Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Υπέρθεση στη κβαντική θεωρείται η κατάσταση κατά την οποία δύο ή περισσότερες κβαντικές θέσεις αθροίζονται, για να δώσουν μια άλλη έγκυρη κβαντική κατάσταση.

Στη συλλογή διηγημάτων “Στιγμιότυπα υπερθέσεως” του Αντώνη Μπουρμά από τις εκδόσεις Γραφή, η υπέρθεση αφορά την αλληλεπίδραση μιας σειράς ανθρώπινων ιστοριών με επίκεντρο ένα χωριό.

Ιστορίες και ατομικές διαδρομές που επηρεάζουν η μία την άλλη, δημιουργώντας ένα πλέγμα νέας πραγματικότητας που αναδεικνύει, αναπτύσσει, εξελίσσει τα χαρακτηριστικά, τις ιδιαιτερότητες, τη μοναδικότητα των ηρώων.

Ενας τόπος μικρός, με όλη τη γοητεία αλλά και τους περιορισμούς των συγκεκριμένων κοινωνιών. Ένας τόπος, ρίζα αναμνήσεων, συναισθημάτων και εμπειριών. Ένας τόπος ονείρων, αμαρτιών και εξιλέωσης.

Οι πρωταγωνιστές των ιστοριών συνθέτουν ένα γαϊτανάκι προσμονής, αναμονής, επιμονής. Προσμονής για ένα μέλλον χωρίς ενοχές. Αναμονής για την υπέρβαση των σντιξοοτήτων που τους κρατούν δέσμιους. Επιμονής για να έρθει η τελική δικαίωση.

Λόγος μεστός, με την καθαρότητα και την απολυτότητα της αφήγησης να εναλλάσσεται με τη λυρικοτητα και τον ποιητικό ιδεαλισμό.

Μια συλλογή διηγημάτων που θέτει υπαρξιακά ερωτήματα κι αφήνει τον αναγνώστη να αναρωτηθεί αν όντως η διασύνδεση του τυχαίου καθορίζει το πεπρωμένο σου.