των υποψηφίων για ένταξη χωρών. Δημοσίευσε πολυάριθμα επιστημονικά άρθρα και μελέτες. Διετέλεσε μέλος της συντακτικής επιτροπής επιστημονικής επετηρίδας του εξωτερικού και αρχισυντάκτης του περιοδικού “RURAL REVIEW” της ΕΕ. 

Μετά τη συνταξιοδότησή του το 2012 ασχολείται αποκλειστικά με τη λογοτεχνία και την  αναζήτηση της αλήθειας από φιλοσοφική και ιστορική άποψη. Είναι συγγραφέας των βιβλίων «ΡΗΓΑΔΕΣ ΙΠΠΟΤΕΣ ΡΑΓΙΑΔΕΣ… κρασί -Παραδόσεις, ιστορία, πολιτισμός, οινοποιία σε ένα οδοιπορικό 800 χρόνων», Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ 2016, «ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ – Ύμνοι και Παρατράγουδα 40 χρόνων στην υπηρεσία της Γλυκείας Χώρας», Εκδόσεις ΗΛΙΑ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ 2021, «Άδυτον», μυθιστόρημα, Εκδόσεις Αγγελάκη 2022.

 

Εκδόσεις Αγγελάκη | 978-960-616-285-5

Αριθμός Σελίδων: 260 | Τιμή Πώλησης: 14€