Γράφει ο Πέτρος Χατζησωτηρίου, φαρμακοποιός – κριτικός λογοτεχνίας
Πρόκειται για την πρώτη συγγραφική απόπειρα του Πάνου Κεβόπουλου που βρίσκει το δρόμο προς το τυπογραφείο. Ο ίδιος ομολογεί στο τέλος του βιβλίου ότι η δημιουργία του συγκεκριμένου μυθιστορήματος διήρκεσε περίπου πέντε χρόνια η οποία όπως συχνά γίνεται ξεκίνησε «για πλάκα».
Η υπόθεση έχει να κάνει με μια βεντέτα που σοβεί σε χωριό της Κρήτης το 1917.
Ενδιάμεσα παρακολουθούμε την εξέλιξη και αρκετών δευτερευουσών ιστοριών με σημαντικότερη αυτή όπου ο κεντρικός πρωταγωνιστής θα καταταγεί στη Σμύρνη ως εθελοντής και θα πολεμήσει στις καταστροφικές για την Ελλάδα μάχες στο Τουρκικό έδαφος. Τα ιστορικά στοιχεία που παρατίθενται είναι ακριβή κι απηχούν μεγάλη έρευνα που προηγήθηκε, όπως αποδεικνύει άλλωστε κι η βιβλιογραφία που δίνεται στο τέλος του βιβλίου. Τα στοιχεία μυθοπλασίας που μοιραία παρεισφρέουν μπερδεύονται τόσο αρμονικά με τα ιστορικά που κάποια στιγμή ο αναγνώστης φτάνει στο σημείο να μην ξέρει τι είναι ιστορία και τι παραμύθι. Τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν κάποια στιγμή αρχίζουν να συγχέονται μεταξύ τους κι η ιστορία αγγίζει και μεταφυσικά όρια. Αποφεύγουμε να μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες για να μη στερήσουμε απ’ όσους δεν έχουν διαβάσει ακόμη το βιβλίο την απόλαυση να βρίσκονται συνεχώς στο χείλος ενός βάραθρου που στέκει πάνω από απροσδόκητες εξελίξεις, μεταφορικά και κυριολεκτικά!
Το βιβλίο, όπως προ-είπαμε, κατατάσσεται στην κατηγορία της ιστορικής μυθοπλασίας κι η δύναμή του βρίσκεται στη διαχείριση του ισοζυγίου ιστορικής ακρίβειας και μυθοπλαστικών παρεμβάσεων.
Ο προσεκτικός αναγνώστης θα παρατηρήσει σίγουρα την δημιουργική ορμή του νέου συγγραφέα όπως προδίδεται από τη συχνή και πυκνή παράθεση επιθέτων ή ίσως τη διάρθρωση, έκταση και τιτλοδότηση των κεφαλαίων του βιβλίου.
Αυτό φυσικά ουδόλως απομειώνει την αναγνωστική απόλαυση της πλούσιας πλοκής, των διακυμάνσεων της έντασης των εκλυόμενων συναισθημάτων και φυσικά της πραγματικά κινηματογραφικής εξέλιξης της ιστορίας.
«Η Έξοδος» έρχεται να μας μιλήσει για τη δύναμη του έρωτα και της αγάπης που υπερνικάει κάθε εμπόδιο στη ζωή, τη Νέμεση που αργά η γρήγορα έρχεται να θριαμβεύσει και τη γενναιότητα της ψυχής που οδηγεί τον άνθρωπο σε ασύλληπτα επιτεύγματα. Αγγίζει το θέμα της ευσυνειδησίας αλλά από μία αδόκητη σκοπιά και γενικά διερευνά την κλίμακα αξιών που διέπουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Ο αναγνώστης μέσα από μια δυναμική πλοκή οδηγείται στο ν’ αναλογιστεί τις προσωπικές του θέσεις μπροστά σε ανάλογες περιστάσεις με τις περιγραφόμενες. Η ένταση της πλοκής που επιλέχθηκε ίσως δεν επίτρεψε την αργή, χαμηλόφωνη πρόζα μέσω της οποίας συχνά θίγονται τέτοια ζητήματα από συγγραφείς που γράφουν με αυτή τη στόχευση, αυτό όμως δε στερεί από το βιβλίο την αξία του ως μέσο αναγνωστικής τέρψης με την παράλληλη ανάδειξη ιστορικών γνώσεων. Θα ήταν άδικο να μην αναδειχθεί κι η έρευνα και προς την κατεύθυνση της λαογραφίας που έκανε τον συγγραφέα να γράφει σαν γηγενής Κρητικός!
Ο εκδοτικός οίκος «24 γράμματα» τίμησε το βιβλίο εκδίδοντάς το σε μια πολυτελή έκδοση σε βαρύ χαρτί και εξώφυλλο ιδιαίτερης υφής καθώς και πίνακα για εξώφυλλο που έχει να πει πολλά για το περιεχόμενο του βιβλίου αν τον παρατηρήσουμε με προσοχή. Με την «Έξοδο» ο Κεβόπουλος μας παρέδωσε μια αξιόλογη παρακαταθήκη για το συγγραφικό του μέλλον έτσι ώστε να περιμένουμε με αδημονία το επόμενο επίπεδο που θα κατακτήσει. Αξίζει να το προσέξουμε και να το απολαύσουμε.
3,5/5,0
