Γράφει ο Alternative

Σαν σήμερα, το 1962, κάνουν την δισκογραφική εμφάνιση τους, με «Love Me Do», τα Σκαθάρια από το Λίβερπουλ. Μια μπάντα που έμελλε να  αφήσει το στίγμα της, στη σύγχρονη ποπ και ροκ μουσική, όσο καμιά άλλη. Το πόσο επηρέασαν την εξέλιξη του είδους, το έχουν επισημάνει πολλοί.

Από την πιο ανάλαφρη ποπ εκδοχή τους που σημάδεψε πολλά συγκροτήματα τις επόμενες δεκαετίες. Έως το πιο ψυχεδελικό έως και hard rock προφίλ, της δεύτερης φάσης τους μετά το 1965, που αποτελεί μέχρι και σήμερα σημείο αναφοράς για πλειάδα δημοφιλών γκρουπ.

Ένα ερώτημα, όμως, συνεχίζει, να “ταλαιπωρεί” τους φίλους της μουσικής μετά από τόσες δεκαετίες. Ήταν όντως οι Beatles τόσο σημαντικοί; Μήπως υπερτιμήσαμε την αξία τους; Μήπως στερούνταν πρωτοτυπίας κι απλά χρησιμοποίησαν μουσικές φόρμες άλλων, παρουσιάζοντας τες με έναν τεχνικά πιο θελκτικό, για το κοινό, τρόπο;

Είναι δεδομένο ότι αξιοποίησαν τη μαύρη μουσική και το μοναδικό ροκ παίξιμο του Chuck Berry. Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι ειδικά το αρχικό πλάνο και όλη η πρώτη εποχή τους στηρίζονταν στη λογική που είχε παρουσιάσει λίγα χρόνια πριν ο Buddy Holly με τους Crickets. Και φυσικά είναι προφανές ότι αφομοίωναν γρήγορα τα νέα στοιχεία που εισέρχονταν στη μουσική των 60s, την ψυχεδέλεια, τη χρήση του σιτάρ, τις μεγαλύτερες χρονικά και πιο περίτεχνες μελωδίες, τον πιο σκληρό ήχο.

Αυτό που έκανε τους Beatles τόσο μοναδικούς, δεν ήταν κυρίως η αυθεντικότητα όλων των παραγόντων που συνιστούσαν την μουσική παρουσία τους. Τα Σκαθάρια θα συνεχίσουν να μας απασχολούν αιώνια γιατί κατόρθωσαν να συνδυάσουν τη συνθετική ποιότητα με την προσβασιμότητα σε μεγαλύτερα κοινά. Βήμα, βήμα, “περνούσαν” στον κόσμο όσα άλλοι “μεθυσμένοι” από την έπαρση της δημιουργικότητας δεν μπορούσαν. Let it be, λοιπόν!