O τραγουδοποιός Ανδρέας Λάμπρου, με μια λαμπρή πορεία στον χώρο του ελληνικού τραγουδιού, παραχωρεί μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Μανίκα και τον Αλέξανδρο Κριτσίκη, 

-Πότε ξεκίνησες να γράφεις τραγούδια και πότε αποφάσισες να ακολουθήσεις και επαγγελματικά αυτό το δρόμο; 

Ξεκίνησα να γράφω τραγούδια από τότε που με θυμάμαι! Πρέπει να ήμουνα 5 χρονών όταν μέναμε στα Λουτρά της Αιδηψού με τους γονείς μου Κώστα και Κική και με τη γιαγιά μου Χαρίκλεια. Οι χειμώνες στην περιοχή που μέναμε στα Λουτρά ήταν αρκετά μακριά από τα άλλα σπίτια που υπήρχαν παιδιά και έτσι κι εγώ είχα ως παιχνίδι μου το να γράφω τραγούδια! Θυμάμαι είχα μία δική μου κασέτα που εκεί κατέγραφα όλα τα τραγούδια μου και όταν ήθελα να γράψω ένα νέο μου τραγούδι πήγαινα στην κουζίνα, ανέβαινα στην καρέκλα από εκεί στο τραπέζι και πάνω από το τραπέζι υπήρχε ένα ράφι που πάνω εκεί είχε ένα κασετόφωνο στο οποίο έβαζα την κασέτα μου και ξεκινούσα να ηχογραφώ! Επαγγελματικά αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό από τότε! Πάντα έλεγα ότι εγώ θα γίνω τραγουδιστής και ηθοποιός! Παρόλο που οι γονείς μου προσπαθούσαν να με παροτρύνουν να ασχοληθώ με κάτι πιο επιστημονικό ας πούμε τύπου γιατρός και περισσότερο η μάνα μου και αρχικά έλεγα εγώ θα γίνω γιατρός ή πρωθυπουργός, αυτό ομολογώ είχε πολύ πλάκα, δυστυχώς δεν τα κατάφεραν! Είχα το μικρόβιο από μικρός! Να σκεφτείς ότι τα καλοκαίρια που πολλαπλασιαζότανε ο κόσμος, διοργάνωνα συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις στη βεράντα του σπιτιού μας και τα έκανα και όλα μόνος μου τις περισσότερες φορές και έκοβα και εισιτήρια, άσε που έκανα και προσφορές, στα τρία το ένα δώρο! Όχι παίζουμε! Από τότε στα βάσανα! Και αν δεν πήγαινα καλά από εισπράξεις άλλαζε το πρόγραμμα!  

-Υπήρξανε πισώπλατα μαχαιρώματα και δύσκολες στιγμές μέχρι να έρθει η στιγμή της καταξίωσης;

Τα πισώπλατα μαχαιρώματα και οι δύσκολες στιγμές υπάρχουν πάντα! Και μάλιστα όσο καταξιώνεσαι, μεγαλώνουν κι αυτά! Το θέμα είναι να μην κάθεσαι και αναμοχλεύεις αυτές τις καταστάσεις γιατί γεμίζεις τοξίνες και το μόνο που μπορεί να σου συμβεί είναι να μείνεις πίσω! Σε αυτές τις καταστάσεις το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πεισμώνεις, να δουλεύεις και να κοιτάς μπροστά! Γιατί για όλους υπάρχει χώρος και ο μόνος ανταγωνιστής σου είναι ο ίδιος σου ο εαυτός και η ανάδειξη της καλύτερης εκδοχής του! 

-Σε ένα χρόνο κλείνεις στη δισκογραφία 20 χρόνια! Ποιοι είναι οι σημαντικότεροι σταθμοί σου μουσικά όλα αυτά τα χρόνια;

Η  αλήθεια είναι ότι είμαι από τους τυχερούς γιατί παρόλο που όταν ξεκίνησα εγώ η δισκογραφία ήταν σχεδόν ανύπαρκτη κατάφερα με πολύ δουλειά να ζήσω πολύ μεγάλες στιγμές καλλιτεχνικά και πολύ αξιόλογες συνεργασίες! Μου είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω συγκεκριμένα πράγματα γιατί έχω δεθεί με όλα συναισθηματικά και τα αγαπάω όλα και το καθένα για διαφορετικούς λόγους! Θα σου πω όμως κάποια τα οποία μαζί με έμενα ξεχώρισε και ο κόσμος. Δισκογραφικά σίγουρα η συνεργασία μου με την Άλκηστης Πρωτοψάλτη την οποία θεωρώ από τις μεγαλύτερες και σπουδαιότερες φωνές που έχει γεννήσει αυτός ο τόπος! Και τις δύο φορές που συνεργασθήκαμε γεννήθηκαν τραγούδια που άντεξαν στον χρόνο και αγαπιούνται και παίζονται μέχρι και σήμερα στα ραδιόφωνα! Ο Γιώργος Νταλάρας, ο σημαντικότερος Έλληνας τραγουδιστής είναι αναμφισβήτητα ο μεγάλος σταθμός στην καριέρα μου και μάλιστα συνεργαστήκαμε δύο φορές δίνοντας τραγούδια ψυχής! Η Λένα Πλάτωνος η ιέρεια της ηλεκτρονικής μας μουσικής από την οποία έχω επηρεαστεί για όλα τα ηλεκτρονικά μου κομμάτια και που με τη δουλειά της «Σαμποτάζ» μου άλλαξε το μουσικό μου τοπίο, μου έκανε την τιμή να βάλει φωνή σε ένα κομμάτι, που είχα γράψει εγώ τη μουσική, κάτι το οποίο δεν συνηθίζει μιας και γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά πως σε όλα της τα κομμάτια τη μουσική υπογράφει η ίδια! Ο Μιχάλης Δημητριάδης αυτός ο σπουδαίος λαϊκός τραγουδιστής μας που πριν χρόνια του είχα υπογράψει το album «Σημαιοστολισμός» μία δουλειά σταθμός στην Ελληνική δισκογραφία! Ο Τάκης Ζαχαράτος, η συνεργασία μου με αυτόν τον μοναδικό και χαρισματικό showman που του είχα υπογράψει το album με τίτλο «Όλοι οι δρόμοι» μία δουλειά που μέσα περιείχε πολλά και διαφορετικά πρόσωπα και διαθέσεις! Και τέλος το album «Τραγουδοπαραμυθόκοσμος» ένα διπλό παιδικό και όχι μόνο album με 32 κομμάτια που μέσα συμμετείχαν 16 από τους σπουδαιότερους τραγουδιστές και 16 από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς! 

-Τα τελευταία χρόνια το internet έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας! Αυτό βοήθησε ή δυσκόλεψε την εξέλιξη της δισκογραφίας; 

Σε όλες τις αλλαγές που γίνονται στη ζωή μας, υπάρχουν τα υπέρ και τα κατά! Οι εποχές και οι τρόποι πάντα αλλάζουν και πάντα θα αλλάζουν… Εμείς αποφασίζουμε αν θέλουμε να συμμετέχουμε στα νέα δεδομένα ή όχι! Η οικονομία έτσι κι αλλιώς πάει για όλους τους ανθρώπους και για όλα τα επαγγέλματα χάλια! Και όσον αφορά τη μουσική και τους ανθρώπους της που ζούνε μόνο από αυτό και ίσως μέσα από αυτό θα πρέπει να ζήσουμε και μία οικογένεια, τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα! Χρόνια λέω πως δεν αλλάζω με τίποτα την ιεροτελεστία να πάω να αγοράσω ένα βινίλιο και να το φέρω στο σπίτι, να θαυμάσω το μεγάλο εξώφυλλο, να μυρίσω την χάρτινη θήκη του, να το τοποθετήσω στο πικαπ και εν συνεχεία την βελόνα στη άκρη του για να ακούσω τον γεμάτο ζεστασιά ήχο που βγάζει! Από την άλλη λατρεύω και την ευκολία ότι σε οποιαδήποτε στιγμή μου και όπου και αν βρίσκομαι μπορώ μέσω του κινητού μου τηλεφώνου να πατήσω ένα κουμπί και να ακούσω το τραγούδι που θέλω! Κάτι κερδίζουμε και κάτι χάνουμε εκτός και αν μπορούμε να κάνουμε έναν ωραίο συνδυασμό, για να μην ζούμε μόνο μέσω της εικονικής πραγματικότητας αλλά και χειροπιαστά, με σάρκα και οστά! Τώρα όσον αφορά την δισκογραφία σίγουρα τα πράγματα είναι καλύτερα εκτός ελάχιστων περιπτώσεων και τι εννοώ με αυτό… Παλιότερα αποφάσιζαν τα πάντα οι δισκογραφικές εταιρίες και οι άνθρωποι που τις απάρτιζαν οι οποίοι στην πλειοψηφία τους θα έλεγα πως μόνο αξιοκρατικοί δεν ήταν! Σήμερα ο καθένας μπορεί να κυκλοφορεί ότι θέλει, όπως θέλει και όποτε θέλει… εν ο λίγης υπάρχει περισσότερη ελευθερία στις κινήσεις των πραγμάτων! Το άσχημο της υπόθεσης είναι ότι με τα παλιά δεδομένα υπήρχαν και κάποιοι παραγωγοί πάρα πολύ αξιόλογοι που έφεραν με το μυαλό και τις κινήσεις τους μεγάλη πρόοδο και αλλαγές στη Ελληνική μουσική, άνθρωποι που λόγω των νέων συνθηκών πια δεν έχουν δουλειά!

-Θεωρείσαι ένας από τους πιο πετυχημένους τραγουδοποιούς της γενιάς του έχοντας γράψει μεγάλες επιτυχίες και στα μεγαλύτερα ονόματα όπως Νταλάρας, Βιτάλη, Μητσιάς, Γαλάνη, Παπακωνσταντίνου, Πρωτοψάλτη κ.α., το τελευταίο όμως διάστημα έχεις δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στην τραγουδιστική σου ιδιότητα παίρνοντας μάλιστα και πάρα πολύ κολακευτικά σχόλια από σημαντικούς ανθρώπους του χώρου που δύσκολα λένε την καλή τους κουβέντα! Σκοπεύεις στο μέλλον να σταματήσεις να γράφεις τραγούδια για άλλους και να γράφεις μόνο για τον εαυτό σου;

Η αλήθεια είναι ότι οι ανάγκες μου όσο μεγαλώνω αλλάζουνε! Και ενώ ανέκαθεν το αρχικό μου όνειρο από παιδάκι ακόμα ήταν να γίνω εγώ τραγουδιστής, γράφοντας τραγούδια σε άλλους και κάνοντας επιτυχίες, μου φρέναρε το αρχικό μου όνειρο, ένα όνειρο που όσο περνάνε τα χρόνια το ξανά βρίσκω! Να ξέρεις όμως πως σε εμένα αφήνω τα δύσκολα! Δηλαδή εννοώ ότι εγώ λέω τραγούδια τα οποία το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα μπορούσε να πει κάποιος άλλος εκτός από εμένα! 

-Έχεις δηλώσει στο παρελθόν ότι έχεις περάσει καρκίνο, κατάθλιψη και κρίσεις πανικού! Γιατί σου συνέβη αυτό και πως το ξεπέρασες;

Μπορεί να ξεκίνησα τη δισκογραφία το 2003 αλλά την προσπάθεια να μπω σε αυτήν την είχα ήδη ξεκινήσει από το 1993, δηλαδή μια δεκαετία πριν! Πολύ τρέξιμο, πολλά χιλιόμετρα, πολύ άγχος, πολύ απόρριψη και όλα αυτά χωρίς απολύτως καμία βοήθεια και σε ένα επάγγελμα που πρέπει κάθε φορά να αποδεικνύεις ότι δεν είσαι ελέφαντας! Ε! και όπως καταλαβαίνεις κάποια στιγμή μαζεύονται όλα αυτά και γίνεται το μπαμ! Αυτή λοιπόν είναι η στιγμή που ή θα σε πάρει από κάτω, ή θα αποφασίσεις να δουλέψεις με τον εαυτό σου, να μάθεις ποιος πραγματικά είσαι, τι πραγματικά θέλεις (κάτι το οποίο δεν τελειώνει ποτέ) και το σημαντικότερο να σκέπτεσαι θετικά ούτως ώστε να μπορείς να συνεχίσεις να ζεις και να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα! Η αγάπη και η πίστη είναι αυτή που τα νικάει όλα! 

-Ποια είναι τα χειρότερα ψέματα που έχουν ακουστεί για εσένα;

Όλα αυτά τα χρόνια τα έχω ακούσει όλα! Έχω ακούσει πολλά και έχω γελάσει πολύ! Όπως ότι είμαι σατανιστής, ότι παίρνω ναρκωτικά, ότι έχω κάνει όργια, μέχρι και το ότι έχω Αids έχω ακούσει! Και όλο αυτό μέσα στα χρόνια με έμαθε πως ότι άνθρωπος και αν είσαι, υπάρχουν άνθρωποι που έχουνε να σου προσάψουν και να σου πούνε μόνο θετικά πράγματα και κάποιοι που έχουνε να σου προσάψουνε και να σου πούνε μόνο αρνητικά και ψεύδη και όλο αυτό γιατί πολύ απλά θέλουν να είσαι εσύ αλλά δεν τα κατάφεραν και ρίχνοντας σου λάσπη θέλουν να καλύψουν την δική τους καμπούρα και δυστυχία! Με λίγα λόγια τους πειράζει η επιτυχία σου! 

-Το τελευταίο διάστημα είδαμε το κίνημα MeToo και στη Ελλάδα να παίρνει τεράστιες διαστάσει και πολύ περισσότερο μετά τις αποκαλύψεις που έγιναν στον θεατρικό χώρο! Εσύ έχεις βιώσει προσωπικά τέτοιου είδους άσχημη εμπειρία και γιατί αυτό περιορίστηκε μόνο στον θεατρικό χώρο και όχι και στον τραγουδιστικό; 

Εγώ όλα αυτά τα χρόνια είχα αν θέλεις έναν τρόπο και μία προσωπικότητα που δεν άφηνε τέτοιου είδους περιθώρια! Όμως σε όλη αυτή την πορεία είχα κάποιες ανήθικες προτάσεις υπόμενες όμως με πάρα πολύ ευγενικό τρόπο, δηλαδή στο αν θέλω να συμμετέχω σε κάτι με τη δική μου συγκατάθεση. Η απάντησή μου ήταν πάντα αρνητική με επίσης πάρα ευγενικό τρόπο και πολύ χιούμορ! Το χιούμορ σώζει σε αυτές τις περιπτώσεις, αρκεί να το έχεις και να ξέρεις πως και που θα το χρησιμοποιήσεις! Κάτι ακραίο όμως δεν μου έχει συμβεί! 

-Πριν περίπου 6 μήνες έχασες την μητέρα σου! Μίλησέ μας για αυτή σου την απώλεια και για το τραγούδι που της έγραψες και της αφιέρωσες με τίτλο «Μαμά».

Ο θάνατος της μαμάς μου ήταν ότι χειρότερο μου έχει συμβεί μέχρι στιγμής στη ζωή μου! Και θεωρώ πως αυτό ισχύει και για όλους τους ανθρώπους! Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την απώλεια αγαπημένου μας ανθρώπου και πόσο περισσότερο όταν αυτόν ο άνθρωπος είναι η μαμά σου! Μέσα από το τραγούδι μου με τίτλο «Μαμά» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τη Heaven Music, με την σκηνοθετική υπογραφή του σπουδαίου σκηνοθέτη μας και φίλου Νίκου Σούλη, φωτογραφίζω και αποτυπώνω στον χρόνο κρατώντας αναλλοίωτη αυτή την μεγάλη και άνευ όρων αγάπη, που είχα εγώ στη μάνα μου και αυτή σε εμένα! 

-Επίσης δήλωσες πρόσφατα ότι είσαι υιοθετημένος! Μίλησέ μας για αυτό .

Έμαθα ότι είμαι υιοθετημένος στα 30 μου, λίγο πριν γεννηθεί ο πρώτος μου γιος! Η πλάκα είναι ότι το ήξεραν όλοι εκτός από εμένα! The Truman Show! Αρχικά ήταν σοκαριστηκό, μετά όμως το δούλεψα μέσα μου και κατάλαβα ότι όλα γίνονται για κάποιον λόγο! Οι βιολογικοί μου γονείς είναι ο θείος και η θεία μου και έχω 2 αδέρφια μεγαλύτερα από εμένα! Εγώ γεννήθηκα με παραγγελία για να δοθώ, μπορεί να ακούγεται κάπως αυτό, όμως εγώ το θεωρώ θυσία και ευλογία μαζί και θα ήθελα να πω πως είμαι πολύ τυχερός γιατί μεγάλωσα με πολύ αγάπη! Πέρασαν αρκετά χρόνια για να το μοιραστώ με τους βιολογικούς γονείς αρχικά και εν συνεχεία με τους θετούς! Μου ήταν πιο δύσκολο να πω ότι το γνωρίζω στους θετούς μου γονείς, όμως στην πορεία διαπίστωσα πως τα πράγματα ήταν πιο εύκολα και πιο απλά απ’ ότι τα είχα φανταστεί! Επίσης ο λόγος που το μοιράστηκα δημόσια είναι γιατί πιστεύω πως σαν κι εμένα υπάρχουν κι άλλα παιδιά και θέλω να τους πω πως έχουμε δικαίωμα να γνωρίζουμε την αλήθεια της ζωής τους και αυτοί αλλά και όσοι εμπλέκονται σε αυτή να γνωρίζουν ότι γνωρίζουν! Είναι πολύ λυτρωτικό και για σένα άλλα και για τους ανθρώπους που σε μεγαλώνουν, να ξέρουν ότι το ξέρεις και να τους πεις πως πια η αγάπη που έχεις για αυτούς είναι διπλάσια! Γιατί γονείς είναι αυτοί που σε μεγαλώνουν και είναι δίπλα σου!

-Ζεις χρόνια με τη γυναίκα σου και τα δυο σας παιδιά! Μίλησέ μου για αυτούς τους τρεις ανθρώπους της ζωής σου  

Είναι όπως το είπες οι 3 άνθρωποι της ζωής μου! Με τη Φλώρα είμαστε μαζί από παιδιά, οπότε μιλάμε για μία σχέση ζωής μιας και μεγαλώσαμε κυριολεκτικά μαζί! Τη λες και ηρωίδα τη στιγμή που αντέχει να είναι δίπλα μου αλλά μη νομίζεις ότι είναι λιγότερο τρελή από εμένα, αλλιώς δεν θα γινότανε! Τα παιδιά και αυτά πήρανε από τη μαμά και τον μπαμπά, είναι όλη η οικογένεια του γιατρού! Τώρα έξω από την πλάκα η Φλώρα είναι ένας πάρα πολύ καλός άνθρωπος και μια πανέξυπνη γυναίκα, πολύ ταλαντούχα, με φοβερή αισθητική και γούστο, (γι’ αυτό είναι και μαζί μου άλλωστε λολολολολ), καλλιτεχνική φύση και αυτή, έχει σπουδάσει διακοσμήτρια και γενικότερα είναι πολύ πρακτική και αποτελεσματική, που αυτό σημαίνει πως με ότι καταπιάνεται, το φέρνει εις πέρας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Τα παιδιά μας τώρα ο Κωνσταντίνος και ο Θεοφάνης, είναι δύο υπέροχα πλάσματα με τελείως διαφορετικές προσωπικότητες, αλλά με έντονα τα στοιχεία της καλοσύνης και του χιούμορ! Για αυτούς είμαι και μπαμπάς αλλά και φίλος, αναλόγως την ώρα και την στιγμή, αυτό όμως που βλέπω όσο μεγαλώνουνε είναι ότι επικοινωνώ μαζί τους όλο και καλύτερα! Θέλω να είναι καλοί και χρήσιμοι άνθρωποι στην κοινωνία και ευτυχισμένοι με ό,τι αυτοί αποφασίσουν να κάνουν στη ζωή τους, εγώ θα είμαι μαζί τους, γιατί αν με αυτό που θα αποφασίσουν να κάνουν είναι ευτυχισμένοι, τότε θα είναι και πετυχημένοι! Αυτό πάντως που θα έλεγα πως είναι το πιο δυνατό στοιχείο που έχει και αγκαλιάζει αυτή την οικογένεια, είναι η αγάπη! 

-Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου μετά από 20 χρόνια;

20 χρόνια μεγαλύτερο με πνευματική και σωματική υγεία και αυτό εύχομαι και για όλους τους ανθρώπους! Και ελπίζω να έχω μάθει από τα λάθη μου και να έχω γίνει πιο σοφός! Επίσης με θέλω μοντέρνο να μπορώ να ακολουθώ και να αφουγκράζομαι τα νέα δεδομένα και να είμαι ευγνώμον για όσα έχω ζήσει και γενναιόδωρος με τους νέους ανθρώπους! 

-Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;

Η νέα μου δισκογραφική δουλειά με 16 καινούρια τραγούδια. Ένα αγγλόφωνο album. Μία δουλειά με ηλεκτρονική μουσική. Ένα μιούζικαλ και μία Rock Opera!