Γράφει η Πολυξένη Ζαρκαδούλα
Το Σάββατο 16 Νοεμβρίου βρεθήκαμε στο θέατρο Αυλαία, για να παρακολουθήσουμε την παιδική θεατρική παράσταση «Ο Καρυοθραύστης», σε διασκευή και σκηνοθεσία της Γιώτας Τζουάνη. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Γιώτα Τζουάνη μάς προσκαλεί να παρακολουθήσουμε το αγαπημένο, χριστουγεννιάτικο μιούζικαλ του Τ. Ε. Α. Χόφμαν σε μουσική Τσαϊκόφσκι.
Ανάμεσα στον κόσμο που παρευρέθηκε στο θέατρο ήταν μικροί και μεγάλοι, μιας και η φαντασία δεν είναι προνόμιο μόνο των μικρών μας φίλων. Η αγαπημένη ηθοποιός και ερμηνεύτρια φρόντισε τα σκηνικά να θυμίζουν πως είναι βγαλμένα από παραμύθι και οι ηθοποιοί ήταν σαν να ζωντάνευαν μπροστά στα μάτια των θεατών. Η ζωντάνια και η υποκριτική ικανότητα των ερμηνευτών χάρισαν απλόχερα χαμόγελα σε όλους μας. Λίγο πριν πλησιάσουν οι γιορτές στο θέατρο Αυλαία μεταφερθήκαμε στο χριστουγεννιάτικο κλίμα με ένα δέντρο που ήταν αρχικά και στο τέλος της παράστασης στο επίκεντρο της σκηνής μιας και ο χρόνος του έργου ήταν η παραμονή των Χριστουγέννων. Στη συνέχεια τα σκηνικά άλλαξαν για να μεταφερθούμε σε έναν άλλον μαγικό κόσμο, αυτόν του Καρυοθραύστη. Οι ερμηνευτές μετέφεραν, σε κοινό και κριτικούς, λίγη από την αθωότητα των παιδικών μας χρόνων.
Στη διάρκεια της παράστασης οι ηθοποιοί έπαιζαν και αλληλοεπιδρούσαν με τους μικρούς μας φίλους καθώς μία κατέβαιναν από τη σκηνή και αναμειγνύονταν με το κοινό και μία καλούσαν πάνω στη σκηνή τα παιδιά κάνοντάς τα κοινωνούς στο έργο τους και βάζοντάς τους με αυτόν τον τρόπο να γίνουν μέρος στις παραστάσεις τους, ζώντας με αυτόν τον τρόπο λίγη από τη μαγεία του αγαπημένου παιδικού έργου. Μια ιδιαίτερη έκπληξη για εκείνη την ημέρα, μιας και ήταν η πρεμιέρα της θεατρικής παράστασης, ήταν πως στο τέλος της βραδιάς υπήρχε και μουσική και τραγούδι ζωντανά.
Τα κοστούμια ανάλογα του έργου σε έβαζαν στο κλίμα της υπόθεσης. Μάσκες και διάφορα βοηθητικά αντικείμενα που κρατούσαν οι ηθοποιοί έκαναν τους ρόλους ακόμα πιο ζωντανούς και τα πρόσωπα όλων να χαμογελάνε από τον ενθουσιασμό. Χορογραφίες σε μουσική Τσαϊκόφσκι και μπαλέτα με ανάλογα κοστούμια γεμάτα λάμψη μας μετέφεραν σε μεγάλες παραστάσεις του εξωτερικού και μας συνέπαιρναν σε άλλους κόσμους παραμυθένιους. Τα ηχητικά εφέ του Καρυοθραύστη έδεναν με το σκηνικό κι έκαναν τα παιδικά βλέμματα να ανοίγουν διάπλατα δίνοντας την εντύπωση πως ήμασταν μέρος του έργου και όχι θεατές.
Ένα έργο για μικρούς και μεγάλους που περνάει μαθήματα αλληλεγγύης, συμπόνοιας, φιλευσπλαχνίας και δίνει στα παιδιά τη δύναμη να πιστέψουν στο όνειρο αλλά και στους εαυτούς τους. Φεύγοντας αυτό που μας έμεινε είναι γλύκα της μαγείας που έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε όλοι μας, μικροί και μεγάλοι.
