/Συνέντευξη: 10+1 Ερωτήσεις στην Παναγιώτα Βουτσινά

Συνέντευξη: 10+1 Ερωτήσεις στην Παναγιώτα Βουτσινά

Η Παναγιώτα Βουτσινά *, της οποίας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή, η ποιητική συλλογή “Ποιος έσπασε τον μετρονόμο;”, απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα.

1. Πώς θα περιγράφατε συνοπτικά την τελευταία δημιουργία σας;

Είναι ένα σύνολο από σκίτσα, που το καθένα λέει με ρίμες την ιστορία του.

2. Ποιες αντιδράσεις θα προκαλέσει, στον αναγνώστη, η ποιητική σας συλλογή;

Ελπίζω πως θα νιώσει σα να διαβάζει μικρά στιγμιότυπα από πολλές, μεγαλύτερες ιστορίες και ίσως σε μία από αυτές να βρει και τη δική του.

3. Είναι η ποίηση το απόλυτο συναισθηματικό καταφύγιο;

Είναι η τέχνη το απόλυτο συναισθηματικό καταφύγιο, σε όλες της τις μορφές, όποια μας αίσθηση και αν διεγείρει, εντάσσω μέσα και τα ασυναίσθητα, όπως σκιτσάκια στην άκρη ενός τετραδίου, ή το μουρμούρισμα ενός ρυθμού όταν βρισκόμαστε κολλημένοι στην κίνηση. Η τέχνη είναι μια βιολογική αντίδραση του οργανισμού, πηγάζει από μέσα μας και κάνει υποφερτά όσα αλλιώς δε θα ‘ταν.

4. Ποιο ήταν το κίνητρο για να ασχοληθείτε με την συγγραφή;

Δεν ήθελα να μεγαλώνω και να ξεχνάω όλα όσα ένιωσα.

5. Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά, παίζει το σημαντικότερο ρόλο, στη συγγραφή ενός βιβλίου;

Και τα δύο συνδράμουν και συντρέχουν σε κάθε δημιουργική διαδικασία, το πρώτο είναι ο σπόρος και το δεύτερο το όργωμα, βέβαια ο σπόρος καμιά φορά και αδέσποτος ανθίζει, το στέρφο όργωμα ποτέ.

6. Με ποιον λογοτεχνικό χαρακτήρα ταυτίζεστε και ποιον αντιπαθείτε;

Αναγνωρίζω ένα πολύ ειλικρινές κομμάτι της ανθρώπινης φύσης στον Πατήρ Σέργιο, από το ομώνυμο έργο του Τολστόι και για αυτό με συγκινεί και με αγγίζει, αντίστοιχα με συγκινεί μα με θυμώνει η διαπίστωση πως η ομορφιά είναι εκεί, είναι παντού, μα δεν τη βλέπουμε… όπως δεν την έβλεπε ο Μπάνι Μανρό στον «Θάνατο του Μπάνι Μανρό» δια χειρός του ιδιαιτέρως αγαπημένου μου Νικ Κέιβ.

7. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;

Το χωριό Στεπαντσίκοβο – Φιόντορ Ντοστογιέφσκι
Ο επαναστατημένος άνθρωπος – Αλμπέρ Καμύ
Ο περαστικός – Μαξίμ Γκόρκι
Ο κίτρινος φάκελος – Μ. Καραγάτσης
Τα ποιήματα των 9-10 μ.μ – Ναζίμ Χικμέτ

8. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;

Θα είχε αρκετό ενδιαφέρον να συζητήσω για τη ζωή, τον χρόνο, τα λάθη και τον άνθρωπο με τον Τολστόι, τον Ελύτη, τον Μαρκέζ και τον Κάφκα, ίσως δίπλα σε μια ελληνική παραλία με αλμυρίκια και λευκό κρασί.

9. Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση από βιβλίο σας;

«…ποιος χαϊδεύει τα αδέσποτα λουλούδια; Υπάρχουν όνειρα κοινόχρηστα, αγοραία;

Σαν ξεχαστούν, πού ξαποσταίνουν τα τραγούδια; Και ποιος χωρίζει τα γραφτά απ’ τα μοιραία; »

10. Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά ένα έργο σας;

This Immortal Coil – The Dark Age Of Love, όλο το άλμπουμ.

11. Χρειάζεται περισσότερος ρομαντισμός ή ρεαλισμός στις ζωές μας;

Η φαντασία απ’ τον ρεαλισμό είναι ένα απραγματοποίητο όνειρο δρόμος κι’ είναι ωραία η ζωή όσο τον διαβαίνουμε.

  • Η Παναγιώτα Βουτσινά γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στο τµήµα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών του Ε.Μ.Π. Μετά την αποφοίτησή της, ασχολήθηκε για κάποια χρόνια µε το σχετικό αντικείµενο, αλλά την κέρδισε η αγάπη της για το Δίκαιο, οπότε συνέχισε τις σπουδές της στο τµήµα Νοµικής του Université Sorbonne Paris Nord και σήµερα εργάζεται ως δικηγόρος. Από µικρή ηλικία επέδειξε κλίση στις τέχνες, ασχολείται από παιδί µε το κλασικό πιάνο, τη ζωγραφική, τη συγγραφή και το θέατρο. Η αγάπη της για τη σκιτσογραφία και την ποίηση οδήγησε στη δηµιουργία της συλλογής «Ποιος έσπασε τον µετρονόµο».