Η Χαρά Νικολάου στο CulturePoint.gr

Συνέντευξη της ηθοποιού Χαράς Νικολάου στον Κωνσταντίνο Μανίκα, με αφορμή την παράσταση «Frida Kahlo, Mε Σπασμένα Φτερά».

«Frida Kahlo, Mε Σπασμένα Φτερά» του Ανδρέα Ζαφείρη, στο Μπάγκειον από τη Θεατρική Ομάδα 2510, με εσάς στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Πρόκειται για μια πιστά αυτοβιογραφική αποτύπωση της ζωής της ή υπάρχει και μυθοπλασία;

Στην ομάδα που ονειρεύομαι, όπως και στη ζωή δεν υπάρχουν πρωταγωνιστές. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τρέλα, όνειρο, μεράκι και ένα κοινό όραμα συνδημιουργίας και καλλιτεχνικής συνύπαρξης. Στην θεατρική ομάδα 2510 αν δεν υπήρχαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι απο τους οποίους αποτελείται, πάνω και κάτω απο σανίδι, τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο. Το θεατρικό έργο του Ανδρέα Ζαφείρη βασίζεται αποκλειστικά στη ζωή και το έργο της Φρίντα Κάλο μέσα απο τον μοναδικό τρόπο γραφής του, που σκιαγραφεί μέσα απο τον κόσμο της Φρίντα Κάλο την κοινωνία ολόκληρη του σήμερα.

Είναι μεγάλη πρόκληση η “αναμέτρηση” με μια τόσο ισχυρή ιστορική προσωπικότητα, όπως η Frida Kahlo, και πώς την αντιμετωπίζετε ερμηνευτικά;

Κάθε ρόλος ακόμα και βουβός αποτελεί μεγάλη αναμέτρηση. Γιατί ακόμα και στην απόλυτη σιωπή του ρόλου, το πώς θα σταθεί ο ηθοποιός, ποιες ρυτίδες θα τονιστούν περισσότερο με την έκφρασή του προσώπου του, ο τρόπος που θα επιλέξει να περπατήσει, καθορίζει και ανατρέπει κάθε μαγική λεπτομέρεια του σύμπαντος που δημιουργείται επάνω στην σκηνή. Μπορεί να φανεί περίεργο αυτό που θα πω, αλλά αισθάνομαι ένα απο τα είδωλα που αντίκρυζε η Φρίντα Κάλο στον καθρέφτη που ήταν κρεμασμένος στον ουρανό του κρεβατιού της. Το alter ego της. Έχω ένα τετράδιο στο οποίο γράφω κι εγώ τις δικές μου σκέψεις και συναισθήματα. Παρατήρηση, έρευνα, πειθαρχεία, συγκέντρωση. Βασικά εργαλεία ερμηνευτικής προσέγγισης.

Ποιο είναι το στοιχείο της πολυσχιδούς προσωπικότητάς της που ξεχωρίζετε και θέλετε περισσότερο να αναδείξετε;

Δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Νιώθω πως νίκησε την ίδια τη ζωή. Δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να συμβεί. Ή και ξέρω.. Κι όμως μπορεί.. Όταν φτάσεις σε σημείο να σοκάρεις τους συμβατικούς ανθρώπους και να αποτελείς πηγή έμπνευσης διαχρονικά, τότε είσαι μια ανοιχτή καρδιά που πάλλεται διαρκώς, ακόμα και μετά τον θάνατο, γιατί γεννάς με αυτόν κάτι καινούργιο.

Ποιες ήταν οι σκηνοθετικές οδηγίες για την προσέγγιση του ρόλου;

Το βασικότερο όλων είναι η δραματουργία του έργου μέσα από τα μάτια του συγγραφέα και σκηνοθέτη Ανδρέα Ζαφείρη. Νιώθω τύχη που συνεργάζομαι με έναν άνθρωπο που εκτός από σκηνοθέτης είναι σπουδαίος δάσκαλος και μιλάει μέσα από τα έργα του. Έμφαση στην ερμηνεία μέσω της απλότητας μακριά απο φιοριτούρες και λάμψεις.

Τελικά, τι εικόνα αποκτούμε για τη Frida Kahlo, μέσα από την παράσταση; Αποτελεί ένα διαχρονικό πρότυπο γυναίκας;

Οι πίνακες της μένουν βαθιά χαραγμένοι στην μνήμη. Λέω “Μνήμη” και θυμάμαι έναν πίνακα της με αυτόν τον τίτλο. Που μιλάει φανερά για την έμφυλη βία. Στο τέλος της ημέρας η Φρίντα, η Κατερίνα, η Μαρία, εγώ, εσείς μπορούμε να αντέξουμε πολλά περισσότερα από ό,τι οι ίδιοι πιστεύουμε.

Πώς κρίνετε την πορεία του θεάτρου στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια; Ποιο είναι το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό σας όνειρο;

Μέσα σε μικρά δωμάτια και σε κρυφές γωνιές που δεν τις παίρνει το μάτι σου ξεκινά ένας δρόμος καθαρός και τίμιος με πόρτες κλειστές και με καρδιές ανοιχτές. Ελπίζω αν ποτέ ανοίξουν οι πόρτες να μην κλείσουν οι καρδιές. Καλλιτεχνικό μου όνειρο να φτιαχτεί ένας κόσμος, μια κοινωνία, που τα παιδιά θα έρχονται σε επαφή με την τέχνη και τον πολιτισμό, την ενσυναίσθηση, ώστε να μην χάνεται κανένα παιδί απο την πληγωμένη του καρδιά και από την βία, από όπου κι αν αυτή προέρχεται. Μακάρι κάποτε να συμβάλλω σε αυτό έστω και με ένα λιθαράκι.

Είναι το θέατρο η βασική προτεραιότητα για κάθε ηθοποιό;

Δεν μπορώ να απαντήσω για όλους του ηθοποιούς. Θα απαντήσω όμως με όλη μου την καρδιά που λέει πως ναι, είναι.

Ταυτότητα Παράστασης:

Συντελεστές:

Κείμενο -Σκηνοθεσία: Ανδρέας Ζαφείρης

Β. Σκηνοθέτη: Ανθή Χριστοθανοπούλου

Ερμηνεύουν: Χαρά Νικολάου, Τάσος Ράπτης