Ο τραγουδοποιός κι ερμηνευτής Δημήτρης Καρράς απαντά στις ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του τραγουδιού “Όνειρο βαθύ” από την Ogdoo Music Group.
Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά, παίζει τον σημαντικότερο ρόλο για ένα επιτυχημένο έργο;
Προσωπικά πιστεύω ότι το ταλέντο είναι ένα μέσο που χρειάζεται να το «δουλέψεις» σκληρά. Εγώ στην δουλειά μου έχω επιμονή και όσο περνούν τα χρόνια προσπαθώ να έχω και υπομονή. Αλλά πιστεύω ότι δουλεύω αλλά θα ήθελα ακόμη περισσότερο, μα δεν προλαβαίνω.
Τι ρόλο έχει πλέον η μουσική, στην ψηφιακή εποχή μας;
Θεωρώ ότι πάντα η μουσική έχει τον ρόλο της συντροφιάς. Αν ο κόσμος δεν είχε παραδοθεί στο ψηφιακό μοτίβο, θα μας ταξίδευε παραπάνω και διέγειρε την φαντασία μας όπως παλιά.
Ο στίχος προηγείται της μελωδίας ή το αντίστροφο;
Εγώ γράφω τραγούδια ταυτόχρονα και μετά τα «ρετουσάρω». Αλλά επειδή καταπιάνομαι και με την μελοποίηση κειμένων, τότε ο στίχος προηγείται.
Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
Συγχωρείστε με αλλά θα απαντήσω με συλλογές. Θα ήθελα μία συλλογή με Σιδηρόπουλο, Τρύπες και Ξύλινα Σπαθιά. Μία συλλογή με Κατσιμιχαίους, Βαρδή και Μούτση. Μία συλλογή με Johnny Cash, Bob Dylan και Bob Marley. Μία συλλογή με Σωκράτη Μάλαμα, Θανάση Παπακωνσταντίνου, Χρήστο Θηβαίο και Ορφέα Περίδη και άλλη μία με Kooks, Cure και Marianne Faithfull.
Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Bob Marley, Νικήτα Κλιντ, Miley Cyrus, Mazzy Star, Μάνο Χατζιδάκι, Δημήτρη Χορν.
Πώς θα περιγράφατε συνοπτικά την τελευταία σας δημιουργία «Όνειρο βαθύ»;
Δεν ξέρω τι να σας πω. Νομίζω ότι είναι ένα τραγούδι που εκφράζει όσους την γλυτώσαμε χάρη μίας φυσικής ή νοητής παρουσίας. Εγώ προσωπικά είχα στην ζωή μου φύλακες αγγέλους που με γλίτωναν από τους δαίμονες μου.
Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τον Απόστολο Ρίζο και τον Στάθη Δρογώση;
Με τα παιδιά γνωριζόμαστε 20 χρόνια. Τους αγαπώ και τους σέβομαι όπως και εκείνοι. Τους ευχαριστώ που ήρθαν να τραγουδήσουμε παρέα. Είναι η γενιά μου σε αυτή την δουλειά.
Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση από τα τραγούδια σας;
«Όλα τα φάρμακα έχουν βγει απλά δεν μας τα δίνουν»
Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά την πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
Δύσκολο και αυτό! Μάλλον με το Somewhere over the Rainbow ή με το Fade into You.
Αναγνωρίζετε γρήγορα τα λάθη σας και ποια συγχωρείτε ευκολότερα στους άλλους;
Τα λάθη μου με κυνηγάνε. Δεν τα ξεχνάω. Τα αναγνωρίζω αλλά κάποια είναι μη αναστρέψιμα και δεν μπορώ να κάνω κάτι πέρα από το μαθαίνω από αυτά. Συγχωρώ όσα οι άνθρωποι κάνουν άθελα τους.
Αν για την καριέρα σας έπρεπε να απομακρυνθείτε σημαντικό διάστημα από την οικογένεια σας, θα το κάνατε;
Όχι.
Χρειάζεται περισσότερος ρομαντισμός ή ρεαλισμός στις ζωές μας;
Σίγουρα χρειαζόμαστε φαντασία. Οπότε ο ρομαντισμός είναι χρήσιμος. Αλλά το να πατάμε στην γη είναι ο κανόνας για να μπορούμε να παλεύουμε ώστε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα μας. Ό καθένας πρέπει ανάλογα με τον χαρακτήρα του να βρίσκει ισορροπία σε αυτά τα δύο. Σας ευχαριστώ.