Γράφει ο Πέτρος Κυριάκου Βελούδας *
Καταρχήν αισθάνομαι ιδιαίτερη συγκίνηση που γράφω για τον ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΑΡΑΣΕΒΔΑ, μια σπουδαία μορφή χρυσός Ολυμπιονίκης στην σκοποβολή, συνταγματάρχης, βουλευτής,πρόεδρος της ομάδας του Παναθηναικού,διότι είμαι και δισέγγονος του.Αυτά αντί προλόγου.
Ο Παντελής Καρασεβδας ήταν εγγονός του Γιάννου Καρασεβδάς, αγωνιστή της εξόδου του Μεσολογγίου και της Καλλιόπης Γρίβα-Μπούα, γιός του Αναγνώστη και της Πηνελόπης Καρασεβδα κόρης του Νίκου Λαινά από τον Πρόδρομο. Ο Παντελής γεννήθηκε στον Αστακό το 1876. Μετά τα εγκύκλια μαθήματα στο σχολείο του Αστακού και τα Γυμνασιακά στην Πάτρα σπούδασε Νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Παρίσι.
Ώς φοιτητής μετέσχε στην επανάσταση της Κρήτης ως μέλος της Πανεπιστημιακής Φάλαγγος που ίδρυσε, εξόπλισε και έστειλε η υπό τον καθηγητή Ν Καζάζη εταιρεία ΄΄Ο Ελληνισμός΄΄, και ως φοιτητής πάντα,μέλος του Πανελληνίου Γυμναστικού συλλόγου μετέσχε στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες του 1896 , όπου τιμήθηκε με χρυσό μετάλλιο ως πρώτος Ολυμπιονίκης στην σκοποβολή με γκρά από 200 μέτρα.
Οι δύσκολες καταστάσεις που ζούσε η πατρίδα μας εκείνα τα χρόνια τον έφεραν στην σχολη εφέδρων αξιωματικών Κέρκυρας απ’όπου εξήλθε με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Μετέσχε σε όλους τους αγώνες προαγόμενος συνεχώς μεχρι του βαθμού του Συνταγματάρχου επ’ανδραγαθεία. Με ειδικό νόμο προήχθη σε Υποστράτηγο δια τις εξαιρετικές προς το Έθνος υπηρεσίες του. Τιμήθηκε με πολλά χρυσά μετάλλια ανδρείας στα πεδία των μαχών.
Τελευταίος με τον Πλαστήρα τον στρατηγό φεύγει από την Σμύρνη, αφού είχε φθάσει στα βάθη της Μικράς Ασίας με το 5ο Ευζωνικό σύνταγμα της μεραρχίας Μανέττα σαν θρύλος και παρα την θλίψη της αδικαιολόγητης ήττας τάσσεται κατα της εκτέλεσης των έξη.
Με τον συνταγματάρχη Σμολένσκυ στο Βελεστίνο,με τον Θεμιστοκλή Σοφούλη στην επανάσταση της Σάμου. Αρχηγός αντάρτικου σώματος στην διάθεση της προσωρινής επαναστατικής κυβέρνησης στην Βόρεια Ήπειρο πολεμά στην Χειμάρα και το Αργυρόκαστρο. Με τον Γύπαρη και τον Ευάγγελο Νικολούδη κατα των κομιτατζήδων στον Μακεδονικό Αγώνα. Με την τρίτη στρατιά του Σαρραίγ στο Γαλλικό εκστρατευτικό σώμα του Ανατολικού μετώπου (Μακεδονία) και με τον στρατηγό Bauman στο εκστρατευτικό σώμα των Δαρδανελίων κάλυψε πολεμώντας για την ελευθερία όλο το μήκος των βορείων συνόρων μας.
Υπηρέτησε στο Γαλλικό στρατό, ήρωας του Βερντέν ,συμπολεμιστής του Ντε Γκώλ τιμήθηκε με πέντε ανώτατα Γαλλικά παράσημα και του εδόθη τιμητική σύνταξη.
Η Γαλλική κυβέρνηση με ειδικό νόμο τον Μάρτιο του 1924 του απένειμε, τιμης ένεκεν ,τον βαθμό του έφεδρου συνταγματάρχη του Γαλλικού στρατού. Είχε παντρευτεί την ηθοποιό Έλλη Ξανθάκη και μετά χώρισαν. Η πρώτη του εμφάνιση στην πολιτική αρχίζει με την ίδρυση του κόμμματος των Φιλελευθέρων που έκαναν με το στενό του φίλο Τριαντάφυλλο Παπαδάμ και η οποία έλαβε επίσημη υπόσταση όταν εκλήθη ως αρχηγός του ο Ελευθέριος Βενιζέλος τον Αύγουστο του 1910. Εκλέγεται βουλευτής στις εκλογές του Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου και ακολουθεί άλλες έξι εκλογές τερματίζοντας την πολιτική του δραστηριότητα μετα την επιβολή του δικτατορικού καθεστώτος του Μεταξά.
Πολέμησε με πείσμα τον θεσμό της Βασιλείας, υπέρμαχος της Δημοκρατίας με μνημειώδης λόγους του στη βουλή μόνος ή συνεπικουρούμενος από τον Γεώργιο Παπανδρέου αντετάχθη στους δικτάτορες Πάγκαλο και Μεταξά. Η ομιλία του στην βουλή περι των πλεονεκτημάτων της Δημοκρατίας και των μειονεκτηματων της μοναρχίας, με απόφαση της βουλής, εκτυπώθηκε σε χιλιάδες αντίτυπα και διανεμήθηκε δωρεάν στους πολίτες.Εκτός των άλλων ο Καρασεβδας είχε ένα ιδίωμα, όταν επισκεφθόταν μέρη όπου ζούσαν συγγενείς του δεν πήγαινε ποτέ σε ξενοδοχείο να μείνει ,εμενε στους συγγενείς του αισθανόμενος ζεστασιά και του άρεσε να συναναστρεφεται μαζί τους συσφίγγοντας περισσότερο τις συγγενικές σχέσεις.
Παράληλα με την έντονη παρουσία του στην πολιτική ζωή και την επιμονή του στην εδραίωση της Δημοκρατίας η προσφορά του στα κοινά και τον αθλητισμό ήταν εξίσου σημαντική.
Διετέλεσε πρόεδρος του πανελληνίου γυμναστικού συλλόγου από το 1925 έως το 1935, πρόεδρος του παναθηναικού αθλητικού ομίλου (Π.Α.Ο) από το 1924 έως το 1931, μέλος της επιτροπής Ελληνικής Ολυμπιακών αγώνων και του πρώτου διοικητικού συμβουλίου του σώματος Ελλήνων προσκόπων. Επίμονα επιδιώκει από τις τότε κυβερνήσεις ουσιώδη έργα. Η σύνδεση της Αμφιλοχίας με την Καρδίτσα μέσω Σαγιάδας ώστε να επικοινωνεί η Δυτική με την Ανατολική χώρα και η αποξήρανση του έλους του Λεσινίου υπήρξαν κορυφαίοι στόχοι των προσπάθειών του. Σήμερα εκατοντάδες οικογένειες φτωχών γεωργών είναι ιδιοκτήτες γής, εύποροι πλέον, χάρις στο μεγάλο όραμα του που ευτήχησε να το δεί υλοποιημένο. Πέθανε το 1946 στο Αγρίνιο στο σπίτι της ξαδέρφης του Ειρήνης Λαινά- Χατιάδη.Άναπαύεται στο νεκροταφείο του Αστακού.
- καθηγητής ιστορικός του πολιτισμού,αντιπρόεδρος του λαογραφικού μουσείου Αγρινίου, μέλος της Διεθνούς εταιρεάς Ελλήνων λογοτεχνών-ΔΕΕΛ, Ακαδημαικος ποιητής στην ακαδημία ποίησης & φιλολογιας της Βραζιλίας -AMCL ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΟ BANGLADESH ,πρώην δημοτικός σύμβουλος Αγρινίου