Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη
Ο Ιμπρεσιονισμός αναπαριστά τη δυναμική της καθημερινής ζωής, η ζωντάνια των χρωμάτων, η αντανάκλαση του φωτός σε εξωτερικούς χώρους.
Από το επίσημο ξεκίνημά του με τον Κλωντ Μονέ, ο ίδιος επεκτάθηκε και σε άλλες μορφές της τέχνης, με κύριους εκπροσώπους τον Εντουάρ Μανέ, τον Πολ Σεζάν, τον Έντγκαρ Ντεγκά.
Ο Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ από τη Λιμόζ της Γαλλίας, έρχεται να συμπληρώσει τον μύθο των μεγάλων καλλιτεχνών που με την καλλιτεχνική τους πορεία έκαναν το όνομά τους συνώνυμο του καλλιτεχνικού κινήματος.
Το πρόγευμα των βαρκάρηδων, θα μπορούσε άνετα να θεωρηθεί το αριστούργημα του μεγάλου καλλιτέχνη.
Ανθρώπινες μορφές και υλικά αντικείμενα σε μία εράσμια καλλιτεχνική ένωση νεκρής και ζωντανής φύσης, στην προσπάθεια να αποτυπωθεί μία τόσο απλή και παράλληλα τόσο ολοκληρωμένη ανθρώπινη εμπειρία; ένα γεύμα σε ένα εστιατόριο.
Εύθυμη ατμόσφαιρα, φρούτα και κρασί που πλαισιώνουν την ευχάριστη ατμόσφαιρα και θυμίζουν τη λιτή διατροφή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων.
Οι άνδρες που απεικονίζονται υπήρξαν πραγματικοί φίλοι του ζωγράφου, ενώ η γυναικεία μορφή που ζει ευχάριστες στιγμές με ένα μικρό σκυλάκι δεν είναι άλλη από την Αλίν Σάριγκοτ, τη μέλλουσα σύζυγο του ζωγράφου.
Ο Ρενουάρ φρόντισε να υπάρχει όσο περισσότερο φως είναι εφικτό στον πίνακα, με σκοπό να αναδειχθεί η ζωντάνια, το μπρίο και η διάθεση της ζωής.
Στο αριστοκρατικό εστιατόριο Maison Fournese, εκεί όπου ατενίζεις τον ποταμό Σηκουάνα, βλέπεις την αριστοκρατική ενδυμασία με τα καπέλα εποχής να βρίσκεται σε ένα καλλιτεχνικό πάντρεμα με το πιο λαϊκό ντύσιμο, με το φανελάκι που αφήνει τα χέρια γυμνά, θυμίζοντας εργάτες οικοδομής.
Μία απλή στιγμή ζωής μπορεί να αποτυπωθεί αριστουργηματικά σε έναν πίνακα, αποτελώντας διαχρονικά ένα πρότυπο έργο του καλλιτεχνικού κινήματος που εκπροσωπεί.
Το άσπρο στη φανέλα που συνδυάζεται με το τραπεζομάντηλο δημιουργεί ακόμα μία μεγαλύτερη αντανάκλαση του φωτός το οποίο διαχέεται σε ολόκληρο τον πίνακα.
Ο μεγάλος ιμπρεσιονιστής καλλιτέχνης αποδίδει φόρο τιμής στον Ιταλό ζωγράφο της Αναγέννησης Πάολο Βερονέζε ο οποίος είχε φιλοτεχνήσει τον πίνακα Ο γαμήλια γιορτή στην Κανά.
Ζωηρός πίνακας, με έντονα χρώματα, ζωντάνια κίνησης και ευχάριστο περιεχόμενο. Από τους ωραιότερους πίνακες του δημιουργού και σύμβολο του ιμπρεσιονισμού.