Εσύ

Εσύ είσαι η πιο αποδεικτική

αλήθεια για μένα.

Τυλίγεις τους ώμους μου

μ’ ένα παλτό

ανύπαρκτο πια.

Αυτή είναι όλη η έννοια

τούτης της υπενθύμισης.

Το ότι η κίνηση

των χεριών σου

πλάθει το σώμα μου.

Πιάνεις

τη χρυσή στιγμή

της βροχής του ματιού μου.

Το κύμα του βυθού.

Όπου μεγαλώνει το δένδρο.

Εστία κάτω από τον ουρανό

της ψυχής σου.

Τα δύο λεπτά του ρόδου

Όταν έφτασα στο παζάρι του ορατού

τα πάντα είχαν ξοδευθεί.

Τα τσαντίρια μαζεμένα.

Καμένα στο λιόγερμα.

Τα παράσημα μοιρασμένα.

Τα δικαιώματα στερημένα.

Λίγα έχουν απομείνει

ελεύθερα,

με προειδοποίησαν οι θαμώνες.

Ίσως μονάχα δυο παγόβουνα

κάτω από την καμπάνα.

Εμένα μου έμοιαζαν

με γυάλινα στήθη

που αγγίζονται στο περπάτημα

μιας γυναίκας από ποίημα.

Ήταν η εποχή της συντέλειας του κόσμου.

Της ευχήθηκα ό,τι στον εαυτό μου.

Τίποτα εκτός του συνηθισμένου.

Μια κούπα σταγόνες βροχής.

Δύο λεπτά από τη ζωή του ρόδου.

Μετάφραση από τα σερβικά: Gaga Rosić