Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Συγγραφέας

Χωράει όλη μας η ζωή σε 41 σελίδες; Χωράνε όλα τα νοήματα, οι απορίες κι οι στοχασμοί μας σε τόσο λίγες λέξεις; Αρκούν μερικές διάσπαρτες εικόνες του βίου για να καλύψουν την ουσία καθενός μας;

Όπως αποδεικνύει η συγγραφέας Μαρία Γιαννακίδου φτάνουν και περισσεύουν.

Όταν έχεις να καταθέσεις την αλήθεια σου, τίποτα δεν είναι ελάχιστο κι όλα είναι συγκεκριμένα. Όταν γνωρίζεις καλά το απόσταγμα των εμπειριών, αυτών που σε πόνεσαν, σε ωρίμασαν, σε άλλαξαν, δεν χρειάζεσαι ατελείωτες περιγραφές, περίτεχνες παρομοιώσεις και περιττά λογοτεχνικά τεχνάσματα.

Πώς είναι οι φάσεις της ζωής; Σαν τους ανέμους. Τον ισχυρό Βαρδάρη που “καθαρίζει”. Τον αναζωογονητικό Ζέφυρο που φέρνει την ελπίδα της αναγέννησης. Κι εμείς σαν τον Αίολο ή να προσπαθούμε να ακολουθήσουμε τα βήματα του και να χειριστούμε επιδέξια τη δυναμική τους.

Να διδαχθούμε από τις διαφορετικές οπτικές γωνίες των άλλων. Να μας μάθουμε καλύτερα μέσα από τον φόβο και τη σιωπή. Να παλέψουμε με τις προσδοκίες μας όταν συγκρούονται με τον ρεαλισμό. Να κατορθώσουμε να αγαπάμε για να κρατήσουμε, μέσα από μας, και το σύμπαν ισχυρό και ισορροπημένο. Να αντέξουμε την καθημερινότητα και την μπόρα που μας επιφυλάσσει και να βγούμε στεγνοί στην επόμενη μέρα.

Οι συμπυκνωμένες ιδέες που περικλείουν τα σύντομα στιγμιότυπα αφήνουν σαφέστατο υπαρξιακό αποτύπωμα για όποιον επιθυμεί να το αντιληφθεί. Τελειώνοντας το θα έχετε αποκομίσει μερικές φωτογραφίες που αποτυπώνουν κάθε πτυχή σας με ανεξίτηλο μελάνι.