Η Κλεονίκη Δεμίρη κυκλοφορεί το νέο της τραγούδι “Ένα πάρτι στην πλατεία” και απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα.
1. Nέο τραγούδι με τίτλο “Ένα πάρτι στην πλατεία”; Ένα κομμάτι – πόρτα στο καλοκαίρι που έρχεται. Πείτε μας γι’ αυτό;
Το τραγούδι αυτό γεννήθηκε από την μεγάλη μου επιθυμία για μια μεγάλη γιορτή που τόσο μας έλειψε.
Ναι! Ειναι μια πόρτα όχι μόνο στο καλοκαίρι που έφτασε… αλλά και μια πόρτα σε ένα νέο ξεκίνημα γενικότερα στη ζωή μας.. Να προσπαθήσουμε να βρούμε πάλι τις μικρές χαρές, να βρούμε ξανά τους φίλους μας, να ζήσουμε λίγο όπως πριν τον ιό, να ονειρευτούμε ότι το τέλος αυτής της κατάστασης είναι κοντά και να το γιορτάσουμε κάποια στιγμή με ένα μεγάλο πάρτυ! Ένα πάρτυ, ένα γλέντι που òλοι μας θα θέλαμε να ζήσουμε εδώ και τώρα!
2. Τα άμεσα καλλιτεχνικά σας σχέδια, μετά την καραντίνα;
Προς το παρόν έχω κλείσει κάποιες παράστασεις για τον Ιούλιο και τον Αυγούστο και θα οργανώσω την παρουσίαση του δίσκου μου “Μαγική Συνταγή” αν όλα πάνε καλά τον Σεπτέμβριο. “Το Ένα Πάρτυ Στην Πλατεία” δεν είναι κομμάτι του δίσκου μου “Μαγική Συνταγή. Με βάζει όμως στο δρόμο μιας δεύτερης δισκογραφικής δουλειάς σιγά – σιγά την οποία σχεδιάζω..Ετοιμάζω επίσης νέα τραγούδια και video clip τα οποία θα δείτε μέσα στο καλοκαίρι κι εύχομαι να περάσετε πολύ ωραία ακούγοντας τα. Αυτό που με εμπνέει τελευταία είναι να γράφω αισιόδοξα τραγούδια ως αντίδοτο σε όλο αυτό που ζούμε.
3. Ο στίχος προηγείται της μελωδίας ή το αντίστροφο;
Συνήθως όταν γράφω τραγούδια το πρώτο πράγμα που μου έρχεται είναι οι στίχοι…Λίγες φορές θα γίνει το αντίθετο. Μου έχει συμβεί όμως κάποιες φορές να περπατάω στο δρόμο και να μου έρθει μια μελωδία αλλά να μου πάρει καιρό να εμπνευστώ τους στίχους για να γίνει τραγούδι.
Όταν έχω τον στίχο τότε φαντάζομαι πιο εύκολα την μελωδία. Με οδηγούν οι στίχοι…
4. Τι είναι αυτό που κάνει μοναδική μια ερμηνεία;
Όταν ακούω την Τάνια Τσανακλίδου αμέσως σκέφτομαι ότι οι ερμηνείες της είναι ξεχωριστές.
Ο τρόπος που βουτάει στο στίχο και στην μελωδία σε συνδυασμό με το υπέροχο χρώμα της φωνής της και την μουσικότητα της εμένα με συγκινεί βαθειά. Νομίζω ότι μια ερμηνεία γίνεται ξεχωριστή, μοναδική όταν συνδυάζει πολλά πράγματα μαζί. Ένα πολύ σημαντικό πράγμα επίσης είναι να σου αρέσει πολύ το τραγούδι που ερμηνεύεις από την πρώτη στιγμή! Αυτό που λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά! Αν ένα κομμάτι δεν το έχεις αγαπήσει πολύ, τότε αυτό σε προδίδει, φαίνεται ότι δεν το έκανες δικό σου και δεν θα συγκινήσει κανέναν..
5. Ποιο είναι το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό όνειρο σας;
Ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα μου είναι να ταξιδεύω εκτός Ελλάδας τραγουδώντας. Να καταφέρω να τραγουδήσω αρκετά στο εξωτερικό. Το προσπαθώ. Να ηχογράφησω δυο επόμενους δίσκους που σχεδιάζω, να συνεργαστώ με σύνθετες που θαυμάζω και μια από αυτές είναι η Ελένη Καραΐνδρου, να βρεθώ στη σκηνή επίσης με φωνές και ανθρώπους που με εμπνέουν και να έχω πάντα έμπνευση να γράφω τραγούδια. Όλα αυτά μαζί.
6. Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει πλέον ο ψηφιακός κόσμος (πχ YouTube) στην προσέγγιση του κοινού;
Πολύ μεγάλο ρόλο γιατί δεν δίνετε η ευκαιρία σε όλους να παίζονται τα τραγούδια μας σε όλα τα ραδιόφωνα αλλά ούτε και στην τηλεόραση. Αν δεν υπήρχε το διαδίκτυο δεν θα μπορούσαμε να δείξουμε την δουλειά μας παρά μόνο στις συναυλίες. Επίσης δεν θα μπορούσαμε να μάθουμε το νέο υλικό που βγαίνει ούτε να γνωρίσουμε τόσο ταλαντούχους νέους μουσικούς. Μας δίνετε η ευκαιρία λοιπόν έτσι να επικοινωνήσουμε την δουλειά μας ειδικά τώρα που δεν κάνουμε συναυλίες με την ίδια συχνότητα όπως πριν…
7. Πώς σχολιάζετε το φαινόμενο των τραγουδιστικών relaity shows;.
Δεν μου αρέσουν καθόλου! Ούτε ο τρόπος που γίνονται αλλά και ούτε τρόπος που κρίνονται τα νέα παιδιά. Γενικά θεωρώ ότι δεν κάνει καλό σε κανέναν να πάει εκεί να διαγωνιστεί. Δεν βοηθάει την καλλιτεχνική πορεία κανενός αλλά ούτε το ξεκίνημα μιας καριέρας. Δεν πιστεύω ότι μέσα από τέτοιου είδους σόου θα βρει κάποιος τον δρόμο του. Το αντίθετο.
8. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
Πέντε μόνο;
Όλους την δισκογραφία του Χατζιδάκι.. “Την Βουή του Μύθου” του Νίκου Ξυδάκη, το Soundtrack της ταινίας “Good Bye Lenin!” Yann Tiersen, το άλμπουμ “La Pasion” της Luz Cazal , το πρώτο δίσκο της Dulce Pontes, το Soundtrack της ταινίας “Frida” και άλλους πολλούς. Δεν θα συνεχίσω γιατί είναι μεγάλη η λίστα!
9. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Ποιους θα έπαιρνα μαζί μου; Θα πω όσους μου έρχονται τώρα στο μυαλό.
Θα ήθελα να πάω στην Φλωρεντία για παράδειγμα ή στην Νότια Γαλλία και θα έπαιρνα μαζί μου την Dalida, την Dulce Pontes, την Luz Cazal τον Nino Rota, τον Μάνο Χατζιδάκι τον Γιάννη Σπανό, τον Pedro Almodovar, τον Nikola Piovani…
10. Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά την πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
Με “Το Χαμόγελο της Τζοκόντα” του Χατζιδάκι αν πρόκειται για άλμπουμ ή με το υπέροχο “La Bohème” του Charl Aznavour. Τρελαίνομαι γι’ αυτό το τραγούδι και για την ερμηνεία του.
11. Χρειάζεται περισσότερος ρεαλισμός ή ρομαντισμός, στις ζωές μας;
Άφθονος ρομαντισμός γιατί μας δίνει δύναμη να προχωράμε, να ελπίζουμε, να χαιρόμαστε. Μας βοηθάει να ανοίξουμε τα φτερά μας, να δημιουργήσουμε, να ζήσουμε αληθινά, να μην εγκαταλείπουμε τα όνειρα μας…
